Φθάσαμε σε μια εποχή που δίπλα μας τα πάντα είναι τεχνολογικά άρτια. Ζούμε ανάμεσα σε χιλιάδες μικρές και μεγάλες εφευρέσεις, που αν και τώρα μάθαμε να… εξαρτιόμαστε από αυτές, κάποτε όχι μόνο δεν υπήρχαν, αλλά ούτε καν μπορούσαμε να τις φανταστούμε. Οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας που δεν είχαν κινητό τηλέφωνο, ηλεκτρονικό υπολογιστή, συνδέσεις στο διαδίκτυο, ηλεκτρική σκούπα, τηλεόραση, βίντεο, αυτοκίνητο, φωτογραφική και χιλιάδες άλλα αντικείμενα που εμείς θεωρούμε είδη πρώτης ανάγκης, πιστεύετε πως ήταν δυστυχισμένοι; Οι γρήγοροι ρυθμοί και ο καταιγισμός της τεχνολογίας κάποιους τους έχει τρομοκρατήσει, άλλους πάλι, το κάτι διαφορετικό και νέο, ακόμα και να μην το γνωρίζουν, τους κεντρίζει το ενδιαφέρον.
Σύμφωνα με τον κοινωνιολόγο-ψυχολόγο Βασίλη Χριστοδούλου, πάντοτε το δημιούργημα αναδημιουργεί το δημιουργό του και ο κάθε άνθρωπος μέρα με τη μέρα από μόνος του κατασκευάζει τις ανάγκες του. Εσείς, αν σας δινόταν η ευκαιρία να επιλέξετε, θα θέλατε να ζούσατε στο παρελθόν ή στο τεχνολογικά προηγμένο παρόν και…μέλλον;
Από την αρχαιότητα, οι άνθρωποι προσπαθούσαν να βρουν μέσα επικοινωνίας. Έψαχναν εφευρέσεις, που θα τους βοηθούσαν, τόσο στην οπτική τηλεπικοινωνία όσο και στην ακουστική, και επινοώντας διάφορους κωδικούς και τρόπους, κατάφερναν να ζουν πλήρως ικανοποιημένοι. Σήμερα, έχουμε σχεδόν τα πάντα και όμως ζητάμε όλο και περισσότερα.
Καταφέραμε να βρούμε «μαγικούς» τρόπους να μας γλιτώνουν χρόνο, και όμως εμείς ακόμα βιαζόμαστε και ζούμε στο άγχος της γρήγορης ζωής μας. «Σήμερα έχουμε τη δυνατότητα σε όλους τους τομείς να κινούμαστε με μεγάλη ταχύτητα, κάτι που φαινομενικά μας επιτρέπει να κερδίζουμε χρόνο. Στην πραγματικότητα, όμως, σε προσωπικό επίπεδο δεν έχουμε χρόνο, γιατί όσο πιο γρήγορα κινούμαστε, τόσο λιγοστεύει ο χρόνος μας σε ατομικό επίπεδο», δήλωσε στη «Σ» ο Βασίλης Χριστοδούλου, προσθέτοντας ότι εκεί που πιο παλιά είχαμε τη δυνατότητα να περπατήσουμε, να πάμε με αργούς ρυθμούς και να έχουμε αυτή την επαφή που είχαμε με τον εαυτό μας και τους άλλους, σήμερα, κερδίζοντας διαρκώς χρόνο με τα μέσα που έχουμε δημιουργήσει, στο τέλος ανακαλύπτουμε ότι έχει περιοριστεί πάρα πολύ ο προσωπικός, οικογενειακός χρόνος και κατά συνέπεια επηρεάζεται η ζωή και οι προσωπικοί μας ρυθμοί.
«Το στρες της Δευτέρας»
Σύμφωνα με τον κ. Χριστοδούλου, ακόμα και το ίντερνετ, τα emails που χρησιμοποιούμε όλοι στη δουλειά μας, μας δημιουργούν ένταση και στρες. Αν και παλιότερα στέλνοντας μια επιστολή είχαμε το χρόνο μέχρι να απαντηθεί, να ηρεμήσουμε και να σκεφτούμε το συγκεκριμένο θέμα πιο σωστά και καλά, παίρνοντας τελικά ίσως πιο σωστές αποφάσεις, τώρα με αυτές τις άμεσες απαντήσεις, αντί χαρά επικοινωνίας δημιουργείται ένταση. «Αυτοί οι καταιγιστικοί ρυθμοί έχουν δημιουργήσει το λεγόμενο στρες της Δευτέρας, όπου ο οποιοσδήποτε πηγαίνοντας στη δουλειά του τη Δευτέρα, έχει να αντιμετωπίσει έναν τεράστιο όγκο email. Οι ρυθμοί του σώματός μας δεν είναι εξοικειωμένοι με αυτούς τους ρυθμούς ταχύτητας και στο τέλος αποδιοργανώνεται το σύστημά μας», αναφέρει ο ψυχολόγος.
Στους δαιδάλους του ίντερνετ
Σήμερα ένας μεγάλος αριθμός εφήβων, παιδιών, αλλά και κάποιων ενηλίκων, είναι χαμένοι στους δαιδάλους του ίντερνετ, των ηλεκτρονικών παιχνιδιών και μάλιστα έχουν δημιουργήσει μια εικονική πραγματικότητα, που έχει αντικαταστήσει την πραγματικότητά τους. Δεν τίθεται μόνο θέμα ότι δεν θα παίξουν τα παιδιά στις αλάνες και στα πάρκα, αλλά, σύμφωνα με τον κ. Χριστοδούλου, το ότι δεν κινούνται και δεν γυμνάζονται επιφέρει επιπτώσεις στην καρδιά και στην υγεία τους. Οι καταιγιστικοί ρυθμοί με τους οποιους μας έρχονται τα νέα προϊόντα είναι τέτοιοι, που από μόνος του ο ρυθμός αυτός μας προκαλεί «ίλιγγο» και έχουμε αδυναμία να χειριστούμε τα νέα προϊόντα. Ο τηλέγραφος μετατράπηκε σε τηλέφωνο και το απλό τηλέφωνο τώρα έχει γίνει κινητό και μπορεί εκτός από το να μεταφέρει τη φωνή μας, να στέλνει τα γραπτά μας μηνύματα, να μπαίνει στο ίντερνετ, να βγάζει φωτογραφίες, να μας καθοδηγεί στο δρόμο, να δείχνει τηλεοπτικά προγράμματα, να ακούμε μουσική, να παίζουμε παιχνίδια και πολλά άλλα. «Όμως σε όλα τα επίπεδα το κυρίαρχο στοιχείο δεν είναι μόνο το θέμα που είχαμε παλιά, της τεχνολογίας των μηχανών που μας άλλαζαν τη ζωή μας, γιατί τότε είχαμε το χρόνο να αφομοιώσουμε το νέο», σχολίασε.
Αποδιοργάνωση σε προσωπικό επίπεδο
Αν και σίγουρα υπάρχουν αρκετά πλεονεκτήματα με όλα αυτά που μας «προικίζει» καθημερινά η τεχνολογία, δεν μπορούμε να αγνοούμε και τα προβλήματα που παρουσιάζονται από την αλόγιστη χρήση και κατάχρησή της. «Σαφώς υπάρχει κοινωνική δικτύωση μέσα από το ίντερνετ, αλλά ταυτόχρονα, σε προσωπικό επίπεδο υπάρχει μεγάλη αποδιοργάνωση, όταν δεν εντάξουμε τους ρυθμούς στη ζωή μας με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορέσουμε να διατηρήσουμε την προσωπικότητα, τις σχέσεις μας και, παράλληλα, να εμπλουτιζόμαστε από το νέο», συμβουλεύει ο κ. Χριστοδούλου, παραθέτοντας το παράδειγμα της τηλεόρασης, ως επαναστατικό μέσο για τις μάζες. Συγκεκριμένα, είπε ότι αν και βλέποντας τηλεόραση «μαθαίνουμε» νέους τρόπους ζωής, οι επιθυμίες και οι ανάγκες μας μπαίνουν σε τέτοιο επίπεδο, που πιθανόν αυτό να μας δημιουργεί νέες ανάγκες. Σχολιάζοντας, επίσης, τη γρήγορη, άμεση και μαζική, πολλές φορές, ανταλλαγή μηνυμάτων μέσω ίντερνετ, ο κ. Βασίλης Χριστοδούλου αναφέρθηκε και στις αντιδράσεις των μαζών, που μπορεί να προκληθούν και τελικά να προκαλέσουν ακόμα και ανατροπές.
Η ψευδαίσθηση
ΚΑΠΟΤΕ τα παιδιά είχαν απορίες και έψαχναν τις λύσεις στους μεγάλους. Τώρα τα πράγματα άλλαξαν και μάλλον οι «σοφοί» είναι τα μικρά παιδιά. Πριν από δέκα χρόνια, το παιδί ήξερε ότι θα μπορούσε να πάει στη μητέρα ή τον πατέρα του για να πληροφορηθεί κάτι. Σήμερα, όμως, αυτή η σειρά των πραγμάτων έχει ανατραπεί και πάει η μητέρα και ο πατέρας στο παιδί και ρωτάνε για τον υπολογιστή ή το κινητό τους τηλέφωνο και το δεκάχρονο παιδί, πλέον, είναι πιο εξοικειωμένο και γνωρίζει πολύ περισσότερα για πάρα πολλούς τομείς απ’ ό,τι οι γονείς του. Αυτό, όσο ωραίο και αν ακούγεται για κάποιους, σύμφωνα με τον κοινωνιολόγο-ψυχολόγο, δημιουργεί εν πολλοίς μια ψευδαίσθηση και στα παιδιά και στους γονείς ότι έχουν τη δυνατότητα χειρισμού μεγαλύτερης ελευθερίας και ελέγχου απ' ό,τι μπορούν να έχουν τα παιδιά, κάτι που στο τέλος δημιουργεί τεράστια ενδοοικογενειακά και ενδοατομικά προβλήματα, και όλα αυτά λόγω του τρόπου που χειριζόμαστε την τεχνολογία και της επιβολής της στο τέλος.
Πέντε πράγματα που ίσως δεν γνωρίζατε για το e-mail
ΩΣ ΚΟΙΝΟΙ θνητοί χρησιμοποιούμε καθημερινά το ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο, αφού έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι στην εργασία μας. Διαβάστε τη συνέχεια για να μάθετε πέντε ενδιαφέροντα στοιχεία για τη λέξη που έχει ενσωματωθεί πλέον στο βασικό μας λεξιλόγιο…
1. Ποιος έστειλε το πρώτο email; O Roy Tomlinson θεωρείται ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε το send στο μήνυμα που είχε συνθέσει.
Το πρώτο μήνυμα εστάλη στο… «διπλανό» του υπολογιστή. Ο ίδιος λέει ότι δεν θυμάται ακριβώς τι έγραφε, αλλά πολύ πιθανόν να ήταν κάτι του τύπου «testing 123».
2. Από πού προήλθε η λέξη Spam; Όλοι λαμβάνουμε τα λεγόμενα spam mails, αυτά τα ενοχλητικά μηνύματα που μερικές φορές υποδηλώνουν και ύπαρξη ιού.
Όμως η ονοματοδοσία του δεν είναι καθόλου… hi-tech! Για την ακρίβεια έχει προέλθει από μια σκηνή των Monty Pythons.
3. Ποιο είναι το πιο κοινό password για ένα λογαριασμό email; 123456. Απλά, λιτά και ξεκάθαρα.
4. Πώς ονομάζεται το @; Στην Ελλάδα και στην Κύπρο, παπάκι. Οι Αμερικανοί και οι Άγγλοι at. Οι Σουηδοί το λένε snabela, δηλαδή προβοσκίδα. Οι Ολλανδοί apestaart, δηλαδή μαϊμουδοουρά. Οι Ιταλοί, chiocciolina, δηλαδή σαλιγκάρι.
5. Πώς γράφεται το email; Αν παρατηρήσατε, ακριβώς παραπάνω το γράφουμε ως email. Και είμαστε τελείως λάθος. Σύμφωνα με το Stylebook του Associated Press, το σωστό είναι e-mail, που βγαίνει από τη φράση «electronic mail».
Γίναμε όμηροι των ανακαλύψεών μας
Είμαι υπέρ της τεχνολογίας
Σοφοκλής Γεωργίου (32 χρονών): «Η τεχνολογία έχει αλλάξει πολύ τη ζωή μας προς το καλύτερο φυσικά. Δεν ξέρω πώς θα μπορούσα να ζήσω αν δεν είχα το κινητό μου, το λάπτοπ μου, το gps και την digital φωτογραφική μου. Της γιαγιάς μου δεν της έλειπαν όλα αυτά επειδή δεν τα ήξερε, τώρα που τα ξέρει μια χαρά την εξυπηρετεί, 100 χρονών γυναίκα, το κινητό της. Μάλιστα, τώρα θέλει να της αγοράσουμε και λάπτοπ για να μπαίνει να μας μιλάει, λέει, να μη χρεώνεται στα τηλέφωνα. Πού να μάθει ότι τώρα υπάρχουν και σκουπάκια ρομπότ που σου καθαρίζουν το σπίτι και δεν χρειάζεται να πληρώνει κοπέλα να τη βοηθά στις δουλειές. Είμαι υπέρ της τεχνολογίας, μόνο καλό έχει κάνει».
Όλα έχουν ένα όριο
Μαριλένα Αλωνεύτη (26 χρονών): «Νομίζω πως η αγαπημένη μου συσκευή είναι το mp3 player, γιατί κάτι απίστευτα βαρετές ώρες, με αυτό μπορώ να ακούω μουσική και να χαλαρώνω. Το κινητό τηλέφωνο δεν μου αρέσει. Θα ήθελα, αν γινόταν, να εξαφανιζόταν, μόνο καρκίνο στον εγκέφαλο προκαλεί και νεύρα.
Οι πιο παλιοί δεν είχαν κινητά, γι' αυτό ήταν ήρεμοι και χαλαροί. Αν ήθελε κάποιος κάτι σοβαρό, πήγαινε και το έλεγε, δεν έπαιρνε τηλέφωνα κάθε λίγο ό,τι θυμηθεί. Γενικά η τεχνολογία στη ζωή μας, εξυπηρετεί, όλα όμως έχουν ένα όριο και εμείς νομίζω με τα ρομπότ και τα τεχνητά παράθυρα και τους χάρτες αυτοκινήτου, τα έχουμε ξεπεράσει».
Τα βασικά τα εκτιμώ
Βαλεντίνα Προκοπίου (19 χρονών): «Κάθομαι με τις ώρες στον υπολογιστή και μιλάω με φίλες μου που είναι στο εξωτερικό. Αν δεν υπήρχε αυτό, δεν ξέρω πώς θα μπορούσα να μιλάω μαζί τους, μάλλον θα ξεχνιόμασταν, αν και παιδικές φίλες. Άλλη μια τεχνολογική ανακάλυψη που τη βρίσκω χρήσιμη είναι φυσικά το κινητό τηλέφωνο και γενικά όλα τα ηλεκτρικά της κουζίνας. Φαντάζεσαι να μην είχαμε π.χ. φούρνο ή microwave; Δεν είμαι πολύ της τεχνολογίας, δεν θα ήθελα ας πούμε κινητό με ίντερνετ ή την καλύτερη τεχνολογικά τηλεόραση, αλλά τα βασικά τα εκτιμώ».
Μας έκανε μαλαπάππες
Χριστάκης Κωστή (66 χρονών): «Μια χαρά ήμασταν και χωρίς όλα αυτά που αν και βοηθάνε, στην ουσία μπορεί να προκαλούν χιλιάδες προβλήματα υγείας. Θυμάμαι σαν νέος ποτέ δεν χρειάστηκα κινητό τηλέφωνο για να επικοινωνήσω με κάποιον και αντί να κάθομαι, όπως κάνουν τα εγγόνια μου, μπροστά από έναν υπολογιστή, έπαιζα στα χωράφια με τους φίλους μου. Η τεχνολογία το μόνο που έχει αλλάξει στη ζωή μας, είναι ότι μας διευκόλυνε τόσο, που τελικά μας έκανε μαλαπάππες. Το αυτοκίνητό μου έχει ηλεκτρικά παράθυρα και κλειδώνει αυτόματα και έχουν χαλάσει δέκα φορές, ενώ τα παλιά παράθυρα που είχα μια χαρά δούλευαν πάντα. Αν πρέπει αναγκαστικά να πω μιαν αγαπημένη συσκευή, θα έλεγα τον εξοπλισμό για τα συνδρομητικά κανάλια».
Και τα καλά και τα κακά της
Γιώργος Χαραλάμπους (38 χρονών): «Για να φανταστείς πόσο είμαι της τεχνολογίας, κινητό αγόρασα πριν από δύο χρόνια και είναι πάντα κλειστό μέσα στο ντουλαπάκι του αυτοκινήτου. Κάποια πράγματα είναι αχρείαστα, αλλά από την άλλη χαίρομαι π.χ. που δεν αναγκάζομαι να τρίβω πέτρες για να ψήσω φαγητό ή έχω το αυτοκίνητό μου για να διακινηθώ. Η τεχνολογία νομίζω έχει και τα καλά, αλλά και τα κακά της. Ο κάθε άνθρωπος επιλέγει πώς θα τη χειριστεί και μέχρι πόσο θα την αξιοποιήσει».
Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς την τεχνολογία
Χρυστάλα Κονναφή (22 χρονών): «Δεν έζησα στα παλιά χρόνια για να νιώσω τη διαφορά. Πάντως τώρα δεν μπορώ να ζήσω χωρίς την τεχνολογία και όλες αυτές τις διευκολύνσεις. Μου αρέσει που έχω το τελευταίας τεχνολογίας κινητό μου, την τηλεόρασή μου, το dvd μου, το αυτοκίνητό μου, το microwave μου, την κάμερά μου και το air-condition μου. Λένε πως όσο περνάνε τα χρόνια η ζωή μας γίνεται πιο εύκολη λόγω αυτών όλων. Δεν θα ήμουν χαζή να αντιδρούσα και να χαλιόμουν, επειδή απλά τα χρόνια περνάνε και γίνονται ανακαλύψεις; Για όσους λένε ότι όλα αυτά απομονώνουν, καλό θα ήταν να σκεφτούν αν είναι αυτά που απομονώνουν ή οι χίλιες ώρες δουλειά, που αναγκαζόμαστε να κάνουμε για να βγάλουμε το ψωμί μας και να ζήσουμε».
Πηγή: SigmaLive
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου