«Χωρίς πείραμα η διδασκαλία της χημείας γίνεται άχρωμη, άοσμη και άγευστη και κάθε προσπάθεια να φέρουμε σε επαφή τον μαθητή με τον συναρπαστικό κόσμο της επιστήμης αυτής αποβαίνει μάταιη» αναφέρει ο συγγραφέας του βιβλίου στον πρόλογό του και έχει βέβαια δίκιο. Μόνο που αγγίζει έτσι και κάτι σχετικό με την εκπαίδευση στο ελληνικό σχολείο. Και αυτό πονάει εξαιρετικά διότι θέλουμε να παράγουμε καινούργια πράγματα γιατί αλλιώς χανόμαστε, όπως λέγεται παντού, αλλά οι μικροί μαθητές βλέπουν μια χημική αντίδραση καθαρά γραμμένη, τακτοποιημένη στον πίνακα και δεν έχουν συνειδητοποιήσει καν ότι στην πραγματικότητα και τα αντιδρώντα σώματα και τα προϊόντα από την αντίδραση αυτή «βράζουν μαζί», αν όχι στο ίδιο καζάνι, στον ίδιο δοκιμαστικό σωλήνα πάντως σίγουρα. Το βιβλίο του ομότιμου πλέον καθηγητή της Ανόργανης Χημείας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο ανήκει στα βιβλία εκλαϊκευμένης αλλά και πρακτικής επιστήμης που έχουμε μεγάλη ανάγκη. Περιέχει άφθονα πειράματα, 170 για την ακρίβεια, κλασικά αλλά και πιο πρωτότυπα, που θα μπορούσαν να γίνουν στο σπίτι ή στο σχολείο από παιδιά του δημοτικού, του γυμνασίου ή του λυκείου, ανάλογα με τη θεωρία που υπάρχει πίσω από αυτά. Για 28 δεν χρειάζονται καθόλου γνώσεις χημείας. Πιο πολύ πρόβλημα ο αναγνώστης θα έχει ίσως να βρει τις διάφορες ουσίες, τις απαραίτητες για να γίνει ένα πείραμα, αφού δυστυχώς δεν διαθέτουμε ειδικά έξω από τις μεγάλες πόλεις εκείνα τα εξειδικευμένα καταστήματα που έχουν τα υλικά για να κάνει τη δουλειά του ένας μικρός μάγος-χημικός. Δεν ξέρω αν μέσω Ιnternet θα μπορούσαν να εισαχθούν οι διάφορες ουσίες και πώς περνούν τελωνείο, γιατί για να κάνει νάιλον ο αναγνώστης του βιβλίου χρειάζεται να ξεκινήσει με εξαμεθυλοδιαμίνη και αδιπικό χλωρίδιο κτλ. Σε άλλες περιπτώσεις όμως τα υλικά είναι πολύ πιο απλά και τα αποτελέσματα εξίσου εντυπωσιακά, όπως στο ψήσιμο ενός αβγού με τη βοήθεια κομματιών από άσβηστο ασβέστη.
Η έκδοση είναι εξαιρετικά επιμελημένη και η εικονογράφηση καλή. Ενα ακόμη στοιχείο που κάνει το βιβλίο άξιο να το συστήσεις ιδιαίτερα σε εκπαιδευτικούς αλλά και γονείς με όρεξη να ασχοληθούν είναι και οι προτάσεις στο τέλος για παιχνίδια, όπως είναι ένα ντόμινο όπου ταιριάζεις τα σθένη των στοιχείων όταν είναι ελεύθερα ή μέσα σε μόρια ενώσεων, οι κάρτες των χημικών στοιχείων όπου προτείνεται κάτι σαν... «παιχνίδι τράπουλας» με βάση τις ιδιότητες των στοιχείων, μια τόμπολα και ένα φιδάκι, που αυτό συνοδεύει το βιβλίο!
Πρόκειται για έκδοση αξιομνημόνευτη που εκτός των άλλων μπορεί να δώσει ιδέες και για άλλα ακόμη καλύτερα και αποτελεσματικότερα βιβλία γιατί σήμερα ένα παιδί πρέπει να διαθέτει αρκετή φαντασία και μέσα από τις άχαρες και πολλές φορές αρκετά μακροσκελείς αντιδράσεις τις απλωμένες επάνω στον πίνακα να καταλάβει ότι ο κόσμος της χημείας είναι ενδιαφέρων ως και περιπετειώδης.
Πηγή: Βήμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου