Αρθρογραφεί ο Χρίστος Αλεξίου:
Τα τεκμήρια που αποδεικνύουν το ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΟΥ ΑΥΤΙΣΜΟΥ στην Ελλάδα – χρησιμοποιώ φράση της “Ε” επί του θέματος – πηγάζουν από την παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος της ελληνικής Πολιτείας για το απερίγραπτο δράμα που ζουν τα άτομα με αυτισμό και οι οικογένειές τους στη χώρα μας. Συνειδητή αδιαφορία. Η ιστορική των πεπραγμένων αναδρομή ομιλεί από μόνη της ...
Εντελώς περιεκτικά : Ίσαμε την ίδρυση της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων (Ε.Ε.Π.Α.Α.), το Νοέμβριο του 1992, τα άτομα με αυτισμό δεν υπήρχαν για την πολιτεία. Δεν αναφέρονταν καν στη νομοθεσία της χώρας μας για τα ΑμεΑ. Χρειάστηκαν χρόνια αγώνες της Εταιρίας μας, για να αναγνωριστεί ο αυτισμός ως μια σοβαρή νευροψυχιατρική διαταραχή και να συμπεριληφθούν τα άτομα με αυτισμό στους νόμους 2646/1998 για την Κοινωνική Φροντίδα, 2716/1999 για την Ψυχική Υγεία και 2817/2000 για την εκπαίδευση των ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Αυτή η νομοθετική αναγνώριση θα ήταν ένα τεράστιο βήμα προόδου αν τα συναρμόδια Υπουργεία Υγείας-Πρόνοιας, Παιδείας και Οικονομικών, έκαναν σοβαρές προσπάθειες για την εφαρμογή των νόμων αυτών σε ό,τι αφορά τα άτομα με αυτισμό. Δεν το έκαναν. Είναι άλλωστε γνωστό στους Έλληνες ότι οι νόμοι που ψηφίζονται από τη Βουλή, συχνά είτε δεν εφαρμόζονται καθόλου, είτε εφαρμόζονται μερικά και επιλεκτικά, ανάλογα με τα χρήματα που είναι διατεθειμένη η Κυβέρνηση να διαθέσει και με τις πελατειακές σχέσεις των Υπουργών και Βουλευτών του κόμματος που βρίσκεται στην εξουσία.
Αυτό που συνέβη ήταν το εξής : Προκειμένου να αρχίσει μια σοβαρή εθνική προσπάθεια επίλυσης των τεράστιων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα τουλάχιστον 50.000 άτομα με αυτισμό που υπάρχουν στη χώρα μας και οι οικογένειές τους, η Ε.Ε.Π.Α.Α. σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Οργανώσεων Γονιών Ατόμων με Αυτισμό Autism Europe, εκπόνησε και υπέβαλε στο Υπουργείο Υγείας-Πρόνοιας το 1993 ένα σχέδιο ίδρυσης ενός Εθνικού Δικτύου Κέντρων Υποστήριξης Ατόμων με Αυτισμό και των Οικογενειών τους, με χρηματοδότηση από το Β’ ΚΠΣ. Τα Κέντρα αυτά θα παρείχαν υπηρεσίες διάγνωσης, αξιολόγησης, συμβουλευτικής υποστήριξης, ειδικής εκπαίδευσης, ημερήσιας απασχόλησης, προστατευμένης εργασίας και διαβίωσης. Θα αποτελούσαν βασικές περιφερειακές μονάδες έρευνας και εκπαίδευσης προσωπικού για να στελεχώσουν άλλες μικρές μονάδες που θα παρείχαν επιμέρους υπηρεσίες στην περιοχή τους.
Υστερα από πολλές προσπάθειες, η αρμόδια διεύθυνση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ενέκρινε το 1994 τη δημιουργία έξι Κέντρων. Ενα στην Κρήτη, δύο στην Αττική, ένα στη Θεσσαλία, ένα στη Μακεδονία, ένα στην Ήπειρο και πιθανόν ένα έβδομο στην Πελοπόννησο. Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ανακοινώθηκε επίσημα από τον τότε Γενικό Γραμματέα Πρόνοιας Παναγιώτη Κουρουμπλή, στο Α’ Ευρωπαϊκό Συνέδριο για τον Αυτισμό που οργάνωσε η Ε.Ε.Π.Α.Α. σε συνεργασία με την Autism Europe τον Ιανουάριο του 1995. Η απόφαση αυτή άνοιξε ένα παράθυρο ελπίδας για τα εγκαταλειμμένα άτομα με αυτισμό της χώρας μας και τους απελπισμένους γονείς τους.
Δυο χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 1997, μην έχοντας κάνει τίποτα ως τότε, και αντιμετωπίζοντας τον κίνδυνο να χαθούν τα χρήματα που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε εγκρίνει να διατεθούν για το σκοπό αυτό, το Υπουργείο Υγείας-Πρόνοιας ανάθεσε στην Ε.Ε.Π.Α.Α. τη φροντίδα για την εκπόνηση μελετών και τευχών δημοπράτησης για τρία από τα έξι Κέντρα, ένα στην Αττική, ένα στη Θεσσαλία και ένα στη Μακεδονία, σε οικοπεδικές εκτάσεις που είχε βρει η Ε.Ε.Π.Α.Α. Σημειώνω πως το Υπουργείο δεν είχε κάνει τίποτα για το σκοπό αυτό προβάλλοντας ως δικαιολογία για την καθυστέρηση υλοποίησης του προγράμματος στην Επιτροπή Παρακολούθησης, την έλλειψη οικοπέδων. Εντέλει : Από τα τρία αυτά Κέντρα, μόνο το ένα εντάχθηκε στο Β’ ΚΠΣ, οικοδομήθηκε, επιπλώθηκε και εξοπλίστηκε. Πρόκειται για το Κέντρο Θεσσαλίας, σε οικόπεδο 100 στρεμμάτων που παραχώρησε ο Δήμος Νέας Ιωνίας Μαγνησίας. Αλλά και αυτό το ένα και μοναδικό δεν λειτουργεί. Μέσα σε ένα κτίριο 2.500 τετραγωνικών μέτρων φιλοξενείται ένα σχολείο για 4-5 παιδιά με αυτισμό. Ο λόγος; Το αρμόδιο Υπουργείο αρνείται να καλύψει το κόστος λειτουργίας....
Δύο κουβέντες για τα Κέντρα Αττικής και Μακεδονίας :
Για το Κέντρο της Αττικής, σε οικόπεδο 14 στρεμμάτων που παραχώρησε ο Περιφερειάρχης Ανατολικής Αττικής, με Υπουργική Απόφαση Σκοπιμότητας (ΑΠ 125/22/4/2002) μετατέθηκε η ένταξή του για χρηματοδότηση στο Γ’ ΚΠΣ. Έγινε και εγκρίθηκε η μελέτη, βγήκαν τα τεύχη δημοπράτησης, βγήκε και η άδεια οικοδόμησης, αλλά με την 868/24-10-2005 Απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής, δεν εντάχθηκε στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) .Δεν έγινε γιατί τα χρήματα διατέθηκαν αλλού!
Για το Κέντρο Μακεδονίας, στη Νέα Ραιδεστό Θεσσαλονίκης, με Υπουργική Απόφαση ‘Έγκρισης Σκοπιμότητας (ΑΠ 58036/9-9-2002) μετατέθηκε η ένταξη για χρηματοδότηση στο Γ ΚΠΣ. Έγινε και εγκρίθηκε η προμελέτη για ένα Κέντρο αγροτικού χαρακτήρα, επειδή η έκταση που βρέθηκε είναι 100 στρέμματα. Αλλά δεν δόθηκαν τα χρήματα για να ολοκληρωθεί η μελέτη και να ενταχθεί το έργο στο ΕΤΠΑ Κεντρικής Μακεδονίας γιατί το Υπουργείο έφερε τα πάνω κάτω αναιρώντας τον ίδιο τον εαυτό του! Ισχυρίζεται τώρα για να εξηγήσει την μη χρηματοδότηση, πως δεν υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο - δηλαδή Υπουργική Απόφαση - για τη δημιουργία Κέντρου Αγροτικού χαρακτήρα, μολονότι αυτού του είδους τα Κέντρα είναι πολύ καλύτερα για τα άτομα με αυτισμό. Ο πραγματικός λόγος βέβαια είναι ότι δεν θέλει να αναλάβει τα έξοδα λειτουργίας ενός τέτοιου Κέντρου.
Έτσι, ένα σοβαρό πρόγραμμα για τη δημιουργία ενός εθνικού δικτύου Κέντρων Υποστήριξης των ατόμων με Αυτισμό και των οικογενειών τους που εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπονομεύτηκε και τελικά εγκαταλείφθηκε από το αρμόδιο Υπουργείο Υγείας- Πρόνοιας παλαιότερα, ή Κοινωνικής Αλληλεγγύης σήμερα. Ένα παράθυρο ελπίδας για τα 50.000 και πλέον άτομα με αυτισμό στην χώρα μας και τις οικογένειές τους που άνοιξε το 1995, έκλεισε. Πρόκειται για μιά από τις πιο θλιβερές πράξεις των Υπουργών και Υφυπουργών Υγείας και Πρόνοιας ή Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης στα 15 αυτά χρόνια. Να ελπίζουμε, άραγες, ότι η σημερινή κυβέρνηση της θα ξανανοίξει αυτό το παράθυρο;
Πηγή : Ντοκουμέντο νεοελληνικής ντροπής !, Επί Ίσοις Όροις, Ελευθεροτυπία, 11/2/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου