Πώς μπορεί ένα ελληνικό ακριτικό νησί του οποίου η οικονομία βασίζεται στην αλιεία να συνεχίσει να βιοπορίζεται από τη θάλασσα χωρίς να εξαντλήσει τους πόρους της; Τι ξέρουν για αυτό οι νέοι του Λυκείου Φούρνων, γονείς των οποίων ψαρεύουν ακόμα με δυναμίτη ή γαλαζόπετρα; Πολλά. Η πλήρης απάντηση είναι, τώρα πλέον, πολλά.
Και τη γνώση αυτή την χρωστούν στην πρωτοβουλία μια ομάδας συνομηλίκων τους από την Αθήνα που κάθε χρόνο πια τους επισκέπτονται θυμίζοντας τους πως δεν είναι μόνοι σε αυτή τη χώρα. Συνεπείς λοιπόν και φέτος στο ραντεβού τους με τους φίλους από τους Φούρνους, που γνώρισαν σε αντίστοιχη πρωτοβουλία, τα παιδιά από την Αθήνα μπήκαν στα φουσκωτά της Ομάδας Αιγαίου.
Φέτος, η δράση τους είχε περιβαλλοντικό χαρακτήρα με εμπνευστή και ενορχηστρωτή της τον 16χρονο Γιάννη Δαλακούρα. Μαζί του άλλοι δυο συμμαθητές του από το International Baccalaureate της Β’ Λυκείου του Κολλεγίου Ψυχικού, που ταξίδεψαν στις εσχατιές του Ανατολικού Αιγαίου για να ενημερώσουν, να καθαρίσουν παραλίες και να συμβάλλουν εν τέλει κατά το δυνατόν στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής της άγονης γραμμής.
Όλο το πρωί μαζί με μεγάλα και μικρά παιδιά από το ακριτικό νησί καθάρισαν την μεγαλύτερη παραλία του νησιού μαζεύοντας δεκάδες σακούλες απορριμμάτων. Γνωρίστηκαν έτσι και με τους ενηλίκους που κατέβηκαν και αυτοί να βοηθήσουν, περήφανοι για τα παιδιά τους.
Λίγο μετά, οι μαθητές από την Αθήνα, προσκάλεσαν μικρούς και μεγάλους το απόγευμα στο σχολείο για να μιλήσουν για την βιώσιμη αλιεία και να τους παρουσιάσουν το πρόβλημα και τις λύσεις με βάση διεθνείς βέλτιστες πρακτικές .
«Τα παιδιά ήρθαν όλα, ακόμα και τα πιο μικρά. Όχι όμως και οι γονείς τους, ψαράδες πολλοί, του νησιού. Όταν τους ρωτήσαμε γιατί δεν ήρθαν μας απάντησαν πως θα ήταν σαν να προσπαθήσεις να πείσεις ένα λύκο να μην τρώει πρόβατα». Με αυτές τις κουβέντες ο Γιάννης φωτογραφίζει την κατάσταση που επικρατεί σήμερα σε πολλά από τα ψαρονήσια του Αιγαίου. «Και όμως βιώσιμη αλιεία», συνεχίζει, «είναι η τέχνη του να διατηρήσεις το εισόδημα σου από τη θάλασσα χωρίς να καταστρέφεις το περιβάλλον». Τα παιδιά των Φούρνων άκουγαν προσεκτικά και αντιλαμβάνονταν, πως συζητούσαν για το μέλλον τους. Η πληροφορία πως το 65% των ψαριών στην χώρα μας ήδη υπεραλιεύεται, κάθε άλλο παρά αδιάφορα τα άφησε.
Ο Γιάννης μαζί με την συμμαθήτρια του, Μεταξία Μπουντουράκη, νωρίτερα εκείνη την μέρα πραγματοποίησαν και μια επιτόπια έρευνα:
Ρώτησαν τους κατοίκους κατά πόσον έχουν αντιληφθεί τις επιπτώσεις της υπεραλίευσης και ειδικά της παράνομης αλιείας. Διαπίστωσαν πως το πρόβλημα δεν ήταν άγνωστο. Όμως η λύσης του διαφεύγει ακόμα την προσοχή των επαϊόντων. Έπρεπε να πάνε τα παιδιά από την Αθήνα, που μιλούν στην γλώσσα των συνομηλίκων τους για να κινητοποιηθεί η νέα γενιά εκεί. Ίσως του χρόνου τα πράγματα να είναι λίγο καλύτερα, λέει ένα από τα παιδιά.
Η σχέση των παιδιών και η αρωγή δεν σταματά εδώ: το χειμώνα που πέρασε φιλοξενήθηκαν στην Αθήνα οι φίλοι από τους Φούρνους και συμμετείχαν και σε μαθητικές εορταστικές εκδηλώσεις όπως το φετινό πανηγύρι στο σχολείο του Παλιού Ψυχικού ενώ με crowd funding έχουν αγοραστεί για το σχολείο των Φούρνων-Κορσέων, μεταξύ άλλων, και ηλεκτρονικοί υπολογιστές.
Πρωτοβουλίες αξιομνημόνευτες όχι μόνον λόγω του νεαρού της ηλικίας των εμπνευστών τους αλλά και εξαιτίας της σημασίας τους για το μέλλον των παιδιών στο Αιγαίο.
Ίσως του χρόνου, αλήθεια, τα πράγματα να είναι λίγο καλύτερα.
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου