Περιθωριοποίηση, εκφοβισμό, λεκτική, ψυχολογική και σωματική βία.
Τα φαινόμενα αυτά φαίνεται πως είναι καθημερινότητα για την πλειονότητα των χαρισματικών παιδιών, καταγγέλλει οΑλέξανδρος Παπανδρέου, υπεύθυνος του τομέα χαρισματικών παιδιών της ελληνικής Mensa και δημιουργός των πρώτων εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τα παιδιά αυτά.
«Είναι τρομακτικό να ακούω περισσότερα από 20 παιδιά, από τα 25 που έχω στην τάξη, ηλικίας 8-12 ετών, να μου διηγούνται περιστατικά σχολικού εκφοβισμού, απλά και μόνο επειδή δεν έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα και τις ίδιες δραστηριότητες με τα υπόλοιπα παιδιά, επειδή κάνουν ερωτήσεις μέσα στην τάξη, γιατί θέλουν να μάθουν, γιατί δεν καλύπτονται από όσα ακούν» επισημαίνει.
«Τα χαρισματικά παιδιά είναι μία μειοψηφία και η πλειοψηφία τούς επιβάλλεται αυτή τη στιγμή.Έχουμε ξεχάσει ότι η δημοκρατία δεν είναι μόνο να υπερισχύει η γνώμη της πλειοψηφίας, αλλά είναι και η διασφάλιση των δικαιωμάτων της μειοψηφίας. Όταν η πλειοψηφία που απαρτίζει την κοινωνία βλέπει κάτι διαφορετικό, κάτι καινοτόμο, κάτι που θα αλλάξει αυτή την κατάσταση ισορροπίας και θα χρειαστεί να βρεθεί μια άλλη κατάσταση ισορροπίας, τότε τρομάζει» προσθέτει.
Ο ίδιος υπογραμμίζει ότι είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρξει προσαρμοσμένη εκπαίδευση στην Ελλάδα, όχι μόνο για τα χαρισματικά παιδιά, αλλά για όποιον μαθητή τη χρειαστεί.
«Το ζητούμενο είναι να δούμε πόσα παιδιά έχουν ανάγκη από προσαρμοσμένη εκπαίδευση, είτε έχουν υψηλή αντιληπτική ικανότητα, είτε δεν έχουν. Αν μπορούν να αποκομίσουν πράγματα από μια εκπαίδευση προσαρμοσμένη στις ανάγκες τους, να είναι διαθεματική, να έχει εμπλουτισμό της ύλης, τότε πρέπει να τα υποβάλουμε σε μια τέτοια εκπαίδευση, γιατί αυτή θα καλύπτει τις ανάγκες τους. . Πρέπει να τα βάλουμε σε μια διαδικασία που να αναπτύξουν τις δυνατότητες στο έπακρο και να τις κάνουΘα πρέπει το παιδί να σταματήσει να απομνημονεύει και να μπει στη διαδικασία της δημιουργίαςν δεξιότητες».
Ο Αλέξανδρος Παπανδρέου κάνει λόγο για ένα γενικότερο αποκλεισμό κάθε μειοψηφίας στην Ελλάδα,«γιατί δεν λέμε να ενστερνιστούμε τη διαφορετικότητα των υπολοίπων».
«Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα είναι ένα καζάνι που βράζει, γιατί προσπαθούμε να περιορίσουμε αυτούς που διεκδικούν κομμάτι από την πίτα. Θέλουμε να βγάλουμε έξω τους μετανάστες, τους ομοφυλόφιλους, τους διαφορετικούς, τους περίεργους, ώστε να μείνουν λίγοι που θα έχουν την πίτα για να φτάνει για όλους. Αλλά το ζήτημα είναι για ποιο λόγο έχει μείνει τόση πίτα, το ζήτημα είναι γιατί δεν δουλεύουμε να φτιάξουμε περισσότερη πίτα. Έχουμε βρει την εύκολη λύση, πρέπει να κόψουμε κάποιους, να πετάξουμε κάποιους, ώστε να φτάνει το φαγητό για τους υπόλοιπους».
Στο επίκεντρο της κριτικής του μπαίνουν και οι εξαγγελίες για τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία.
«Κάνουμε βήματα μπρος-πίσω. Έγινε λανθασμένα όλη αυτή η κίνηση με τα πειραματικά σχολεία, γιατί είχε εστιάσει πάνω στην αριστεία και δεν είχε εστιάσει πάνω στις ανάγκες των παιδιών, αλλά έγινε μισό βήμα προς κάποια κατεύθυνση και τώρα ερχόμαστε να πάρουμε πίσω ακόμα και αυτό το μισό βήμα που έγινε. Δηλαδή δεν μπορεί κανένα παιδί να έχει κανένα πρότυπο πρόγραμμα εκπαίδευσης για να μπορέσει να γαλουχήσει τον εαυτό του. Αυτό το πράγμα είναι τραγικό στην Ελλάδα».
Αν και μόλις 30 ετών, ο Αλέξανδρος Παπανδρέου, ο οποίος μίλησε το περασμένο Σάββατο στη διοργάνωση «TEDxAUEB», έχει ένα πλούσιο βιογραφικό.
Σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανικός και είναι υπότροφος υποψήφιος διδάκτορας του ΕΚΦΕ «Δημόκριτος» στο εργαστήριο Υπολογιστικής Ευφυΐας. Είναι ένα από τα πέντε μέλη της Gifted Youth Committee της διεθνούς Mensa και έχει επιλεγεί ως Leadership Ambassador για το 2014-2015.
Ως χαρισματικό παιδί και ο ίδιος, σχεδίασε τα εκπαιδευτικά προγράμματα της ελληνικής Mensa (περιλαμβάνουν μαθήματα σε χαρισματικά παιδιά, κάνει επιμορφώσεις εκπαιδευτικών και συμβουλευτική γονέων) για να υποστηρίξει τα χαρισματικά παιδιά, που όπως λέει δέχονται πάρα πολύ μεγάλες πιέσεις.
«Το ζήτημα είναι να μάθουμε σε αυτά τα παιδιά να διαχειρίζονται την πίεση. Τα παιδιά αυτά αισθάνονται πολύ διαφορετικά από το μέσο όρο, αισθάνονται μόνα τους και πρέπει να τα μάθουμε να διαχειρίζονται αυτή την πίεση που αισθάνονται είτε έχει να κάνει με απομόνωση είτε έχει να κάνει με σχολικό εκφοβισμό είτε έχει να κάνει με τη διαχείριση της πίεσης από τους γονείς, με προβολές και προσδοκίες που έχουν οι άλλοι», λέει.
Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ via Nooz
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου