Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

Πρόσωπο: Μαρία Αγγελίδου

Συνέντευξη στην Αργυρώ Μουντάκη στοfractalart

Η Μαρία Αγγελίδου είναι πολυβραβευμένη συγγραφέας αλλά και μεταφράστρια βιβλίων παιδικής λογοτεχνίας και όχι μόνο. Η νέα σειρά ιστορικών βιβλίων (Ιστορίες που τις είπε η Πέτρα, Ιστορίες που τις είπε ο Πόλεμος, Ιστορίες που τις είπε ο Δρόμος, Ιστορίες που τις είπε η Αγορά, Ιστορίες που τις είπε η Θάλασσα, εκδόσεις «Μεταίχμιο»), είναι πολυβραβευμένη. Με αφορμή το έργο και τις πρόσφατες βραβεύσεις της, συζητάμε στο Fractal.

-Κυρία Αγγελίδου συγχαρητήρια για τη βράβευσή σας από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού βιβλίου καθώς και για το Κρατικό βραβείο. Είστε πολυβραβευμένη, αυτά τα τελευταία βραβεία τι σημαίνουν για εσάς;

Τα «μπράβο» μ’ αρέσουν και να τα δίνω και να τα παίρνω. Είναι ωραίες στιγμές.

-Τη σειρά με τα ιστορικά βιβλία πώς την εμπνευστήκατε;

Δεν την εμπνεύστηκα. Τη σκέφτηκα. Αγαπώ πολύ την Ιστορία, μ’ αρέσει ο τρόπος που φωτίζει τον κόσμο μας, μ’ αρέσουν οι διαδρομές στις οποίες παρασέρνει τη σκέψη μας. Μ’ ενθουσιάζει το πώς ξεδιαλέγει τις κλωστές της αλήθειας και της φαντασίας για να υφάνει την αφήγησή της. Και το βρίσκω πολύ κρίμα το οτι έχει καταντήσει μάθημα (και μάλιστα βαρετό), αυτή που είναι το συναρπαστικότερο και το πιο «ζωντανό» βιβλίο του κόσμου.

-Τα παιδιά, στην επαφή που έχετε όταν επισκέπτεστε σχολεία, τι σας λένε σχετικά με την ιστορία γραμμένη πλέον με τον δικό σας ιδιαίτερο τρόπο;

Πιστεύω πως τους αρέσει. Ίσως ξαφνιάζονται.

-Πόσο δύσκολο ήταν να «κοσκινίσετε» το πλούσιο ιστορικό υλικό που είχατε στη διάθεσή σας και να κρατήσετε τα σημεία που εσείς θεωρήσατε πιο σημαντικά;

Δεν ήταν δύσκολο. Πήρε χρόνο. Και παίρνει ακόμα. Αλλά ο χρόνος αυτός είναι ενδιαφέρων, διασκεδαστικός κι ευχάριστος. Μου αρέσει να σκέφτομαι, να απορώ, να ξαφνιάζομαι, να συνδυάζω αλλιώς ό,τι ξέρω. Να το δοκιμάζω με άλλη σειρά, με άλλο φως, με άλλο χρώμα.

-Ποια ήταν τα κριτήριά σας για την ανάδειξη των ιστορικών αυτών σημείων που ξεχωρίσατε;

Δεν νομίζω πως ξεχώρισα εγώ τα σημαντικά σημεία. Τα έχει ήδη αναδείξει, σχολιάσει, συζητήσει πληθώρα σπουδαίων ιστορικών και σοβαρών επιστημόνων πριν από μένα. Το δικό μου κριτήριο ήταν κυρίως η δυνατότητα συσχετισμού αυτών των γεγονότων, των κρίσιμων καμπών και των μεγάλων ανατροπών της ιστορίας με τη σημερινή πραγματικότητα. Και –κυρίως- η δυνατότητα της αφηγηματικής τους παρουσίασης με τέτοιο τρόπο που να μπορούν να τραβήξουν το ενδιαφέρον των σημερινών αναγνωστών – ασχέτως ηλικίας.

-Ετοιμάζετε και άλλα ιστορικά βιβλία;

Ναι, ευτυχώς. Σκέφτομαι και γράφω τώρα μια σειρά ιστορικών παραμυθιών με θέματα από τη βυζαντινή εποχή. Θα είναι μια σειρά με γενικό τίτλο «Το Βυζάντιο σε έξι χρώματα». Πάλι από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

-Προσωπικά, σας πρωτογνώρισα και σας θαύμασα από την εξαιρετική μετάφραση της συλλογής των λαϊκών παραμυθιών από τους αδερφούς Γκριμμ, από τα γερμανικά στα ελληνικά. Αυτό πρέπει να ήταν για εσάς έργο ζωής… Πόσο χρόνο σας πήρε; Για τον κόπο δεν τολμώ να ρωτήσω…

Η μετάφραση είναι η αγαπημένη μου δουλειά. Αγαπώ όλα τα βιβλία που μεταφράζω. Αλλά τα Παραμύθια των Γκριμμ έχουν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου και στο μυαλό μου. Είναι από τα πολύ λίγα βιβλία που συνέχισα και συνεχίζω να τα δουλεύω και μετά το τέλος της μετάφρασης. Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που δούλεψα τη μετάφραση, η οποία κυκλοφορεί από την Άγρα. Δεν θυμάμαι πόσον καιρό τη δούλευα. Αλλά πιστέψτε με, δεν ήταν καιρός κόπου και μόχθου. Ήταν καιρός ωραίος. Η μετάφραση δεν είναι ούτε αχάριστη ούτε σκοτεινή και λυπητερή δουλειά. Είναι από τις ωραιότερες δουλειές που υπάρχουν.

-Η τέχνη της μετάφρασης είναι μία δημιουργική και συνάμα απαιτητική διαδικασία. Σε σύγκριση με την συγγραφή, ποια από τις δύο τέχνες σας ευχαριστεί περισσότερο;

Η μετάφραση! Δίνει περισσότερα. Σου μαθαίνει περισσότερα. Σου μαθαίνει διαρκώς κι ασταμάτητα καινούργια πράγματα που δεν φαντάζεσαι οτι υπάρχουν.
Το γράψιμο λάμπει περισσότερο. Δίνει αστραφτερές ώρες. Η μετάφραση δίνει μια γεμάτη ζωή. Αν φανταστούμε ότι το γράψιμο είναι δρόμος ταχύτητας, η μετάφραση είναι ένας μαραθώνιος χωρίς τέλος.

-Είστε πολυάσχολη και πολύ δραστήρια, με ποιο τρόπο χαλαρώνει το πνεύμα σας από την καθημερινή κόπωση;

Όπως έχετε ίσως ήδη μαντέψει, τρέχοντας.

-Σας ευχαριστώ πολύ, καλή και δημιουργική συνέχεια!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου