Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

Βραβεία σε Αειφόρα Σχολεία

Ευρηματική ανακύκλωση, δημιουργία λαχανόκηπων, αλλά και «κίτρινες σημαίες» στις αυλές
Της Ιωαννας Φωτιαδη


Μαθητές που σκαλίζουν παρτέρια, παρέες εφήβων που κάνουν ανακύκλωση, ομάδες που φροντίζουν ηλικιωμένους και συμμετέχουν ενεργά στην τοπική κοινωνία. Ο λόγος για το «Αειφόρο Σχολείο», που θέτει στο επίκεντρό του την εξέλιξη του μαθητή και την αρμονική του συνύπαρξη με το περιβάλλον και τον συνάνθρωπο. Η Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού που καθιέρωσε τον θεσμό, βράβευσε την περασμένη Παρασκευή τα σχολεία που με τη δραστηριότητά τους διακρίθηκαν τη σχολική χρονιά 2011-2012.

Εμφαση σε τρεις δείκτες

Ως ένα ακόμα παιδαγωγικό εργαλείο λειτούργησε το πρόγραμμα στα χέρια των εκπαιδευτικών του 1ου ΤΕΕ Ειδικής Αγωγής Λάρισας. Το «Αειφόρο Σχολείο» θέτοντας τρεις δείκτες ως «μπούσουλα» για την οργάνωση των ποικίλων δραστηριοτήτων, παιδαγωγικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό, υπήρξε η «ιδανική» πρόταση για το εν λόγω σχολείο. Οι 85 μαθητές, άτομα με ειδικές ανάγκες, επιλέγουν μεταξύ δύο κατευθύνσεων γεωπονικής και πληροφορικής. «Οργανώσαμε ανακύκλωση και κομποστοποίηση στο προαύλιό μας, ενώ φυτέψαμε λαχανόκηπο και μοιράζαμε τα λαχανικά στους μαθητές» διηγείται η διευθύντρια, κ. Σύρμω Λίταινα. «Προήγαμε τη βιωματική μάθηση, με την εκμάθηση πρακτικών δεξιοτήτων, όπως την παρασκευή ψωμιού, αλλά και με πολλές επισκέψεις και εξορμήσεις». Οι μαθητές μαζί με τους καθηγητές τους έμαθαν να διαχειρίζονται το χρήμα στην Εμποροπανήγυρη της Λάρισας, παρακολούθησαν μαθήματα θεραπευτικής ιππασίας, καθάρισαν παραλίες και συμμετείχαν με έργα τους στην εικαστική έκθεση «Αποτυπώματα» σε συνεργασία με άλλα σχολεία.

«Η αυλή δεν χρειάζεται πια σκούπισμα» συμπεραίνει συχνά η καθαρίστρια του 2ου Δημοτικού Αγίων Θεοδώρων στην Κόρινθο, που απέσπασε το 1ο βραβείο στην κατηγορία του. Ανακύκλωση χαρτιού, αλλά και ηλεκτρονικών συσκευών, όπως και ένας πλούσιος κήπος έγιναν αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας του σχολείου. «Οι μαθητές επέλεξαν τι ήθελαν να φυτέψουν στο κομμάτι που τους αναλογούσε και το φρόντιζαν νυχθημερόν» λέει στην «Κ» η διευθύντρια, κ. Παναγιώτα Χαλούλου. «Ειδικά τα παιδιά των μικρών τάξεων είχαν ενθουσιαστεί, πήγαιναν στον κήπο και τραγουδούσαν στα φυτά». Πολλές ήταν οι πρωτότυπες ιδέες που εφάρμοσαν οι εκπαιδευτικοί σε παιδαγωγικό επίπεδο. Η δασκάλα του τμήματος ένταξης δημιούργησε ένα λογισμικό συναισθημάτων, που το ονόμασε «Η Θέμη είναι θυμωμένη», ενώ στο πρότυπο των «Γαλάζιων Σημαιών» καθιέρωσαν «σημαίες» που βαθμολογούσαν τη διαγωγή των μαθητών. «Ενας τσακωμός στην αυλή “χρέωνε” μια κίτρινη σημαιούλα όλη την τάξη, χωρίς να αποδίδουμε ευθύνες στη μία ή την άλλη πλευρά» εξηγεί η κ. Χαλούλου «έτσι, συν τω χρόνω μειώσαμε την επιθετικότητα».

Επαναχρησιμοποίηση

Και τα μεγαλύτερα σε ηλικία παιδιά αλλά και ενήλικες, που φοιτούν στο 1ο ΣΕΚ (Σχολικό Εργαστηριακό Κέντρο) Αλεξανδρούπολης και είναι μαθητές στα ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ της περιοχής, συνεπήρε το «Αειφόρο Σχολείο». «Προσαρμόσαμε τις δραστηριότητες του προγράμματος στο αντικείμενο κάθε εργαστηρίου, καθώς διαθέτουμε 39 διαφορετικές ειδικότητες» επισημαίνει η διευθύντρια, κ. Σοφία Χατζηλεοντιάδου. «Κάναμε επισκόπηση στα υλικά των εργαστηρίων λαμβάνοντας υπ’ όψιν τον κύκλο ζωής τους, ώστε να αποφύγουμε την αλόγιστη αγορά νέων προϊόντων, να επαναχρησιμοποιήσουμε ό,τι μπορούσαμε ή να ανακυκλώσουμε». Ακόμα, πραγματοποίησαν παρέμβαση στην κεντρική θέρμανση προκειμένου να επιτύχουν ορθολογική χρήση του συστήματος, εξοικονόμηση πετρελαίου και μείωση του αποτυπώματος CO2.

Η βοήθεια σε ηλικιωμένους, μια άλλη πτυχή της δράσης

Ο στόχος της σύνδεσης της εκπαιδευτικής διαδικασίας με την επαγγελματική ζωή επετεύχθη στο ΣΕΚ Αλεξανδρούπολης. «Στο πλαίσιο αυτό κάναμε στοχευμένες επισκέψεις: οι βοηθοί νοσηλευτές στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο, οι βοηθοί φαρμακείου στη Φαρμακαποθήκη Εβρου κ.λπ.».

Επιπλέον, καθώς πέρυσι ήταν η ευρωπαϊκή χρονιά για τη διαγενεακή αλληλεγγύη, «προσπαθήσαμε να γεφυρώσουμε το χάσμα γενεών στους κόλπους της κοινωνίας». Ετσι, οι σπουδαστές κομμωτικής και αισθητικής περιποιούνταν τους τροφίμους του γηροκομείου της πόλης, ένας ηλικιωμένος κουρέας μεταλαμπάδευσε την εμπειρία τους στους μαθητευομένους, ενώ οι μαθητές του τμήματος ηλεκτρολογίας εγκατέστησαν μέσα σε ένα τυπικό θυροτηλέφωνο έναν μηχανισμό για άτομα 3ης ηλικίας με προβλήματα όρασης.

Παράλληλα, οργάνωσαν εξ αποστάσεως σεμινάριο για το τμήμα δομικών έργων σε κέντρο εκπαίδευσης στη Θεσσαλονίκη, ενώ στο τέλος της χρονιάς εξέθεσαν για τρεις μέρες τη δουλειά τους σε περίπτερα στον προαύλιο χώρο του σχολείου. «Μπήκαν στη διαδικασία να εξηγήσουν στους άλλους τη δουλειά τους» λέει η καθηγήτριά τους.

«Ανεξίτηλη» στη μνήμη του 17χρονου Τάσου θα μείνει η κατασκευή της μακέτας του σχολείου μαζί με οκτώ φίλους του, που διήρκεσε έναν μήνα.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου