«Μαμά, με πονάει η κοιλιά μου. Δεν μπορώ να φάω άλλο σαλάτα». Το μικρό αγόρι στέκεται όρθιο πλάι στο τραπέζι της κουζίνας. Της δείχνει τη μισοτελειωμένη σαλάτα λάχανο στην άκρη του πιάτου του. «Ελα, μια προσπάθεια ακόμα. Η σαλάτα μας κάνει καλό, δεν είπαμε; Θα πάρεις λίγο ψωμάκι και θα κάνεις μικρές πιρουνίτσες», του λέει η μαμά SOS Βαγγελιώ Αποστολάκη χαμογελώντας. Το παιδί ξανακάθεται στο τραπέζι. Σκαλίζει το φαγητό του και την ξαναρωτά: «Μαμά, μου πέρασε η κοιλιά. Να φάω τούρτα σοκολάτα;».
Η κ. Αποστολάκη είναι μαμά SOS. Εργάζεται στα Χωριά SOS εδώ και επτά χρόνια. «Σπούδαζα ψυχολογία στη Γαλλία όταν άκουσα για τα Παιδικά Χωριά. Επιστρέφοντας στα Χανιά σκέφτηκα πως θα ήθελα να απασχοληθώ σε μια εξωιδρυματική δομή για παιδιά. Οταν στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων είδα τη μικρή Φωτεινή, παιδί των χωριών SOS, να ανάβει τη φλόγα το αποφάσισα και στις αρχές του 2005 εργαζόμουν εδώ», λέει.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ. Το πρώτο ελληνικό Παιδικό Χωριό SOS άρχισε να οικοδομείται στη Βάρη Αττικής το 1977, σε έκταση που παραχωρήθηκε από το υπουργείο Γεωργίας. Ωστόσο η ιδέα των Παιδικών Χωριών SOS ξεκίνησε το 1949 στην Αυστρία από τον Χέρμαν Γκμέιναρ, ιδρυτή του πρώτου Χωριού στην πόλη Ιμστ του Τυρόλου. Οι πρώτες ελληνικές οικογένειες SOS στεγάστηκαν σε νοικιασμένα διαμερίσματα στην Αμφιθέα και το Παλαιό Φάληρο και το 1982, όταν παραδόθηκαν τα πρώτα σπίτια στη Βάρη, μετακόμισαν εκεί. Μαζί τους και ο πρώτος διευθυντής του Χωριού με την οικογένειά του.
Σήμερα, το Χωριό απαρτίζεται από 12 σπίτια οικογενειών που φιλοξενούν 72 παιδιά. Σε κάθε ένα από αυτά ζει και εργάζεται μια μαμά, την οποία υποστηρίζουν παιδαγωγοί και κοινωνικοί λειτουργοί. Το Χωριό βασίζεται οικονομικά αποκλειστικά σε δωρεές φορέων και ιδιωτών, λέει ο διευθυντής του Πέτρος Παπαδάκης. Από το 1998 λειτουργεί το Παιδικό Χωριό Πλαγιαρίου κοντά στη Θεσσαλονίκη. Το 2002 εγκαινιάστηκε το Παιδικό Χωριό Θράκης, ενώ παράλληλα λειτουργούν και δύο Στέγες Νέων στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.
ΦΡΟΝΤΙΔΑ. Στο Χωριό έχουν μεγαλώσει δύο φουρνιές παιδιών. Η μαμά SOS Μαρίνα Λουκαΐτη διατηρούσε ταξιδιωτικό γραφείο στο Ναύπλιο μέχρι το 1992, όταν βλέποντας μια τηλεοπτική διαφήμιση αποφάσισε να εργαστεί στη Βάρη. Σήμερα είναι «μαμά» οκτώ παιδιών. Εχει και δικά της παιδιά, δύο κόρες και έναν γιο, και είναι γιαγιά τεσσάρων εγγονών. Ηδη από την περίοδο της εκπαίδευσής της στη «σχολή μητέρων», διδάχθηκε πως «κάθε παιδί κουβαλά στο "σπίτι" τα προβλήματά του». Η γενιά της οικονομικής κρίσης δεν διαφέρει από τις προηγούμενες. «Αυτό που χρειάζονται τα παιδιά είναι αγάπη και ένα πρόσωπο αναφοράς και αυτό δεν έχει αλλάξει με την κρίση», αναφέρει.
Αύξηση στα αιτήματα άπορων οικογενειών για υλική βοήθεια παρατηρεί η κοινωνική λειτουργός στο Χωριό Πηνελόπη Βασταρούχα. «Σήμερα υπάρχουν γονείς μεσαίας κοινωνικής τάξης που δυσκολεύονται να ζήσουν τα παιδιά τους και απευθύνονται σε εμάς για υποστήριξη. Κάποιοι από αυτούς μας ζητούν να τα φιλοξενήσουμε για μικρό χρονικό διάστημα μέχρι να ανακάμψουν οικονομικά. Μέσω του προγράμματος Οικογενειακής Ενδυνάμωσης παρέχουμε ρουχισμό, σχολικά είδη, φαγητό και παιχνίδια ώστε να κρατήσουν τα παιδιά στην οικογενειακή εστία», αναφέρει. Οπως συμπληρώνει ο κ. Παπαδάκης, η ανάγκη για κοινωνικές δομές στην Ελλάδα είναι μεγάλη και εντείνεται εν μέσω οικονομικής κρίσης. Σύμφωνα με τα στοιχεία των Παιδικών Χωριών SOS, περίπου 28.000 παιδιά κακοποιούνται και παραμελούνται σοβαρά κάθε χρόνο, από τα οποία 7.500 είναι κάτω των 5 ετών.
Η κ. Αποστολάκη είναι μαμά SOS. Εργάζεται στα Χωριά SOS εδώ και επτά χρόνια. «Σπούδαζα ψυχολογία στη Γαλλία όταν άκουσα για τα Παιδικά Χωριά. Επιστρέφοντας στα Χανιά σκέφτηκα πως θα ήθελα να απασχοληθώ σε μια εξωιδρυματική δομή για παιδιά. Οταν στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων είδα τη μικρή Φωτεινή, παιδί των χωριών SOS, να ανάβει τη φλόγα το αποφάσισα και στις αρχές του 2005 εργαζόμουν εδώ», λέει.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ. Το πρώτο ελληνικό Παιδικό Χωριό SOS άρχισε να οικοδομείται στη Βάρη Αττικής το 1977, σε έκταση που παραχωρήθηκε από το υπουργείο Γεωργίας. Ωστόσο η ιδέα των Παιδικών Χωριών SOS ξεκίνησε το 1949 στην Αυστρία από τον Χέρμαν Γκμέιναρ, ιδρυτή του πρώτου Χωριού στην πόλη Ιμστ του Τυρόλου. Οι πρώτες ελληνικές οικογένειες SOS στεγάστηκαν σε νοικιασμένα διαμερίσματα στην Αμφιθέα και το Παλαιό Φάληρο και το 1982, όταν παραδόθηκαν τα πρώτα σπίτια στη Βάρη, μετακόμισαν εκεί. Μαζί τους και ο πρώτος διευθυντής του Χωριού με την οικογένειά του.
Σήμερα, το Χωριό απαρτίζεται από 12 σπίτια οικογενειών που φιλοξενούν 72 παιδιά. Σε κάθε ένα από αυτά ζει και εργάζεται μια μαμά, την οποία υποστηρίζουν παιδαγωγοί και κοινωνικοί λειτουργοί. Το Χωριό βασίζεται οικονομικά αποκλειστικά σε δωρεές φορέων και ιδιωτών, λέει ο διευθυντής του Πέτρος Παπαδάκης. Από το 1998 λειτουργεί το Παιδικό Χωριό Πλαγιαρίου κοντά στη Θεσσαλονίκη. Το 2002 εγκαινιάστηκε το Παιδικό Χωριό Θράκης, ενώ παράλληλα λειτουργούν και δύο Στέγες Νέων στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.
ΦΡΟΝΤΙΔΑ. Στο Χωριό έχουν μεγαλώσει δύο φουρνιές παιδιών. Η μαμά SOS Μαρίνα Λουκαΐτη διατηρούσε ταξιδιωτικό γραφείο στο Ναύπλιο μέχρι το 1992, όταν βλέποντας μια τηλεοπτική διαφήμιση αποφάσισε να εργαστεί στη Βάρη. Σήμερα είναι «μαμά» οκτώ παιδιών. Εχει και δικά της παιδιά, δύο κόρες και έναν γιο, και είναι γιαγιά τεσσάρων εγγονών. Ηδη από την περίοδο της εκπαίδευσής της στη «σχολή μητέρων», διδάχθηκε πως «κάθε παιδί κουβαλά στο "σπίτι" τα προβλήματά του». Η γενιά της οικονομικής κρίσης δεν διαφέρει από τις προηγούμενες. «Αυτό που χρειάζονται τα παιδιά είναι αγάπη και ένα πρόσωπο αναφοράς και αυτό δεν έχει αλλάξει με την κρίση», αναφέρει.
Αύξηση στα αιτήματα άπορων οικογενειών για υλική βοήθεια παρατηρεί η κοινωνική λειτουργός στο Χωριό Πηνελόπη Βασταρούχα. «Σήμερα υπάρχουν γονείς μεσαίας κοινωνικής τάξης που δυσκολεύονται να ζήσουν τα παιδιά τους και απευθύνονται σε εμάς για υποστήριξη. Κάποιοι από αυτούς μας ζητούν να τα φιλοξενήσουμε για μικρό χρονικό διάστημα μέχρι να ανακάμψουν οικονομικά. Μέσω του προγράμματος Οικογενειακής Ενδυνάμωσης παρέχουμε ρουχισμό, σχολικά είδη, φαγητό και παιχνίδια ώστε να κρατήσουν τα παιδιά στην οικογενειακή εστία», αναφέρει. Οπως συμπληρώνει ο κ. Παπαδάκης, η ανάγκη για κοινωνικές δομές στην Ελλάδα είναι μεγάλη και εντείνεται εν μέσω οικονομικής κρίσης. Σύμφωνα με τα στοιχεία των Παιδικών Χωριών SOS, περίπου 28.000 παιδιά κακοποιούνται και παραμελούνται σοβαρά κάθε χρόνο, από τα οποία 7.500 είναι κάτω των 5 ετών.
Πηγή: Νέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου