«Πώς να πας κάπου που νιώθεις ανεπιθύμητος;», αναρωτιέται ο πρόεδρος των ΑμΕΑ και η πρόεδρος των Τυφλών απαντά: «να γιατί οι τυφλοί νιώθουν περιθωριοποιημένοι»
Ούτε η κρίση, ούτε τα περιορισμένα οικονομικά, ούτε οποιαδήποτε άλλη δικαιολογία μπορεί να σταθεί αναφορικά με το αδιάφορο και ανεύθυνο πρόσωπο που δείχνει η Ξάνθη στα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες. Οι διεκδικήσεις των τυφλών και των ατόμων με κινητικά προβλήματα επανέρχονται ανά τακτά διαστήματα στην επικαιρότητα, αλλά βυθίζονται πάλι στη λήθη και την αφάνεια της ταλαιπωρίας που μοιράζονται αυτοί οι συμπολίτες μας και επανέρχεται με διθυράμβους μόνο σε περιπτώσεις Παγκόσμιων Ημερών, αθλητικών ή καλλιτεχνικών διακρίσεων ή μέσα από τις κινητοποιήσεις που οι ίδιοι διοργανώνουν, όταν ο «κόμπος πια φτάνει στο χτένι». Κι όμως, το πρόσωπο της Ξάνθης δεν αλλάζει απέναντι στα ΑμΕΑ της πόλης, που όχι μόνο δεν ανοίγει την αγκαλιά της, αλλά τοποθετεί συνεχώς εμπόδια ανευθυνότητας, αδιαφορίας και εγκληματικής ασυνειδησίας.
Αποκλεισμένα από τις μεταφορές τα άτομα με κινητικά προβλήματα
Υπ.αριθμ. 1 πρόβλημα για άτομα με κινητικά προβλήματα και τυφλούς αποτελεί η προσβασιμότητα. Τα τραπεζάκια σε πεζοδρόμους και ειδικούς διαδρόμους διέλευσης, τα παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και μηχανάκια, μπορεί για τους αρτιμελείς να περιορίζονται σε μία παράκαμψη και το μουρμούρισμα μια βρισιάς, αλλά για τα ΑμΕΑ οδηγεί σε αποκλεισμό από την κυκλοφορίας. «Δεν είναι μόνο τα ΑμΕΑ, είναι και μητέρες με καροτσάκι, ηλικιωμένοι με το μπαστούνι τους», σημειώνει ο πρόεδρος των ΑμΕΑ Ξάνθης κ. Κώστας Αμοιρίδης, τονίζοντας ότι: «για να σταματήσει αυτό το φαινόμενο πρέπει να συνυπάρχει η σωστή αστυνόμευση από τη Δημοτική Αστυνομία σε συνδυασμό με τη συνειδητοποίηση των συμπολιτών».
Ο κ. Αμοιρίδης θίγει ακόμη το θέμα της προσβασιμότητας στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, τις ράμπες στα πεζοδρόμια και τα δημόσια κτίρια. «Στα τελευταία έχει υπάρξει βελτίωση και τα περισσότερα είναι προσβάσιμα, εκτός από το δήμο και βέβαια το Επιμελητήριο που είναι για εμάς το μεγάλο «αγκάθι». Δε μπορούμε να συμμετέχουμε και να παρεμβαίνουμε σε συνέδρια ή ημερίδες ακριβώς γι’ αυτό το λόγο». Όσον αφορά στα μαγαζιά εστίασης, το δημοτικό συμβούλιο είχε πάρει απόφαση το 1999 να θέσει ως προϋπόθεση στην αδειοδότηση των καταστημάτων την πρόβλεψη για προσβασιμότητα ΑμΕΑ, αλλά αυτή η «καλή πρόθεση» έμεινε μόνο στα χαρτιά. «Δεν τηρήθηκε ποτέ και γι’ αυτό οι επιλογές στην Ξάνθη είναι πολύ περιορισμένες. Ποιος θα πήγαινε σ’ ένα μαγαζί όπου νιώθει ανεπιθύμητος;», αναρωτιέται ο πρόεδρος του συλλόγου. Όσο για τις ράμπες, ο ίδιος σχολιάζει ότι στην Βασ. Κωνσταντίνου κάποιες είναι πολύ απότομες (5-6 από τις 15), αλλά δείχνουν επιείκεια, καθώς ήταν από τις πρώτες που φτιάχτηκαν.
Και βέβαια, το πάγιο σοβαρό επιπλέον πρόβλημα για τα άτομα με κινητικά προβλήματα είναι οι μεταφορές. Τα υπεραστικά λεωφορεία είναι «απόρθητα», ενώ το ίδιο ισχύει και για τα αστικά. «Σε 1 ή 2, όπως μου έχουν πει υπάρχει ειδική είσοδος με ράμπα για ΑμΕΑ, αλλά οι οδηγοί δεν την ανοίγουν», μας εξηγεί ο κ. Αμοιρίδης, σχολιάζοντας ότι ειδικά στις μεγάλες πόλεις οι οδηγοί που δεν ανοίγουν τη ράμπα … λόγω… βαρεμάρας θα έπρεπε να τιμωρούνται. Έτσι, τα ΑμΕΑ μόνη λύση μετακίνησης στην πόλη έχουν το ιδιωτικό αυτοκίνητο. Μέχρι τώρα χρησιμοποιούσαν το ειδικά διαμορφωμένο αυτοκίνητο που τους παραχώρησε ο δήμος, αλλά από τότε που κόπηκαν οι επιδοτήσεις, δεν μπορεί ο σύλλογος των ΑμΕΑ να πληρώνει οδηγό και υπάλληλο, και έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση οδηγός του δήμου έχει αναλάβει μόνο τη μεταφορά των μαθητών στο σχολείο. Ο πρόεδρος μας ενημερώνει ακόμη ότι, ελλείψει οποιασδήποτε δυνατότητας μετακίνησης με ΜΜΜ, ο σύλλογος έχει έρθει σε επαφή με τον πρόεδρο των ταξί για να συζητηθεί η αγορά ταξί ειδικά διαμορφωμένου για την εξυπηρέτηση των ΑμΕΑ. «Καταρχάς ο πρόεδρος είναι θετικός. Αντιλαμβανόμαστε κι εμείς τα οικονομικά προβλήματα, αλλά θα πρόκειται για ένα ταξί με τακτική πελατεία κι εμείς άλλωστε δε ζητάμε προνομιακή τιμή ενώ τονίζουμε ότι η συνεργασία μαζί μας θα είναι δεδομένη», επισημαίνει ο κ. Αμοιρίδης.
Τέλος, ο ίδιος σχολιάζει ως «κορυφή του παγόβουνου» τις δυσκολίες μετακίνησης στην Παλιά Πόλη, απ’ όπου τα 180 περίπου άτομα με κινητικά προβλήματα, όπως και επισκέπτες με Ειδικές Ανάγκες και τα άλλα ΑμΕΑ της πόλης θεωρούνται αποκλεισμένα. «Δε λέμε όχι στα τραπεζάκια, κι εμάς μας αρέσουν, αλλά να διατηρείται ο σεβασμός γιατί το μπαλάκι της κοινωνικής ευαισθησίας δε μετριέται σε χρήμα»
Κομοτηνή και Αλεξανδρούπολη έχουν περισσότερες υποδομές. Πολύ πίσω η Ξάνθη
Το θέμα της προσβασιμότητας θέτει και η πρόεδρος της Περιφερειακής Ένωσης Τυφλών Θράκης κ. Ελένη Αλατά, η οποία μιλά με λόγια πικρίας και αγανάκτησης για τον τρόπο με τον οποίο οι συμπολίτες αντιμετωπίζουν τους δρόμους διέλευσης των τυφλών. Τραπεζοκαθίσματα, παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και μηχανάκια που αφήνουμε για «5 λεπτά» επάνω στη ράμπα αποθαρρύνουν μια μετακίνηση ή μια βόλτα των τυφλών. «Απόρθητα» είναι και τα καταστήματα, αλλά και κάποια δημόσια κτίρια. «Ο τυφλός δε μπορεί να πάει στο δήμαρχο, να μιλήσει, να παραπονεθεί, να του σφίξει το χέρι», σημειώνει η κ. Αλατά. Έχοντας πολύπλευρη εικόνα από όλη την περιοχή της Θράκης η πρόεδρος διαπιστώνει ότι η Ξάνθη είναι εντυπωσιακά πίσω σε θέματα ΑμΕΑ. «Λείπουν οι ειδικές υποδομές, ηχητικά φανάρια, στάσεις και λεωφορεία. Στην Κομοτηνή και την Αλεξανδρούπολη έχει βελτιωθεί η κατάσταση», προσθέτει η κ. Αλατά, θέτοντας στην επιφάνεια και το θέμα μελών της Πανελλήνιας Ένωσης Τυφλών που έχουν εκφράσει την επιθυμία να επισκεφθούν την πόλη μας, αλλά η απουσία οποιασδήποτε πρόβλεψης για τα ΑμΕΑ συνιστά απαγορευτικό παράγοντα. «Στη Θεσσαλονίκη κυκλοφορούμε άνετα», λέει με νόημα η ίδια. Επεξηγώντας τη στάση της Ένωσης απέναντι στα θέματα των Τυφλών η κ. Αλατά υποστηρίζει: «Δεν απαιτούμε σεβασμό, αλλά το αυτονόητο, ίσα δικαιώματα. Ξέρουμε ότι η ζωή έχει αλλάξει, ότι οι παλιές μας πόλεις δε μπορούν να προσαρμοστούν εύκολα. Ωστόσο, δρόμοι υπάρχουν για όλους κι εμείς αναζητούμε το δικό μας». Σημειώνουμε ότι η Ένωση της Ξάνθης αριθμεί πάνω από 300 μέλη, από τα οποία τα 120 κατοικούν στην Ξάνθη.
Τέλος, η κ. Αλατά μας πληροφορεί ότι με μεγάλη συμμετοχή και από εκπαιδευτικούς και από μαθητές ΑμΕΑ ξεκίνησαν την 1η Φεβρουαρίου μαθήματα ανάγνωσης και γραφής Braille και νοηματικής σε Ξάνθη και Αλεξανδρούπολη. «Αυτή τη δυνατότητα τη βιώνουν σαν «πολυτέλεια» οι τυφλοί ή τα άτομα με περιορισμένη όραση που ούτως ή άλλως είναι εσωστρεφή και νιώθουν περιθωριοποιημένα. Παράλληλα, αυτό που εισπράττουμε είναι ότι και οι εκπαιδευτικοί που παίρνουν την πιστοποίηση νιώθουν υπερήφανοι».
Άρθρο της κ. Ελένης Διαφωνίδου στην καθημερινή εφημερίδα της Ξάνθης ΕΜΠΡΟΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου