Αν θέλετε να ενθαρρύνετε τα παιδιά σας, προσέξτε τον τρόπο που θα εκφραστείτε. Πείτε την αλήθεια, αποφύγετε τις υπερβολές και να θυμάστε, ότι η ενθάρρυνση λειτουργεί παράλληλα με την οριοθέτηση.
Δημιουργήστε ένα νέο, πιο ισότιμο τρόπο επικοινωνίας με τα παιδιά σας. Αρχίστε να χαμογελάτε πιο συχνά, δείξτε τρυφερότητα και φροντίστε να έχετε έναν καλό λόγο γι΄αυτά. Πρέπει να αποδέχεστε και να ενθαρρύνετε τα παιδιά σας κάθε στιγμή.
1.Όταν κάνει κάτι το παιδί σας, εστιάστε σε ό,τι κάνει καλά. Για παράδειγμα, αν είχε τρεις ασκήσεις και έλυσε τις δύο, πείτε: “Έλυσες σωστά τις δύο”, αντί“έκανες λάθος στην τρίτη”.
2.Περιγράψτε με πολλά λόγια αυτό που έκανε και σας αρέσει. “Τι ωραία που τακτοποίησες τα παιχνίδια σου στη ντουλάπα”, αντί “τι καλό παιδί που είσαι όταν συμμαζεύεις τα παιχνίδια σου”.
3.Τονίστε τα ευχάριστα συναισθήματά σας ως προς την πράξη του παιδιού. “Πόσο όμορφα νιώθω όταν μπαίνω στο δωμάτιο, έτσι όπως το έχεις τακτοποιήσει”.
4.Επιβραβεύστε τη βελτίωση του παιδιού. Πείτε π.χ. “Βλέπω πώς προσπαθείς πολύ. Οι βαθμοί σου είναι πολύ καλύτεροι από το προηγούμενο τρίμηνο!”
5.Όταν μπορείτε, δώστε επιλογές στο παιδί για να νιώσει υπεύθυνο και ικανό να αποφασίζει για πράγματα που το αφορούν, π.χ. “Θα πάμε στη γιαγιά. Θα φορέσεις το άσπρο ή το κόκκινο φουστάνι; Αποφάσισε εσύ ποιο θέλεις”.
6.Μην το υποβιβάζετε, ακόμη και αν η επιλογή του δεν είναι ιδανική. Μην πείτε αμέσως “μα πώς ντύθηκες έτσι παιδάκι μου; Τίποτα δεν μπορείς να κάνεις σωστά;” .
7.Δώστε ευκαιρίες να επανορθώσει, π.χ. “σήμερα δε θα πάμε στο Νίκο να παίξετε, γιατί δεν κράτησες τη συμφωνία που είχαμε για το πόση ώρα θα έβλεπες τηλεόραση. Αύριο μπορείς να προσπαθήσεις ξανά”.
8.Αφήστε σκόπιμα το παιδί να κρυφακούει, όταν μιλάτε σε κάποιον για μια επιτυχία ή για τα θετικά στοιχεία του χαρακτήρα του παιδιού, π.χ. “η ορθογραφία της ήταν πολύ καλή. Μεγαλώνει και κάνει τη μελέτη της με υπευθυνότητα”.
9.Μην προσβάλλετε το παιδί σας μπροστά σε κόσμο, και ειδικά μπροστά στους φίλους του.
10.Διαχωρίστε μια πράξη (καλή ή κακή) από αυτόν που την κάνει. Τονίστε, π.χ. “Το να βοηθάς τον αδελφό σου είναι μια καλή πράξη. Αυτό σημαίνει αγάπη”, αντί “είσαι καλό παιδί όταν βοηθάς τους άλλους”.
11.Μην ενθαρρύνετε τα παιδιά με όρους, π.χ. “σ’ αγαπάω όταν διαβάζεις τα μαθήματά σου”.
12.Χρησιμοποιήστε φράσεις που τονώνουν, όπως π.χ. “μ’ αρέσει ο τρόπος που αντιμετώπισες αυτό το πρόβλημα”, “καλή ιδέα”, “μ’ αρέσει που θέλεις να μαθαίνεις”, “τι γνώμη έχεις γι’ αυτό το θέμα;”, “είσαι ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα; Μπράβο!”.
13.Δείξτε εμπιστοσύνη. Χρησιμοποιήστε φράσεις, όπως π.χ. “επειδή ξέρω ότι μπορείς, νομίζω ότι θα το πετύχεις”, “είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις”, “το ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά νομίζω ότι μπορείς να προσπαθήσεις”.
14.Πρέπει να μάθετε να ξεχωρίζετε, πότε το παιδί απογοητεύεται και πότε είναι απαραίτητο να θέσετε όρια. Στην πρώτη περίπτωση του λέτε, π.χ. “προσπάθησε λίγο ακόμη. Είμαι σίγουρη, ότι αν ξαναδιαβάσεις την ερώτηση, θα την καταλάβεις καλύτερα”. Στη δεύτερη περίπτωση τονίζετε, π.χ. “αν συνεχίσεις να είσαι αφηρημένη, εγώ δεν μπορώ να σε βοηθήσω”.
15.Αποδεχτείτε την προσωπικότητα του παιδιού. Χρησιμοποιείστε φράσεις, όπως “σ’ ευχαριστώ, με βοήθησες πολύ” ,“σ’ ευχαριστώ που σκέφτηκες...”, “εκτιμώ τη βοήθειά σου”,“ξέρω πως τα καταφέρνεις σ’ αυτό, θα με βοηθήσεις;”
Πηγή: YesKid
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου