Το εναλλακτικό Φεστιβάλ ντοκιμαντέρ για παιδιά και εφήβους με τίτλο «Μικροί ήρωες» παρουσιάζεται στο Ινστιτούτο Γκαίτε, από τις 19 -22 Απριλίου και υπόσχεται να φέρει πιο κοντά τους «μεγάλους» στα προβλήματα αλλά και το μαγικό κόσμο των μικρών μας φίλων.
Περιλαμβάνει ντοκιμαντέρ από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες και απεικονίζουν την καθημερινή πραγματικότητα των νεαρών πρωταγωνιστών τους που συχνά τους ζητάει να επιδείξουν ηρωϊσμό. Τα θέματα: οικογένεια, φίλοι, μετανάστευση, ενηλικίωση, διαφορετικότητα, θρησκεία κ.ά.
Οι «Μικροί Ήρωες είναι ένα πρόγραμμα που εξέδωσε το Goethe-Institut σε συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ του Duisburg. Στην εκδήλωση θα συμμετέχουν με εισηγήσεις τους οι Ορέστης Ανδρεαδάκης, Διευθυντής του Φεστιβάλ "Νύχτες Πρεμιέρας", κριτικός κινηματογράφου, η Εύα Στεφανή, Επ. Καθηγήτρια Θεωρίας και Ιστορίας του Κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, σκηνοθέτις ταινιών ντοκιμαντέρ και ο σκηνοθέτης Γεράσιμος Ρήγας. Η είσοδος είναι ελεύθερη.
Ακολουθεί το αναλυτικό πρόγραμμα και οι περιλήψεις των ταινιών:
«Οι εικόνες του Λούναρ»
Ο Lunar είναι ένα αγόρι από την Κολομβία. Με λίγα λόγια και με μοναδικό τρόπο μιλάει για το σπίτι του: Τον τόπο όπου ζει με την οικογένεια και τους φίλους του. Κάνει ένα πορτραίτο με πολλές εικόνες. Σενάριο/Σκηνοθεσία: Jean-Stéphane Sauvaire.
«Παίζουμε!»
Μια πρόσκληση για την εξερεύνηση του κόσμου των παιχνιδιών, ένα βήμα προς ένα άλλο σημείο του ορίζοντα, ένα παράθυρο στον κόσμο μέσα από τα μάτια των παιδιών που ανοίγουν την πόρτα της καθημερινότητας και του περιβάλλοντός τους. Σενάριο/Σκηνοθεσία: Cassandre Hornez (επεισόδια στην Πορτογαλία και Ισπανία), Francois Lecauchois (επεισόδιο στη Γαλλία).
«Η πόλη των μελισσών»
Ο μυστηριώδης κόσμος των μελισσών όπως τον βλέπουν τα παιδικά μάτια: Ο εξάχρονος Oliver και οι φίλοι του συνοδεύουν για ένα ολόκληρο χρόνο έναν μελισσοκόμο στις εργασίες του. Μαζί τους μαθαίνουμε πώς λειτουργεί αυτή «η πολιτεία των μελισσών» με τις χιλιάδες μέλισσες. Πολύχρωμες εικόνες, παιχνίδια μάθησης και ασυνήθιστα μεγάλα πλάνα ψυχαγωγούν μικρούς και μεγάλους και δίνουν πληροφορίες για τον κόσμο των μελισσών.Σενάριο/Σκηνοθεσία: Laila Hodell και Bertel Torne Olsen.
«Άιλα, το κορίτσι του τσουνάμι»Η Άιλα έχει ακόμα κάποιες φορές εφιάλτες. Το Δεκέμβριο του 2004 πέρασε τις χριστουγεννιάτικες διακοπές της με την οικογένειά της στη Sri Lanka. Από το ξενοδοχείο τους έβλεπαν τη θάλασσα ξαφνικά να φουσκώνει και ν’ ανεβαίνει. Ένα τεράστιο κύμα, ένα τσουνάμι πλημμύρισε τη χώρα. Η Άιλα στάθηκε τυχερή. Επέστρεψε στο σπίτι της και είναι καλά. Ζωγραφίζει πολύ. Μια τέτοια εμπειρία χρειάζεται επεξεργασία. Για να παίξει όμως και πάλι ανέμελα στις παραλίες της Βόρειας Θάλασσας, θα χρειαστεί λίγο καιρό ακόμα. Σενάριο/Σκηνοθεσία: Wilma Ligthart
«Σάμιουελ, καταδικασμένος να φορά σιδεράκια»
Ο Samuel πρέπει να φοράει σιδεράκια – σιδεράκια που δεν βγαίνουν και σιδεράκια που βγαίνουν, δηλαδή δυο φορές σιδεράκια που μπορούν να σου σπάνε τα νεύρα. Ευτυχώς που οι άνθρωποι έχουν φαντασία, και στη φαντασία μπορεί να μιλάει ακόμα κι ένα γύψινο ομοίωμα. Τα σιδεράκια δεν τα ξεφορτώνεσαι μεν έτσι, μπορείς όμως να εκτονώσεις την οργή σου!Σενάριο/Σκηνοθεσία: Noud Holtman.
«Σχολικές ανταλλαγές: Το χριστιανικό, το ελεύθερο και το ισλαμικό σχολείο»
Ο 11χρονος Joeri αλλάζει σχολειό για μια βδομάδα και πηγαίνει σ’ ένα χριστιανικό. Συμμετέχει και στη διδασκαλία της Βίβλου – σαν σε κουίζ σε ρωτούν ποιος έχει κάνει πότε τι. Όποιος ξέρει τα πιο πολλά, κερδίζει! Αν υπάρχει Ουρανός και Κόλαση ούτε και τα άλλα παιδιά μπορούν να το πουν με απόλυτη σιγουριά – παρόλα αυτά μπορείς να πιστεύεις ότι υπάρχουν. Ο Junior είναι 12 ετών και για μια βδομάδα δεν πάει στο σχολειό του, αλλά σ’ ένα άλλο, ένα «ελεύθερο» σχολείο. Τι σημαίνει όμως «ελεύθερο» σχολείο; Διδάσκονται εδώ άλλα μαθήματα; Και τι σχέση έχει αυτό το «ελεύθερο» μ’ αυτούς που έβαψαν πράσινο το γρασίδι;. Η Asha είναι άθεη, που σημαίνει ότι δεν πιστεύει στο Θεό, και πηγαίνει σ’ ένα εντελώς «κανονικό» δημόσιο σχολείο. Κατά την αλλαγή σχολείου πηγαίνει για μια βδομάδα σ’ ένα ισλαμικό σχολείο. Το ότι τα κορίτσια στο σχολειό αυτό θα κάλυπταν τα μαλλιά τους με μαντήλι το περίμενε. Αυτό που δεν περίμενε ήταν η ποικιλία των μαντηλιών. Με την Raheema δοκιμάζει το «φοράω μαντήλι» και ανταποδίδει δείχνοντας στην Raheema πώς να σκαρφαλώνει στα δέντρα.Σενάριο/Σκηνοθεσία: Ingeborg Jansen.
«Ουάου! Ο Άντριαν χορεύει!»Ο Adrian πηγαίνει σε σχολή μπαλέτου και προπονείται σκληρά – εκνευριστικό κάποιες φορές, απαραίτητο όμως, αν θες να γίνεις καλός χορευτής. Το τρακ πριν την παράσταση και η ανακούφιση μετά σε αποζημιώνουν, είναι όλα τα λεφτά! Ακόμα κι ο πατέρας του Adrian που δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το μπαλέτο, είναι περήφανος για το γιο του.Σενάριο/Σκηνοθεσία: Anna Wieckowska.
«Τοm»
Οι «Μικροί Ήρωες είναι ένα πρόγραμμα που εξέδωσε το Goethe-Institut σε συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ του Duisburg. Στην εκδήλωση θα συμμετέχουν με εισηγήσεις τους οι Ορέστης Ανδρεαδάκης, Διευθυντής του Φεστιβάλ "Νύχτες Πρεμιέρας", κριτικός κινηματογράφου, η Εύα Στεφανή, Επ. Καθηγήτρια Θεωρίας και Ιστορίας του Κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, σκηνοθέτις ταινιών ντοκιμαντέρ και ο σκηνοθέτης Γεράσιμος Ρήγας. Η είσοδος είναι ελεύθερη.
Ακολουθεί το αναλυτικό πρόγραμμα και οι περιλήψεις των ταινιών:
«Οι εικόνες του Λούναρ»
Ο Lunar είναι ένα αγόρι από την Κολομβία. Με λίγα λόγια και με μοναδικό τρόπο μιλάει για το σπίτι του: Τον τόπο όπου ζει με την οικογένεια και τους φίλους του. Κάνει ένα πορτραίτο με πολλές εικόνες. Σενάριο/Σκηνοθεσία: Jean-Stéphane Sauvaire.
«Παίζουμε!»
Μια πρόσκληση για την εξερεύνηση του κόσμου των παιχνιδιών, ένα βήμα προς ένα άλλο σημείο του ορίζοντα, ένα παράθυρο στον κόσμο μέσα από τα μάτια των παιδιών που ανοίγουν την πόρτα της καθημερινότητας και του περιβάλλοντός τους. Σενάριο/Σκηνοθεσία: Cassandre Hornez (επεισόδια στην Πορτογαλία και Ισπανία), Francois Lecauchois (επεισόδιο στη Γαλλία).
«Η πόλη των μελισσών»
Ο μυστηριώδης κόσμος των μελισσών όπως τον βλέπουν τα παιδικά μάτια: Ο εξάχρονος Oliver και οι φίλοι του συνοδεύουν για ένα ολόκληρο χρόνο έναν μελισσοκόμο στις εργασίες του. Μαζί τους μαθαίνουμε πώς λειτουργεί αυτή «η πολιτεία των μελισσών» με τις χιλιάδες μέλισσες. Πολύχρωμες εικόνες, παιχνίδια μάθησης και ασυνήθιστα μεγάλα πλάνα ψυχαγωγούν μικρούς και μεγάλους και δίνουν πληροφορίες για τον κόσμο των μελισσών.Σενάριο/Σκηνοθεσία: Laila Hodell και Bertel Torne Olsen.
«Άιλα, το κορίτσι του τσουνάμι»Η Άιλα έχει ακόμα κάποιες φορές εφιάλτες. Το Δεκέμβριο του 2004 πέρασε τις χριστουγεννιάτικες διακοπές της με την οικογένειά της στη Sri Lanka. Από το ξενοδοχείο τους έβλεπαν τη θάλασσα ξαφνικά να φουσκώνει και ν’ ανεβαίνει. Ένα τεράστιο κύμα, ένα τσουνάμι πλημμύρισε τη χώρα. Η Άιλα στάθηκε τυχερή. Επέστρεψε στο σπίτι της και είναι καλά. Ζωγραφίζει πολύ. Μια τέτοια εμπειρία χρειάζεται επεξεργασία. Για να παίξει όμως και πάλι ανέμελα στις παραλίες της Βόρειας Θάλασσας, θα χρειαστεί λίγο καιρό ακόμα. Σενάριο/Σκηνοθεσία: Wilma Ligthart
«Σάμιουελ, καταδικασμένος να φορά σιδεράκια»
Ο Samuel πρέπει να φοράει σιδεράκια – σιδεράκια που δεν βγαίνουν και σιδεράκια που βγαίνουν, δηλαδή δυο φορές σιδεράκια που μπορούν να σου σπάνε τα νεύρα. Ευτυχώς που οι άνθρωποι έχουν φαντασία, και στη φαντασία μπορεί να μιλάει ακόμα κι ένα γύψινο ομοίωμα. Τα σιδεράκια δεν τα ξεφορτώνεσαι μεν έτσι, μπορείς όμως να εκτονώσεις την οργή σου!Σενάριο/Σκηνοθεσία: Noud Holtman.
«Σχολικές ανταλλαγές: Το χριστιανικό, το ελεύθερο και το ισλαμικό σχολείο»
Ο 11χρονος Joeri αλλάζει σχολειό για μια βδομάδα και πηγαίνει σ’ ένα χριστιανικό. Συμμετέχει και στη διδασκαλία της Βίβλου – σαν σε κουίζ σε ρωτούν ποιος έχει κάνει πότε τι. Όποιος ξέρει τα πιο πολλά, κερδίζει! Αν υπάρχει Ουρανός και Κόλαση ούτε και τα άλλα παιδιά μπορούν να το πουν με απόλυτη σιγουριά – παρόλα αυτά μπορείς να πιστεύεις ότι υπάρχουν. Ο Junior είναι 12 ετών και για μια βδομάδα δεν πάει στο σχολειό του, αλλά σ’ ένα άλλο, ένα «ελεύθερο» σχολείο. Τι σημαίνει όμως «ελεύθερο» σχολείο; Διδάσκονται εδώ άλλα μαθήματα; Και τι σχέση έχει αυτό το «ελεύθερο» μ’ αυτούς που έβαψαν πράσινο το γρασίδι;. Η Asha είναι άθεη, που σημαίνει ότι δεν πιστεύει στο Θεό, και πηγαίνει σ’ ένα εντελώς «κανονικό» δημόσιο σχολείο. Κατά την αλλαγή σχολείου πηγαίνει για μια βδομάδα σ’ ένα ισλαμικό σχολείο. Το ότι τα κορίτσια στο σχολειό αυτό θα κάλυπταν τα μαλλιά τους με μαντήλι το περίμενε. Αυτό που δεν περίμενε ήταν η ποικιλία των μαντηλιών. Με την Raheema δοκιμάζει το «φοράω μαντήλι» και ανταποδίδει δείχνοντας στην Raheema πώς να σκαρφαλώνει στα δέντρα.Σενάριο/Σκηνοθεσία: Ingeborg Jansen.
«Ουάου! Ο Άντριαν χορεύει!»Ο Adrian πηγαίνει σε σχολή μπαλέτου και προπονείται σκληρά – εκνευριστικό κάποιες φορές, απαραίτητο όμως, αν θες να γίνεις καλός χορευτής. Το τρακ πριν την παράσταση και η ανακούφιση μετά σε αποζημιώνουν, είναι όλα τα λεφτά! Ακόμα κι ο πατέρας του Adrian που δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το μπαλέτο, είναι περήφανος για το γιο του.Σενάριο/Σκηνοθεσία: Anna Wieckowska.
«Τοm»
Ο Tom είναι 12 χρονών και ζει στην Πολωνία. Στον ελεύθερο χρόνο του φροντίζει την οικογένειά του, π.χ. για τη μετακόμιση ή για την αγορά των χριστουγεννιάτικων δώρων. Αλλά για τον Tom δεν είναι πρόβλημα - Ποιος άλλος να φροντίσει για όλα αυτά;Σενάριο/Σκηνοθεσία: Manuel Fenn.
«Κρυμμένος»O Giancarlo, 12 χρονών, κατάγεται από το Περού και ζει παράνομα στη Σουηδία. Περιγράφει το πώς είναι να κρύβεται κανείς, να ζει ως παράνομος μετανάστης και να νιώθει κυνηγημένος από την αστυνομία και τους ανθρώπους. Μιλάει ανοιχτά για τα συναισθήματά του, τους φόβους του κι αυτήν τη νέα του ζωή στη Σουηδία. Η ταινία βασίζεται στη συνέντευξη των σκηνοθετών με τον Giancarlo. Σκηνοθεσία: Hanna Heilborn, David Aronowitsch, Mats Johansson.Animation: Flemming Borgen.
«Ο κόσμος της Ζεζίλ»
Η Zezil είναι 15 χρονών και ζει στην Κοπεγχάγη. Ως Δανέζα που είναι αντιμετωπίζεται στο σχολειό της ως «ξένη». Στην αρχή δεν της δίνουν καθόλου προσοχή, κατόπιν όμως γνωρίζει καλύτερα τις «βασίλισσες της δημοτικότητας» της τάξης της, την Tanja και τη Mia που είναι αραβικής καταγωγής. Οι τρεις τους γίνονται αχώριστες. Να όμως που εντελώς ξαφνικά και απρόσμενα προκύπτουν προβλήματα μεταξύ τους: η Zezil ερωτεύεται.Σενάριο/Σκηνοθεσία: Cathrine Marchen Asmussen.
«Ανακουφισμένος»Ο Kristopher ήταν 11 όταν κατάλαβε ότι είναι γκέι. Στην αρχή δεν τολμούσε να μιλήσει με κανέναν σχετικά, ούτε με τους φίλους του, ούτε με την οικογένειά του. Παρά το μεγάλο του φόβο όμως κάποια στιγμή ο Kristopher το λέει. Η ταινία δείχνει τις αντιδράσεις των συμμαθητών και της οικογένειάς του.Σενάριο/Σκηνοθεσία: Aliona van der Horst.
Πληροφορίες: Δηλώσεις συμμετοχής για σχολεία:
«Νύχτες Πρεμιέρας»: Τηλ. 210 6061108, E-Mail: niki@pegasus.gr
Goethe-Institut: 2103661017, E-Mail: pv@athen.goethe.org
«Κρυμμένος»O Giancarlo, 12 χρονών, κατάγεται από το Περού και ζει παράνομα στη Σουηδία. Περιγράφει το πώς είναι να κρύβεται κανείς, να ζει ως παράνομος μετανάστης και να νιώθει κυνηγημένος από την αστυνομία και τους ανθρώπους. Μιλάει ανοιχτά για τα συναισθήματά του, τους φόβους του κι αυτήν τη νέα του ζωή στη Σουηδία. Η ταινία βασίζεται στη συνέντευξη των σκηνοθετών με τον Giancarlo. Σκηνοθεσία: Hanna Heilborn, David Aronowitsch, Mats Johansson.Animation: Flemming Borgen.
«Ο κόσμος της Ζεζίλ»
Η Zezil είναι 15 χρονών και ζει στην Κοπεγχάγη. Ως Δανέζα που είναι αντιμετωπίζεται στο σχολειό της ως «ξένη». Στην αρχή δεν της δίνουν καθόλου προσοχή, κατόπιν όμως γνωρίζει καλύτερα τις «βασίλισσες της δημοτικότητας» της τάξης της, την Tanja και τη Mia που είναι αραβικής καταγωγής. Οι τρεις τους γίνονται αχώριστες. Να όμως που εντελώς ξαφνικά και απρόσμενα προκύπτουν προβλήματα μεταξύ τους: η Zezil ερωτεύεται.Σενάριο/Σκηνοθεσία: Cathrine Marchen Asmussen.
«Ανακουφισμένος»Ο Kristopher ήταν 11 όταν κατάλαβε ότι είναι γκέι. Στην αρχή δεν τολμούσε να μιλήσει με κανέναν σχετικά, ούτε με τους φίλους του, ούτε με την οικογένειά του. Παρά το μεγάλο του φόβο όμως κάποια στιγμή ο Kristopher το λέει. Η ταινία δείχνει τις αντιδράσεις των συμμαθητών και της οικογένειάς του.Σενάριο/Σκηνοθεσία: Aliona van der Horst.
Πληροφορίες: Δηλώσεις συμμετοχής για σχολεία:
«Νύχτες Πρεμιέρας»: Τηλ. 210 6061108, E-Mail: niki@pegasus.gr
Goethe-Institut: 2103661017, E-Mail: pv@athen.goethe.org
Πηγή: Ναυτεμπορική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου