ΠΕΡΙΠΟΥ ΤΟ 15% ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ, δηλαδή σχεδόν 53 εκατομμύρια άνθρωποι, έχουν δυσκολία στην ακοή, σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών (CDC) των ΗΠΑ. Ωστόσο, μια πρόσφατη έρευνα της AARP (Αμερικανική Ένωση Συνταξιούχων), διαπίστωνε ότι τα άτομα άνω των 40 ετών είναι πιο πιθανό να κάνουν κολονοσκόπηση παρά τεστ ακοής.
Παρότι η ακοή αρχίζει να επιδεινώνεται ήδη από τα 20 μας χρόνια, πολλοί άνθρωποι θεωρούν τη βλάβη της ακοής ως έντονη ένδειξη γήρατος και ο φόβος να θεωρηθούν πρόωρα ηλικιωμένοι οδηγεί τους ανθρώπους να καθυστερούν τη θεραπεία. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Ατόμων με Απώλεια Ακοής, τα άτομα που παρουσιάζουν απώλεια ακοής περιμένουν, κατά μέσο όρο, επτά χρόνια για να ζητήσουν βοήθεια.
Όταν οι άνθρωποι αγνοούν τα προβλήματα στην ακοή τους, θέτουν τον εαυτό τους σε υψηλότερο κίνδυνο κοινωνικής απομόνωσης, μοναξιάς, ακόμη και άνοιας. Κατά ειρωνικό τρόπο όμως, ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να νιώσετε λιγότερο γέροι είναι να αποκτήσετε ένα ακουστικό βαρηκοΐας. Και τα τελευταία δύο χρόνια, αυτές οι συσκευές έχουν γίνει φθηνότερες, πιο προσιτές και αναμφισβήτητα πιο cool από ποτέ, ακόμη και πριν ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) εγκρίνει την αίτηση της Apple την περασμένη εβδομάδα να μετατρέψει τα AirPods σε ακουστικά βοηθήματα.
Αυτή η νέα τεχνολογία είναι περισσότερο ένα πρώτο βήμα παρά μια ολοκληρωμένη λύση – σκεφτείτε το σαν κάτι ανάλογο με τα γυαλιά ανάγνωσης του φαρμακείου. Μπορεί όμως αυτό να είναι το κλειδί για την άμβλυνση του στίγματος γύρω από τα βοηθήματα ακοής, ένας τρόπος να αφομοιώσει το κοινό την ιδέα ότι η απώλεια ακοής αποτελεί ένα φάσμα και ότι η θεραπεία δεν χρειάζεται να είναι μια τελετουργία που σχετίζεται με τα γηρατειά.
«Οι άνδρες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο απώλεια ακοής, επειδή συνήθως έχουν εκτεθεί σε περισσότερο θόρυβο από ό,τι οι γυναίκες», σύμφωνα με τον Στίβεν Ράουχ, ο οποίος ειδικεύεται στις διαταραχές ακοής και ισορροπίας στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ. Οι άνδρες όμως είναι επίσης λιγότερο πιθανό να πάνε στον γιατρό. Αντ' αυτού, πολλοί κρύβουν την απώλεια ακοής τους γνέφοντας σε συζητήσεις και σε κοινωνικές συναθροίσεις ή μένοντας στο σπίτι. Η προσποίηση κάνει την κατάσταση χειρότερη. Χωρίς θεραπεία, η ακοή μπορεί να μειωθεί κι άλλο με αποτέλεσμα την κοινωνική απομόνωση. Και ο κόπος που κάνει κάποιος για να κρύψει την απώλεια στην ακοή του αντί να αναζητήσει θεραπεία είναι συχνά τόσο επιβαρυντικός που μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στον εγκέφαλο.
«Η απώλεια ακοής είναι αναμφισβήτητα ο μεγαλύτερος παράγοντας κινδύνου για επιδείνωση της γνωστικής ικανότητας και για άνοια», λέει ο Φρανκ Λιν, διευθυντής του Κέντρου Cochlear για την ακοή και τη δημόσια υγεία στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins. Ο Λιν και οι συνάδελφοί του διαπίστωσαν ότι η ήπια απώλεια ακοής διπλασιάζει τον κίνδυνο άνοιας και η μέτρια απώλεια τον τριπλασιάζει. Σε αυτό το πλαίσιο, ένα ακουστικό βοήθημα μπορεί να μοιάζει σχεδόν με θαυματουργή συσκευή για την επιβράδυνση της γήρανσης: Στην ίδια μελέτη, ο Λιν διαπίστωσε επίσης ότι μεταξύ των μεγαλύτερων σε ηλικία ενηλίκων, οι συμμετέχοντες που φορούσαν ακουστικό για τρία χρόνια παρουσίασαν περίπου 50% λιγότερες ενδείξεις γνωστικής απώλειας από εκείνους που δεν φορούσαν.
Ο Λιν υποθέτει ότι η διαφορά οφείλεται στο γνωστικό φορτίο. «Ο εγκέφαλος του οποιουδήποτε μπορεί να αντισταθμίσει την παθολογία της άνοιας. Αν όμως παρουσιάζει και απώλεια ακοής, ένα μεγάλο μέρος ενέργειας αυτού του ρυθμιστικού παράγοντα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση της απώλειας ακοής».
Σε πολλές περιπτώσεις, το χάσμα μεταξύ της έναρξης του προβλήματος και της θεραπείας σημαίνει χρόνια χαμένων συνομιλιών και μειωμένων κοινωνικών σχέσεων. Η απώλεια ακοής συνδέεται τόσο με τη μοναξιά όσο και με την απομόνωση. Και το γεγονός ότι κάποιος ζορίζεται τόσο πολύ στη ζωή του ενώ υπάρχει λύση είναι μια απόδειξη για το πόσο ισχυρός μπορεί να είναι ο ηλικιακός ρατσισμός και η πίεση να φαινόμαστε πάντα νέοι. Η υπέρβαση αυτής της συσχέτισης της απώλειας ακοής με την ηλικία μπορεί να είναι η τελευταία πρόκληση για να πειστούν οι άνθρωποι να δοκιμάσουν ακουστικά βοηθήματα ακοής.
Κάποια εμπόδια πάντως είναι απολύτως κατανοητά. Μέχρι πρόσφατα, τα ακουστικά βαρηκοΐας ήταν διαθέσιμα μόνο με ιατρική συνταγή, η οποία συνήθως απαιτεί επισκέψεις σε ειδικό ακουολόγο που βαθμονομεί τη συσκευή. Τα συνταγογραφούμενα ακουστικά βαρηκοΐας κοστίζουν συχνά χιλιάδες δολάρια και δεν καλύπτονται πάντα από την ασφάλιση. Αλλά αυτά τα εμπόδια μειώνονται όλο και περισσότερο. Το 2022, ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων FDA ενέκρινε την πώληση ακουστικών βαρηκοΐας σε ενήλικες χωρίς συνταγή. Οι επιλογές βοηθημάτων χωρίς συνταγή έχουν πλέον κυκλοφορήσει στην αγορά, μεταξύ άλλων από μάρκες όπως η Sony και η JLab. Η λειτουργία ακουστικών βοηθημάτων της Apple, συμβατή με ορισμένα AirPod Pro, είναι η πρώτη εγκεκριμένη από τον FDA συσκευή ακουστικών βοηθημάτων χωρίς συνταγή και θα είναι διαθέσιμη αργότερα αυτό το φθινόπωρο μέσω μιας ενημέρωσης λογισμικού.
Για να εκλείψει όμως το στίγμα που συνοδεύει την απώλεια ακοής δεν αρκούν μόνο τα καινούρια gadgets. Απαιτείται μια αλλαγή στην κατανόηση του τρόπου λειτουργίας της ακοής. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν χάνουν την ακοή τους μέσα σε μια νύχτα – αντίθετα, η ακοή αρχίζει να επιδεινώνεται (μαζί με το υπόλοιπο σώμα μας) σχεδόν αμέσως μόλις φτάσουμε στην ενηλικίωση. Με την πάροδο του χρόνου, βλάπτουμε μόνιμα την ακοή μας μέσω διάφορων δραστηριοτήτων, από την παρακολούθησης «δυνατών» συναυλιών, μέχρι τον θόρυβο της μηχανής που κουρεύει το γκαζόν, και ο κόσμος γύρω μας γίνεται όλο και πιο θορυβώδης.
Μέχρι το 2060, ο αριθμός των Αμερικανών ηλικίας 20 ετών και άνω με απώλεια ακοής αναμένεται να αυξηθεί κατά 67%, πράγμα που σημαίνει ότι σχεδόν 30 εκατομμύρια περισσότεροι άνθρωποι θα χρειαστούν θεραπεία μόνο στις ΗΠΑ. Εάν οι συσκευές που ήδη χρησιμοποιούμε μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να μεταβούν πιο εύκολα και από νεότερη ηλικία στη χρήση βοηθημάτων ακοής, αυτό θα μπορούσε να αλλάξει την ιδέα ότι αυτά είναι μόνο για τους ηλικιωμένους.
Με στοιχεία από The Atlantic
Πηγή: LiFO
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου