Ενας στους δύο γονείς δεν ξέρει πώς να παίξει με το παιδί του, πολλοί εξ αυτών, μάλιστα, αναζητούν συμβουλευτική επ’ αυτού. Την εν λόγω πληροφορία άκουσαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το πρωί της Τρίτης δεκάδες εκπρόσωποι εταιρειών, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Ιδρύματος Μποδοσάκη να τους «συστήσει» ενδιαφέροντα projects από ΜΚΟ που αναζητούν χρηματοδότηση στο πλαίσιο της Κοινωνικής Εταιρικής Ευθύνης. «Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια ραγδαία μείωση του παιχνιδιού, ποσοτικά και ποιοτικά», εξηγεί στην «Κ» η επιστημονική υπεύθυνη της ΜΚΟ «Παίζοντας», Ελίντα Καλπογιάννη. Η αντικατάσταση του παραδοσιακού παιχνιδιού με ηλεκτρονικά, η αύξηση του προγραμματισμένου από τους ενηλίκους χρόνου των παιδιών, αλλά και η εντατικοποίηση της εκπαίδευσης, είναι ορισμένες από τις βασικότερες αιτίες. «Οι γονείς σήμερα, πιεσμένοι από τις απαιτήσεις της καθημερινότητας αλλά και του ρόλου τους, συχνά έχουν ξεχάσει πώς να παίζουν», αναφέρει η κ. Καλπογιάννη: «Δεν μπορούν να αφεθούν στον αυθορμητισμό του παιχνιδιού και να απελευθερώσουν τη φαντασία τους». Δεν είναι λίγες οι φορές που, στην προσπάθειά τους να προσφέρουν τα βέλτιστα, ακυρώνουν τον ρόλο τους. «Πολλοί γονείς, προκειμένου το παιδί τους στα τρία του χρόνια να ζωγραφίζει, είναι ικανοί να πιεστούν οικονομικά για να το εγγράψουν σε κάποιο μάθημα, ενώ μπορούν απλώς να κάτσουν δίπλα του με ένα κουτί μαρκαδόρους...». Η ομάδα, που έχει ήδη υλοποιήσει ένα επιτυχημένο πρόγραμμα εκπαίδευσης σε βρεφονηπιακούς σταθμούς των Δήμων Αθήνας και Καλλιθέας («Κ», 2/7/2014), θέτει τις βάσεις για το νέο project, το οποίο θα συμβάλει όχι μόνο στην ομαλή ψυχοκινητική ανάπτυξη των παιδιών, αλλά και στην ανοικοδόμηση σχέσεων στην κοινότητα. «Το παιχνίδι ανέκαθεν αποτελούσε τον πόλο γύρω από τον οποίο πλέκονταν οι σχέσεις», εξηγεί ο κ. Κωνσταντίνος Φύσσας, υπεύθυνος προγραμμάτων της ΜΚΟ. «Αν πάτε και σήμερα σε μια παιδική χαρά, θα δείτε ότι οι γονείς αρχίζουν να επικοινωνούν όταν τα παιδιά τους έχουν αρχίσει να παίζουν μεταξύ τους». Οι υπόλοιποι, όμως, ελεύθεροι χώροι έχουν συρρικνωθεί δραματικά – υπολογίζεται κατά 90% από το 1970. «Υλοποιούμε την πρότασή μας σε συνεργασία με τις τοπικές αρχές, που θα συμβάλουν στην ασφαλή διεξαγωγή της, όπως για παράδειγμα τη διακοπή της κυκλοφορίας», σημειώνει η κ. Καλπογιάννη. Το κόστος του εγχειρήματος, που σχεδιάζεται να υλοποιηθεί σε έξι δράσεις στην Αττική, έχει ορισθεί σε 35.000 και οι υπεύθυνοι προσβλέπουν να συνεχιστεί στις γειτονιές και μετά το πέρας του προγράμματος.
Περίπου 100.000 άτομα πάσχουν στην Ελλάδα από επιληψία, ενώ σε ένα μεγάλο ποσοστό, άνω του 30%, έχει γίνει λάθος διάγνωση. Εν προκειμένω, ο Πανελλήνιος Επιστημονικός Σύλλογος κατά της Επιληψίας ενώνει τις δυνάμεις του με το εργαστήριο Πληροφορικής του ΑΠΘ με στόχο τη δημιουργία του Telepilepsy, μιας υπηρεσίας τηλεματικής ιατρικής για την επιληψία. «Εχει διαπιστωθεί ότι στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου, 40% των ασθενών δεν λαμβάνουν τη σωστή θεραπευτική αγωγή», επεσήμανε ο παιδονευρολόγος, δρ Αθανάσιος Κοβάνης, πρόεδρος του Πανελληνίου Επιστημονικού Συλλόγου και του Παγκόσμιου Γραφείου Επιληψίας. Ο ΠΕΣ σκοπεύει να συστήσει ένα δίκτυο γιατρών - μελών που θα έχει πρόσβαση στο σύστημα. Το τρίπτυχο που θα καλύπτει το νέο σύστημα συνοψίζεται σε: καταγραφή των αναγκών, πρόσβαση στις προσφερόμενες υπηρεσίες τηλεϊατρικής, ανταλλαγή πληροφοριών. «Υπάρχουν 70 διαφορετικά σύνδρομα, που μπορούν να προκαλέσουν κρίσεις», εξηγεί στην «Κ» ο κ. Κοβάνης. Οπως εξήγησε στο ακροατήριο ο δρ Δημήτρης Κουγιουμτζής, θα αναπτυχθεί μια βάση δεδομένων επιληπτικών επεισοδίων, μια πύλη διεπαφής με τους χρήστες και μακροπρόθεσμα ένα σύστημα ανάλυσης και κατηγοριοποίησης των περιστατικών. Μέλημα είναι να αμβλυνθεί η ανισότητα στην πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας, μεταξύ ασθενών σε απομακρυσμένες περιοχές και αστικά κέντρα, όπως και να εξαλειφθεί το στίγμα. «Μια ενδεχόμενη κρίση επιληψίας σε δημόσιο χώρο αμαυρώνει ανεπανόρθωτα το προφίλ ενός επαγγελματία...». Το φιλόδοξο έργο έχει κατά προσέγγιση κοστολογηθεί σε 220.000 ευρώ.
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου