«Ιερά σιωπή» έχει επιβληθεί τις τελευταίες εβδομάδες σε δεκάδες χιλιάδες σπίτια, όπου μαθητές της Γ΄ Λυκείου και γονείς βιώνουν την αγωνία των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Διαβάζοντας ώρες ατελείωτες οι πρώτοι, συμπαραστάτες με κάθε δυνατό τρόπο οι δεύτεροι. Ακόμη και η ένταση του τηλεφώνου «χαμηλώνει», οι επισκέψεις φίλων αναβάλλονται «για μετά». Το μέγα ζητούμενο; Ο υποψήφιος να αφεθεί απερίσπαστος στην αποστολή του: να κερδίσει το εισιτήριο για το ΑΕΙ της επιλογής του. Αλλά ενυπάρχει ένας παράγων αστάθμητος και «ύπουλος» μαζί. Να πώς το συνοψίζει στην «Κ» μια έμπειρη ειδικός, η ψυχολόγος στο Λεόντειο Νέας Σμύρνης κ. Μαριλένα Πάσχου: «Η κρίση των τελευταίων ετών παίζει έναν ύπουλο ρόλο, οι νέες συνθήκες πιέζουν τους γονείς, οι οποίοι με τη σειρά τους πιέζουν τα παιδιά τους για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα».
Το κυρίαρχο, επομένως, είναι να περάσουν με την πρώτη προσπάθεια και στον τόπο διαμονής τους «ώστε να μπορέσει η οικογένεια να ανταποκριθεί οικονομικά». Σύμφωνα με την ίδια, τα τελευταία τρία χρόνια έχει σαφώς αυξηθεί η εκδήλωση διαταραχών που συνδέονται με το άγχος. «Στο γραφείο μου έρχονται συχνότερα μαθητές με κρίση πανικού, όχι μόνον ενόψει των εισαγωγικών, αλλά και εξετάσεων για τα ξενόγλωσσα διπλώματα, ακόμα και στο τέλος των τριμήνων». Αλλωστε,«δεν είναι τυχαίο, ότι εκείνες τις περιόδους σημειώνονται πολλές μη δικαιολογημένες απουσίες μαθητών».
Ανάγκη βοήθειας
Μια τέτοια κρίση στο παιδί που υποδεικνύει μια ευάλωτη ιδιοσυγκρασία και ίσως χρήζει άμεσης βοήθειας πρέπει να λειτουργήσει ως κώδων κινδύνου για τους γονείς του παιδιού. «Εν προκειμένω, προσπαθώ να ηρεμήσω το παιδί, να συζητήσουμε το πρόβλημα, ενώ παράλληλα ενημερώνω διεξοδικά τους γονείς». Ωστόσο, δεν είναι όλοι οι γονείς έτοιμοι να έρθουν αντιμέτωποι με το πρόβλημα. «Εχει συμβεί να εξηγήσω στους γονείς με ιδιαίτερη σοβαρότητα τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το παιδί τους και να λάβω ως απόκριση: “Καλά όλα αυτά, αλλά με τα μαθηματικά, τι θα κάνουμε;”». Εκτός από τις κρίσεις πανικού, το στρες και η πίεση έχουν ως συνέπεια την εκρηκτική αύξηση των κρουσμάτων λεκτικής βίας και του αλλληλοχλευασμού μαθητών. «Ουσιαστικά οι έφηβοι αναπαράγουν συμπεριφορές που βλέπουν στην κοινωνία και την οικογένεια», τονίζει η κ. Πάσχου. «Ακόμα και αν υπερβάλλω, ποιος μπορεί να μου το καταλογίσει;», σημειώνει μητέρα υποψηφίου στην «Κ», αφού «καλώς ή κακώς η απόδοση της κόρης μου στις Πανελλήνιες θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τη μελλοντική της πορεία».
Ανασφάλεια
«Οι προσδοκίες των γονέων συχνά είναι τόσο μεγάλες, που συνθλίβουν τους εφήβους», αναφέρει ο φιλόλογος στο ίδιο σχολείο κ. Κώστας Χατζηαντωνίου. «Οι μαθητές έχουν ανάγκη να μοιραστούν μαζί μας τους προβληματισμούς τους, καθώς ανασφάλεια και βεβαιότητα που κυριαρχούν επιτείνουν τη σύγχυσή τους, αφού ουδείς μπορεί να τους δώσει μια ασφαλή εικόνα για το πώς θα διαμορφωθεί το εργασιακό τοπίο τα επόμενα χρόνια, ποια κατεύθυνση μπορεί να τους εξασφαλίσει επαγγελματική αποκατάσταση...».
Δεν είναι, όμως, μόνον ο ρόλος της οικογένειας καθοριστικός. «Στις ψυχολογικές διακυμάνσεις των εφήβων πρέπει να αναζητήσουμε και βιοχημικές παραμέτρους, καθώς οι μαθητές “δοκιμάζουν” τις αντοχές τους στον βωμό του διαβάσματος». Οπως σημειώνει η κ. Πάσχου, «κοιμούνται ελάχιστα, ξενυχτούν διαβάζοντας και έρχονται στο σχολείο άυπνοι χωρίς να έχουν καν πάρει πρωινό». Ερευνες δείχνουν ότι τα 2/3 των μαθητών ξεκινούν την ημέρα χωρίς πρωινό, «θυμίζουν μηχανές που πρέπει να έχουν τη μέγιστη απόδοση, αλλά στο ρεζερβουάρ τους δεν έχουν βενζίνη». Επιπρόσθετο λάθος αποτελεί η αποχή από τα αθλήματα. «Προκειμένου οι μαθητές να εξοικονομήσουν χρόνο, διακόπτουν κάθε αθλητική δραστηριότητα, με συνέπεια να συσσωρεύεται ένταση που τα παιδιά δεν μπορούν να διοχετεύσουν πουθενά. Συστήνω να μη σταματούν τη σωματική άσκηση». Είναι αντίδοτο στο στρες.
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου