Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013

Βιβλιοκριτική: Ενοικιάζεται φίλος

Ένα πολύ όμορφο βιβλίο για τη φιλία και την αναπηρία είναι το βιβλίο της Φρίντα Χιούζ «Ενοικιάζεται φίλος» που κυκλοφορεί στη σειρά Μικροί Αναγνώστες των Εκδόσεων Μίνωας.

Ο Ντάνι, ένα συνεσταλμένο παιδί που δυσκολεύεται να κάνει φίλους, πηγαίνει σε ένα κατάστημα ζώων για να πάρει ένα σκυλάκι. Κατευθείαν ο γέρος ιδιοκτήτης καταλαβαίνει ότι το αγόρι στην πραγματικότητα θέλει έναν φίλο και προσφέρεται να του «ενοικιάσει» έναν. Οι πρώτες δύο προσπάθειες όμως είναι ανεπιτυχείς. Την πρώτη φορά, ο νέος του φίλος είναι τόσο δημοφιλής που πολύ σύντομα αρχίζει να κάνει παρέα με άλλα παιδιά, ξεχνώνας τον Ντάνι. Ο δεύτερος φίλος είναι τόσο πιεστικός και άβουλος, που κουράζει το νεαρό ήρωα του βιβλίου. Όταν όλα δείχνουν ότι ο παράξενος γέρος δεν μπορεί τελικά να βρει τον κατάλληλο φίλο στον Ντάνι, μετακομίζουν στη γειτονιά ένα αγόρι σε αναπηρικό αμαξίδιο και η αδερφή του. Μπορεί τελικά το αγόρι «που δεν μπορεί να κάνει τίποτα», «ήταν καλό παιδί, αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν μαζί όσα είχε φανταστεί» να είναι ο φίλος που ψάχνει;


Ένα από τα λίγα παιδικά βιβλία που κυκλοφορούν στην ελληνική γλώσσα με τόσο θετική παρουσίαση των ατόμων με αναπηρία. 

Ο Στέφανος, ένα κεφάτο και γεμάτο ζωή παιδί, προσπαθεί να είναι όσο το δυνατόν πιο ανεξάρτητος. Έχοντας αποδεκτεί απόλυτα την κινητική του αναπηρία βλέπει την αναπηρική καρέκλα σαν κάτι που δεν επιτρέπει να κινείται και να συμμετέχει σε όλα και όχι σαν κάτι κακό. Αντιμετωπίζει κάθε πρόκληση όσο μεγάλη και αν είναι βρίσκοντας λύσεις και προσαρμόζοντάς το περιβάλλον στις ανάγκες του, πάντα με χιούμορ και πειρακτική διάθεση. 

Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, ο μικρός αναγνώστης έρχεται σε επαφή με την έννοια της κινητικής αναπηρίας, όχι σαν μια μειονεξία που καταδικάζει το άτομο σε μια κατώτερη ποιοτικά ζωή, αλλά σαν μια άλλη κατάσταση φυσιολογικότητας. Μέσα από τα μάτια του μικρού ήρωα, μαθαίνει να βλέπει τι μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι, να μην φοβάται το διαφορετικό, να μην εξισώνει την αναπηρία με την ανικανότητα, να μην βάζει «ταμπέλες» στους ανθρώπους προδικάζοντας τι μπορούν και τι δεν μπορούν να κάνουν.


Ενδεικτικό του πνεύματος του βιβλίου είναι το παρακάτω απόσπασμα (σελ 34-37):

Ο Ντάνι δε ρώτησε τη μητέρα του αν μπορούσε να καλέσει το Στέφανο για φαγητό. Αλλά η μαμά του κάλεσε τη Σάρα, και έτσι ήρθε και ο Στέφανος. Ο Ντάνι αναστέναξε. Θα περνούσε τη βραδιά του με κάποιον που δεν μπορούσε να κάνει τίποτα...

- Τώρα που φαγατε, πήγαινε να παίξεις με το Στέφανο στο δωμάτιό σου, είπε χωρίς να το σκεφτεί η μητέρα και μετάνιωσε στη στιγμή για αυτό που ξεστόμισε. 

-Συγγνώμη, Στέφανε, μου ξέφυγε, είπε κομπιάζοντας. 

- Δεν πειράζει, της χαμογέλασε εκείνος. Χαίρομαι που ξεχνάτε την αναπηρική καρέκλα μου. Πραγματικά, θα ήθελα πολύ να δω το δωμάτιο του Ντάνι. 

Ο Ντάτι οδήγησε το Στέφανο στη σκάλα. 

- Να σε πάρω αγκαλιά; ρώτησε με αμηχανία, καθώς δεν ήξερε τι άλλο να κάνει. 

-Πρόσεξέ με! είπε ο Στέφανος. 

Ακινητοποίησε τις ρόδες δίπλα στην κουπαστή και σύρθηκε έξω από την καρέκλα. Κάθισε στο πρώτο σκαλί και αμέσως τραβήχτηκε στο δεύτερο. Τραβιόταν και ανέβαινε ανάποδα, σκαλί σκαλί με τα χέρια, σέρνοντας πίσω τα πόδια του. 

- Έχεις πολύ δυνατά χέρια, θαύμασε ο Ντάνι. 

- Είναι γιατί σπρώνω συνέχεια τις ρόδες, χαμογέλασε ο Στέφανος. Με λίγη υπομονή, πηγαίνω σχεδόν παντού. 

Μόλις μπήκαν στο δωμάτιο, στηρίχτηκε στην άκρη του κρεβατιού και κατσούφιασε. 

- Ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημα; είπε στον Ντάνι. Μόλις ανεβαίνω πάνω, μου έρχεται να ξανακατέβω για να πιω κάτι. 

Έσκασαν κι οι δύο στα γέλια. 

- Τότε να μην πούμε τίποτα για ένα σπιτάκι στο δέντρο, ε; ρώτησε ο Ντάνι και ξεκαρδίστηκε στα γέλια. 

Στενοχωρήθηκε όταν έφυγε ο Στέφανος. Δεν μπορούσε να περπατήσει και να τρέξει, αλλά έκανε πολύ καλή παρέα. 


Μακάρι να υπάρξουν και άλλοι ήρωες σαν τον Στέφανο στην ελληνική (μεταφρασμένη ή μη) παιδική λογοτεχνία, έτσι ώστε η νέα γενιά να απαλλαγεί από τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα του παρελθόντος. 

Ένα βιβλίο που δεν πρέπει να μείνει αδίαβαστο από κανέναν!


Υ.Γ Θα ήταν τρομερή παράλειψη να μην αναφερθούμε στην υπέροχη εικονογράφηση του Κρις Ρίντελ που ζωντανεύει την ιστορία μπροστά στα μάτια μας και δίνει σάρκα και οστά στους πρωταγωνιστές της. 

Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική Παιδαγωγός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου