• Συνήθως οι εκπαιδευτικοί βάζουμε ασκήσεις με κριτήριο τον χρόνο που θα χρειαστεί ένας μέσος μαθητής για να τις ολοκληρώσει. Μην ξεχνάτε, ότι ένας μαθητής με Μαθησιακές Δυσκολίες χρειάζεται πολύ περισσότερο χρόνο (μέχρι και 3 φορές περισσότερο χρόνο).
• Περιορίστε τον όγκο της δουλειάς που δίνετε και επικεντρωθείτε στα πιο βασικά σημεία που πρέπει να μάθει το παιδί.
• Δώστε σε γονείς και μαθητές ένα χρονικό πλαίσιο (το μέγιστο των ωρών) που πρέπει να δουλεύουν τα παιδιά στο σπίτι. Οι μαθητές πρέπει να σταματούν όταν φτάνουν σε αυτό το όριο, ακόμα και αν δεν έχουν ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις τους.
• Εξηγείστε στα παιδιά για ποιο λόγο πρέπει να κάνουν ασκήσεις στο σπίτι και πώς ακριβώς θέλετε να γίνονται.
• Συζητάτε με τους γονείς και τους μαθητές για το αν βάζετε εύκολες ή δύσκολές ασκήσεις, λίγες ή πολλές, με κατανοητή ή όχι διατύπωση κτλ.
• Αφήστε τα παιδιά να γράφουν τις εργασίες τους στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, να τις ηχογραφούν σε κασετόφωνο ή να τις υπαγορεύουν σε κάποιο άλλο άτομο (αν όχι σε όλα, τουλάχιστον σε κάποια μαθήματα).
• Βεβαιωθείτε ότι ο μαθητής έχει σημειώσει με σωστό τρόπο τις εργασίες που έχει για το σπίτι (δείτε την ανάρτηση σχετικά με την αντιγραφή από τον πίνακα)
• Βεβαιωθείτε ότι ο μαθητής έχει πάρει στο σπίτι του όλα όσα του χρειάζονται. Βάλτε τους μαθητές σας να ελέγξουν κάτω από τα θρανία τους μήπως ξέχασαν τίποτα και βεβαιωθείτε οτι έβαλαν τα φυλλάδια που δώσατε στα ντοσιέ τους.
• Δημιουργήστε για την τάξη σας έναν πίνακα- οδηγό καθηκόντων, με βάση το καθημερινό πρόγραμμα. Φροντίστε να υπάρχουν τα μαθήματα και οι σημαντικές λέξεις (πχ βιβλίο μαθητή, τετράδιο εργασιών, τετράδιο, φυλλάδιο) ήδη γραμμένες, έτσι ώστε τα παιδιά απλώς να σημειώνουν στην κατάλληλη στήλη τι έχουν. Με αυτό τον τρόπο θα έχουν όλες τις υποχρεώσεις τους συγκεντρωμένες σε ένα φυλλάδιο.
• Συμφωνείστε με τους γονείς ένα σύστημα “επικοινωνίας” πάνω στις ασκήσεις. Βρείτε σύμβολα για κάθε περίσταση (πχ * δίπλα στην άσκηση μπορεί να σημαίνει ότι το παιδί δυσκολεύτηκε πολύ, ένα + ότι την έκανε με βοήθεια, ένα Χ ότι δεν μπόρεσε να την κάνει λόγω δυσκολίας, ένα & ότι δεν πρόλαβε να την κάνει κοκ. Η σήμανση μπορεί να γράφεται στο συγκεντρωτικό φυλλάδιο των καθηκόντων ή πάνω στο βιβλίο και στο τετράδιο. Με αυτό τον τρόπο ο δάσκαλος καταλαβαίνει τις δυσκολίες του παιδιού και ότι η κενή άσκηση δεν ήταν αποτέλεσμα αδιαφορίας και τεμπελιάς.
• Σε περίπτωση που ο μαθητής με Μαθησιακές Δυσκολίες έρθει χωρίς να έχει κάνε τις ασκήσεις του, μην το θεωρήσετε δείγμα τεμπελιάς ή αδιαφορίας. Προσπαθήστε να καταλάβετε γιατί δεν έγιναν (πχ δεν ήξερε ότι είχε ασκήσεις, δεν πρόλαβε, ήταν πολύ δύσκολες), έτσι ώστε να πάρετε τα κατάλληλα μέτρα. Αν το παιδί είναι μικρό, ίσως δεν μπορεί να σας εξηγήσει ή φοβάται/ ντρέπεται. Σε αυτές τις περιπτώσεις καλό είναι να ρωτάτε και τους γονείς του.
• Μην διορθώνετε όλα τα λάθη του παιδιού. Ομαδοποιείστε τα, ξεχωρίστε τα πιο σημαντικά και εξηγείστε στο παιδί γιατί είναι λάθος και πώς πρέπει να γίνει.
• Μην βαθμολογείτε τις ασκήσεις, ιδίως όταν οι μαθητές είναι αδύναμοι. Γράψτε από κάτω σχόλια για τα θετικά σημεία και κάντε συγκεκριμένες προτάσεις για το τι θα μπορούσε να είχε γράψει. Πχ δεν έχει νόημα κάτω από μια πολύ σύντομη έκθεση να γράψετε “Μπορούσες να γράψεις περισσότερα”. Αν μπορούσε όντως να είχε γράψει περισσότερα, θα το είχε κάνει ! Γράψτε σε ποια ακριβώς στοιχεία θα μπορούσε να έχει αναφερθεί και πώς (συνεχίστε εσείς την έκθεση για να του δείξετε τι εννοείτε, γράφοντας πάντα σύμφωνα με τις δυνατότητες του παιδιού και όχι ενός νομπελίστα συγγραφέα!)
• Βάλτε μια ποικιλία ασκήσεων και ζητήστε από το παιδί να επιλέξει έναν συγκεκριμένο αριθμό (πχ 4 από τα 6 προβλήματα). Βάλτε ασκήσεις με διαβαθμισμένη δυσκολία, διαφορετικούς τύπους ασκήσεων (πχ εύρεση πληροφοριών, τραγούδι, κείμενο, ζωγραφική, κατασκευή, απάντηση ερωτήσεων ανοικτών ή πολλαπλής επιλογής κτλ) και αφήστε τους μαθητές να επιλέξουν μόνοι τους με τι θα ασχοληθούν.
• Αξιολογήστε αυτό που ζητάει η άσκηση και όχι τα ορθογραφικά λάθη ή τον άσχημο γραφικό χαρακτήρα. Αν η άσκηση ήθελε τους άθλους του Ηρακλή, ελέγξτε αυτό. Είναι άδικο, ενώ έχει γράψει όλους τους άθλους να μην του πείτε μπράβο απλά και μόνο επειδή είχε πολλά ορθογραφικά και γραμματικά λάθη.
• Μην θεωρείτε αυτονόητο ότι όλα τα παιδιά έχουν κάποιον στο σπίτι να τα βοηθήσει (ακόμα και στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού). Σε πολλές περιπτώσεις οι γονείς των παιδιών με Μαθησιακές Δυσκολίες ήταν και οι ίδιο στο παρελθόν μαθητές με χαμηλή σχολική επίδοση. Δώστε πάντα παραδείγματα για τον τρόπο που λύνονται οι ασκήσεις και φυλλάδια με οδηγίες και θεωρία, όχι για να τις μάθει απέξω το παιδί, αλλά για να καθοδηγηθεί ο γονιός.
• Μοιράστε φυλλάδια γραμμένα στον υπολογιστή και όχι στο χέρι. Πολλοί μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες δυσκολεύονται να διαβάζουν χειρόγραφα κείμενα.
• Μην στριμώχνετε πολλά πράγματα σε μια σελίδα. Γράψτε τις ασκήσεις καθαρά, αφήνοντας αρκετό χώρο για να απαντήσει ο μαθητής.
• Γράψτε τις εκφωνήσεις με κατανοητό τρόπο (απλές λέξεις, σύντομη διατύπωση) και είτε υπογραμμίστε τις, είτε γράψτε τις με έντονα γράμματα για να μπορεί το παιδί να τις διακρίνει από τις ασκήσεις.
• Μην βάζετε ζωγραφιές πάνω στα φυλλάδια των ασκήσεων για να γίνουν πιο ευχάριστα. Αποσπάται η προσοχή των μαθητών και καταλήγουν να κοιτούν τις εικόνες, να τις βάφουν ή να μιλούν για αυτές, αντί να γράφουν.
• Ενημερώστε (γονείς και μαθητές) εγκαίρως για το πότε γράφουν τεστ τα παιδιά και φροντίστε μια μέρα πριν να μην τους βάλετε πολλές ασκήσεις και διαβάσματα, έτσι ώστε να μπορούν να διαβάσουν ή να κάνουν επαναλήψεις.
• Αν στο σχολείο τα μαθήματα γίνονται από περισσότερους του ενός εκπαιδευτικούς (πχ στο Γυμνάσιο ή στο Δημοτικό όπου τα Αγγλικά, την μουσική και πολλές φορές την Ιστορία και τα Θρησκευτικά διδάσκονται από άλλους δασκάλους), καλό είναι στην τάξη ή στο γραφείο των δασκάλων να υπάρχει ένα ημερολόγιο τοίχου όπου οι εκπαιδευτικοί θα σημειώνουν πότε βάζουν τεστ ή δύσκολες και πολλές ασκήσεις. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν οι δάσκαλοι να ρυθμίζουν τις απαιτήσεις τους από τους μαθητές (για να μην πέφτουν όλα τα διαγωνίσματα ή όλες οι εργασίες μαζί).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου