Οι ερευνητές επισημαίνουν μερικά από τα πρώτα ευρήματα σχετικά με τη διαφοροποίηση της αποτελεσματικότητας της διδασκαλίας για μαθητές με και χωρίς αναπηρία.
Η μελέτη τους υποστηρίζει ότι για να βοηθήσουν τα σχολεία να λαμβάνουν αποφάσεις που είναι καλύτερες για τα αποτελέσματα των μαθητών, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να να εξετάσουν μέτρα ποιότητας των εκπαιδευτικών ξεχωριστά τους μαθητές με και χωρίς αναπηρία.
Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Educational Evaluation and Policy Analysis, παρουσιάζει μια σημαντική ανακάλυψη στην κατανόηση του πώς να μετρηθεί καλύτερα η επίδοση και για τις δύο ομάδες μαθητών.
«Οι περισσότεροι μαθητές με αναπηρίες περνούν το μεγαλύτερο μέρος της σχολικής τους ημέρας σε τάξεις γενικής εκπαίδευσης, αλλά πολλοί δάσκαλοι υποδεικνύουν ότι δεν λαμβάνουν επαρκή κατάρτιση και δεν έχουν την ετοιμότητα για να εκπαιδεύσουν αυτούς τους μαθητές», λέει ο συγγραφέας της μελέτης Scott Imberman, καθηγητής στο τμήμα οικονομικών στο Κολλέγιο Κοινωνικών Επιστημών και το Κολλέγιο Εκπαίδευσης στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν.
«Σκεφτήκαμε ότι μέσω της χρήσης στατιστικών μέτρων για την ποιότητα των εκπαιδευτικών, θα μπορούσαμε να προσδιορίσουμε ποιοι δάσκαλοι είναι πιο αποτελεσματικοί δάσκαλοι με αυτούς τους μαθητές και πόσο ποικίλλει η ικανότητα των δασκάλων γενικής εκπαίδευσης να διδάξουν αυτούς τους μαθητές».
Είναι σημαντικό οι μαθητές με αναπηρία να έχουν πρόσβαση σε δασκάλους υψηλής ποιότητας, ωστόσο δεν λαμβάνουν όλοι οι δάσκαλοι την απαραίτητη κατάρτιση και δεξιότητες για να τους υποστηρίξουν. Μπορούν επίσης να δυσκολευτούν περισσότερο με ορισμένα μαθήματα, όπως τα μαθηματικά.
Τα αποτελέσματα επιτυχίας των μαθητών συχνά καθορίζονται από την απόδοση ολόκληρης της τάξης και όχι από την απόδοση μεμονωμένων μαθητών.
Όταν πρόκειται για την αξιολόγηση της επιτυχίας όλων των μαθητών, συνήθως χρησιμοποιούνται αριθμητικά μέτρα γνωστά ως μέτρα προστιθέμενης αξίας ή VAM. Ωστόσο, αυτά τα μέτρα συχνά δεν κάνουν διάκριση μεταξύ της αξιολόγησης μαθητών με και χωρίς αναπηρία.
Οι ερευνητές δημιούργησαν μια μελέτη χρησιμοποιώντας δεδομένα από την Σχολική Περιφέρεια του Λος Άντζελες λόγω του μεγάλου αριθμού εγγεγραμμένων και μαθητών με αναπηρία. Δημιούργησαν δύο διακριτά μέτρα προστιθέμενης αξίας—ένα για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας για τους δασκάλους που διδάσκουν μαθητές με αναπηρίες και το άλλο για τους μαθητές χωρίς αναπηρία.
Διαπίστωσαν ότι ορισμένοι από τους καθηγητές με τις καλύτερες επιδόσεις για μαθητές χωρίς αναπηρίες έχουν χαμηλότερη βαθμολογία προστιθέμενης αξίας για μαθητές με αναπηρίες. Ομοίως, σημείωσαν ότι οι δάσκαλοι με κορυφαίες επιδόσεις για μαθητές με αναπηρία έχουν χαμηλότερη βαθμολογία προστιθέμενης αξίας για μαθητές χωρίς αναπηρία. Αυτό σημαίνει ότι ορισμένοι μαθητές που μπορεί να φαίνεται ότι ταιριάζουν με δάσκαλο που έχει δείκτη υψηλής ποιότητας θα μπορούσαν στην πραγματικότητα να είναι καλύτερα με άλλους δασκάλους.
Η μεγαλύτερη ανισότητα, σύμφωνα με τον Imberman, είναι ότι αν και «ορισμένοι δάσκαλοι γενικής εκπαίδευσης έχουν εξειδικευμένες δεξιότητες που τους καθιστούν πιο αποτελεσματικούς για μαθητές με αναπηρίες, η μελέτη περίπτωσης μας στο Λος Άντζελες πρότεινε ότι οι μαθητές με αναπηρία συνήθως δεν ταιριάζουν με αυτούς τους δασκάλους».
Παρόλο που τα αποτελέσματα δεν προσδιορίζουν πώς να ταιριάζουν καλύτερα οι εκπαιδευτικοί με τους μαθητές με αναπηρίες, μεταφέρουν το ζήτημα στα σχολεία και στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, ώστε να διερευνήσουν πώς και οι δύο ομάδες μαθητών και, ιδιαίτερα εκείνων με αναπηρίες, μπορούν να έχουν καλύτερα ακαδημαϊκά κέρδη.
Είναι επίσης απαραίτητο οι εκπαιδευτικοί, ειδικά εκείνοι που διδάσκουν περισσότερο, να λαμβάνουν την κατάλληλη κατάρτιση για την υποστήριξη των μαθητών με αναπηρία.
«Ελπίζουμε ότι οι μέθοδοί μας μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο μέλλον για να βοηθήσουν τους σχολικούς υπαλλήλους να ταιριάζουν καλύτερα τους μαθητές με αναπηρίες με τους δασκάλους που είναι καλύτερα εξοπλισμένοι για να τους καθοδηγήσουν και να αξιολογήσουν καλύτερα ποιοι δάσκαλοι χρειάζονται πρόσθετη επιμόρφωση στην εκπαίδευση μαθητών με αναπηρία», λέει ο Imberman.
Η συγγραφική ομάδα αποτελείται από άτομα που προέρχονται από την Πολιτεία του Μίσιγκαν, το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης και το Abt Associates.
Αρχική Μελέτη: DOI: 10.3102/01623737231214555
Απόδοση του άρθρου How can students with disabilities get the best teachers?
Ευλαμπία Αγγέλου
Διερμηνέας Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας
Ανεξάρτητη Ερευνήτρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου