Ο Μαξ, ένα 7χρονο αγόρι, συχνά δυσκολεύεται να εκτελέσει τις πιο απλές καθημερινές εργασίες. Εμφανίζει προβλήματα προσοχής στο σχολείο και αποσπάται συχνά από τη δραστηριότητα που πρέπει να κάνει. Για παράδειγμα, το πρωί, πρέπει να πει κανείς στον Μαξ τρεις με τέσσερις φορές να βουρτσίσει τα δόντια του. Όταν ολοκληρώνει το βούρτσισμα, έχει ξεχάσει τι άλλο πρέπει να κάνει για να ετοιμαστεί για το σχολείο. Τα ρούχα του είναι απλωμένα ήδη στο δωμάτιό του, αλλά αποσπάται η προσοχή του από τα παιχνίδια και αρχίζει να παίζει. Οι γονείς του πρέπει να τον παρακολουθούν στενά και να του υπενθυμίζουν συνέχεια τι πρέπει να κάνει.
Αυτή η ιστορία δεν είναι μοναδική. Μπορεί να την έχετε ακούσει σε διάφορες εκδοχές, πολλές φορές για τους μαθητές σας ή ακόμα να την έχετε ζήσει και με τα δικά σας παιδιά. Οι γονείς αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι, παρόλο που το παιδί τους φαίνεται να κατανοεί τα μαθήματα στο σχολείο, χρειάζεται περισσότερο χρόνο από τους συνομηλίκους του για να ολοκληρώσει τις σχολικές εργασίες. Μια μητέρα θυμάται ότι έλεγε συνεχώς στην κόρη της «να ανεβάσει ρυθμό». Ενώ πολλά από αυτά τα παιδιά αυτά φαίνεται ότι δεν έχουν κίνητρα ή είναι τεμπέληδες, στην πραγματικότητα παλεύουν με έναν τομέα της γνωστικής λειτουργίας που αναφέρεται ως ταχύτητα επεξεργασίας.
Τα παιδιά με ελλείμματα στην ταχύτητα επεξεργασίας βρίσκονται σε μειονεκτική θέση στην τάξη. Γονείς και δάσκαλοι αναφέρουν ότι:
- Χρειάζονται επιπλέον χρόνο για να πάρουν αποφάσεις
- Συχνά νιώθουν να «πνίγονται» από μια εργασία
- Δυσκολεύονται να ξεκινήσουν τις ασκήσεις που έχουν για το σπίτι
- Δυσκολεύονται να ολοκληρώσουν την εργασία τους
- Χρειάζονται πολύ χρόνο για να ολοκληρώσουν τις εργασίες τους
- Μισούν τις αλλαγές στη ρουτίνα
- Υποτιμούν τον χρόνο που χρειάζονται για να ολοκληρώσουν μια εργασία
- Δεν τους αρέσει να δοκιμάζουν νέα τρόφιμα
- Δεν συγκεντρώνονται όταν κάνουν ανάγνωση ή κρατούν σημειώσεις.
- Προσπαθούν να αποφύγουν μαθηματικά προβλήματα πολλαπλών βημάτων
- Δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν πώς η συμπεριφορά τους επηρεάζει τους άλλους
Στην τάξη, ένα παιδί που έχει χαμηλή ταχύτητα επεξεργασίας μπορεί επίσης να:
- Ξεχνάει να φέρει υλικά από το σπίτι για τις σχολικές εργασίες
- Μην ολοκληρώνει τα διαγωνίσματα στα καθορισμένα χρονικά πλαίσια
- Να δυσκολεύεται να κρατάει σημειώσεις τη στιγμή που ο/η εκπαιδευτικός παραδίδει το μάθημα.
- Μην ολοκληρώνει τις ασκήσεις στο σχολείο (και να πηγαίνει φύλλα εργασίας στο σπίτι)
- Βρίσκει δυσκολίες στην επίλυση νοητικών μαθηματικών πράξεων
- Μην προγραμματίζει εκ των προτέρων μεγάλα σχολικά έργα
Όταν η ταχύτητα επεξεργασίας είναι αργή
Η αργή ταχύτητα επεξεργασίας δεν έχει να κάνει με το πόσο έξυπνος είναι κάποιος. Η αδύναμη επεξεργασία επηρεάζει την ταχύτητα με την οποία ολοκληρώνουμε μια εργασία και τον τρόπο που χρησιμοποιούμε τις πληροφορίες. Το ότι ένα παιδί δεν μπορεί να ολοκληρώσει μια εργασία ανάγνωσης τόσο γρήγορα όσο τα άλλα παιδιά, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να ολοκληρώσει τις ίδιες εργασίες.
Στο Bright Kids Who Can't Keep Up, γραμμένο από την Ellen Braaten και τον Brian Willoughby, αναφέρεται:
«Η έρευνά μας έχει δείξει ότι η ταχύτητα επεξεργασίας είναι ένα πολύ μεγάλο ζήτημα στο σπίτι. Γενικά, διαπιστώσαμε ότι όσο πιο αργή είναι η ταχύτητα επεξεργασίας, τόσο περισσότερα προβλήματα προκύπτουν όσο αφορά την ολοκλήρωση των δραστηριοτήτων και την καθημερινή ζωή. Όταν ρωτάμε τα παιδιά με αργή ταχύτητα επεξεργασίας την οικογένειά τους, αναφέρουν πιο συχνά αρνητικές σχέσεις με τους γονείς τους , σε στατιστικά υψηλότερα επίπεδα από τους συνομηλίκους τους».
Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να ξεπεράσουν τις δυσκολίες τους και να βελτιώσουν την ταχύτητα επεξεργασίας τους;
Αρχικά, το πρώτο πράγμα που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι συνήθως χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να κατανοήσουν αυτό που τους είπαμε προφορικά.
Οπτικό Πρόγραμμα: Αντί να εξηγούμε προφορικά τι πρέπει να κάνει το παιδί, ενσωματώνουμε εικόνες και ενέργειες στην καθημερινή του ρουτίνα. Για παράδειγμα, μπορούμε να χρησιμοποιούμε ένα πρόγραμμα εικόνων για όλα τα βήματα και τις εργασίες που απαιτούνται καθημερινά, κολλώντας το στο κατάλληλο σημείο (μπάνιο, υπνοδωμάτιο, κουζίνα, γραφείο κ.λπ.).
Ρολόι: Το ρολόι είναι φίλος μας και ένα οπτικό εργαλείο που δεν πρέπει να ξεχνάμε. Μπορεί να αυξήσει την επίγνωση του χρόνου του παιδιού και βελτιώσει την ικανότητά του να διαχειρίζεται τον χρόνο.
Σύντομες και απλές οδηγίες: Θα χρειαστεί πολλές φορές να κατευθύνουμε προφορικά το παιδί μας. Το κλειδί για αυτό είναι σύντομα, απλά βήματα και σταδιακή αύξηση της πολυπλοκότητας των οδηγιών μας. Τροποποιούμε τη λίστα των βημάτων σας, ώστε να δίνουμε στο παιδί τον απαιτούμενο χρόνο για να επεξεργαστεί αυτό που χρειάζεται να κάνει και να σχεδιάσει τη δράση. Το βάζουμε να μας παρακολουθεί καθώς οργανώνουμε την επόμενη μέρα μας. Στη συνέχεια, τα ρωτάμε τι είδαν να κάνουμε και τα κατευθύνουμε να κάνουν και εκείνα το ίδιο.
Πειράματα Μνήμης: Πρόκειται για ένα διασκεδαστικό και συναρπαστικό παιχνίδι. Παίρνουμε ένα δίσκο και βάζουμε πολλά πολύχρωμα αντικείμενα πάνω του (για παράδειγμα, Lego, κουτάλια, φιγούρες δράσης, χριστουγεννιάτικα στολίδια, μολύβια, αυτοκινητάκια, καρφίτσες, σφυρίχτρες, χάντρες κ.λπ.). Ζητάμε από το παιδί να κοιτάξει τα αντικείμενα στο δίσκο για 60 δευτερόλεπτα και να απομνημονεύσει όσο το δυνατόν περισσότερα. Αφού περάσουν 60 δευτερόλεπτα, καλύπτουμε τον δίσκο και ζητάμε από το παιδί να γράψει ή να σας πει προφορικά όλα τα αντικείμενα που θυμάται. Καθώς το παιδί αποκτά άνεση στη δραστηριότητα, μειώνουμε το χρόνο που έχει για να απομνημονεύσει τα αντικείμενα (το αφήνουμε 45 δευτερόλεπτα αντί για 60). Αυτό επιτρέπει στο παιδί να αναπτύξει πιο γρήγορες ταχύτητες επεξεργασίας.
Ανάπτυξη Δεξιοτήτων Επεξεργασίας στο Σπίτι
Η ανάπτυξη των δεξιοτήτων επεξεργασίας δεν μπορεί να γίνει αποκλειστικά στο σχολείο. Πρέπει σαν γονείς να καλλιεργούμε και να ενισχύουμε αυτές τις δεξιότητες και στο σπίτι.
Τι μπορούμε να κάνουμε:
Χρησιμοποιούμε γραφικά όταν διδάσκουμε ή βοηθάμε το παιδί να κατανοήσει μια νέα έννοια.
Χρησιμοποιούμε ρολόι και του ζητάμε να το συμβουλεύεται.
Χρησιμοποιούμε ένα πρόγραμμα εικόνων για το καθημερινό του πρόγραμμα.
Γινόμαστε παράδειγμα και δείχνουμε στο παιδί τι κάνουμε για να οργανώσουμε και να διαχειριστούμε τον χρόνο της ημέρας μας.
Αναλύουμε τις μεγάλες εργασίες σε πολλά βήματα. Ζητάμε από το παιδί να κάνει το πρώτο βήμα και να επιστρέψει σε εμάς, ώστε να του δείξουμε το επόμενο βήμα. Αφού το παιδί μάθει να δουλεύει έτσι, του ζητάμε να κάνει δύο βήματα και μετά να έρθει για καθοδήγηση.
Προσπαθούμε να κρατάμε σταθερό πρόγραμμα για τις δραστηριότητες, τα γεύματα και τις εργασίες. Η συνέπεια βοηθά τα παιδιά που δυσκολεύονται στην επεξεργασία των τεράστιων ποσοτήτων πληροφοριών που έρχονται στον εγκέφαλό τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου