Εδώ και τρεις μήνες τα παιδιά στο φάσμα του αυτισμού εντάχθηκαν στο 5% του ποσοστού των παιδιών με αναπηρία που μπαίνουν χωρίς εξετάσεις στο πανεπιστήμιο. Επρόκειτο για ένα αίτημα ετών που υλοποιήθηκε νομοθετικά. Ομως, αν δεν υπάρξει η κατάλληλη προετοιμασία από την πλευρά των σχολών που θα υποδεχθούν αυτά τα παιδιά, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα μπορέσουν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα και πολύ περισσότερο να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Τα ίδια τα παιδιά θα χάσουν μια μεγάλη ευκαιρία, αλλά και η επιστήμη δυνατά μυαλά, αφού πολλά παιδιά με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας (Asperger) έχουν παράλληλα εξαιρετικά ταλέντα, ειδικά στις θετικές επιστήμες.
«Ο γιος μου, που έχει Asperger, μπήκε στη Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών του Πολυτεχνείου. Στην αρχή έπαιρνε όλο δεκάρια. Μια μέρα, έφθασε στη σχολή και είχε κατάληψη. Τρόμαξε, αγχώθηκε, δεν ήθελε να ξαναπάει. Αλλη φορά, πήγε να δώσει εξετάσεις και έφυγε γιατί μύριζε χλωρίνη. Για έναν άνθρωπο στο φάσμα του αυτισμού, μια έντονη μυρωδιά δεν είναι απλώς κάτι δυσάρεστο, είναι κάτι που τον αποσυντονίζει νοητικά. Τελικά κατάφερε να ολοκληρώσει τις σπουδές του έπειτα από 10 χρόνια. Αν εγώ που έχω κάνει τις κατάλληλες σπουδές χρειάστηκε να κάνω τόση προσπάθεια, πώς θα μπορέσει να τα βγάλει πέρα ένας “απλός” γονιός», διηγείται η Μαρία Ηλιοπούλου, παιδοψυχολόγος και πρόεδρος του Ελληνικού Συλλόγου για το Σύνδρομο Asperger (Ελ.σ.σ.Α.).
Δυσκολία επικοινωνίας
Με την προσωπική της εμπειρία, την οποία χαρακτήρισε «αποκαρδιωτική», ξεκίνησε την ομιλία της στο σεμινάριο για τις ιδιαιτερότητες και δυσκολίες των φοιτητών που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού, στο Πολυτεχνείο Κρήτης.
«Βασικά χαρακτηριστικά αυτής της διαταραχής –που είναι κυρίως νευρολογική– είναι η δυσκολία κοινωνικοποίησης και επικοινωνίας. Για έναν άνθρωπο με αυτισμό το περιβάλλον μπορεί να είναι πολύ εχθρικό έως μη βιώσιμο. Εχουν ένα είδος αισθητηριακής δυσκολίας κυρίως σε σχέση με τους ήχους. Κάποιοι δεν αντέχουν την απτική επαφή, πονούν όταν τους αγγίζεις. Εχουν δυσκολίες με τη θεωρία του νου, δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι δεν έχει σημασία μόνο το τι λέει κάποιος, αλλά και ο τρόπος που το λέει. Ο τρόπος που κοιτάζει ή χαμογελάει κάποιος δείχνει τις προθέσεις του. Αυτό δεν μπορούν να το κατανοήσουν», περιγράφει μιλώντας στους καθηγητές και στο προσωπικό του Πολυτεχνείου.
«Θα δεχθείτε παιδιά που μπορεί να είναι ιδιοφυΐες αλλά και ταυτόχρονα να μην μπορούν να κρατήσουν σημειώσεις ή να παραμείνουν στο αμφιθέατρο. Τα παιδιά αυτά χρειάζονται υποστήριξη. Να νοιαστεί κάποιος όταν ένα παιδί που είναι αστέρι στο πρώτο έτος, ξαφνικά εξαφανιστεί», αναφέρει η κ. Ηλιοπούλου.
Μέντορας καθηγητής
Η διεθνής πρακτική προσφέρει πολλές λύσεις που έχουν φέρει αποτελέσματα. Στην Αγγλία λειτουργεί συμβουλευτικός σταθμός σε κάθε ίδρυμα, ενώ παράλληλα ορίζεται μέντορας καθηγητής ο οποίος έχει σχετικές γνώσεις, αναφέρει.
Με βάση τη συγκεκριμένη διάταξη (του ποσοστού 5% εισαγωγής χωρίς εξετάσεις), τα παιδιά που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού μπορούν να κάνουν αίτηση σε οποιαδήποτε σχολή. Η πρόεδρος του Ελληνικού Συλλόγου για το Σύνδρομο Asperger προτείνει εντός των σχολών να πραγματοποιηθούν κάποια τεστ έτσι ώστε να εξασφαλίζεται ότι τα παιδιά που θα εγγραφούν γνωρίζουν το αντικείμενο. «Πολλές φορές οι γονείς σπεύδουν να γράψουν τα παιδιά τους σε οποιαδήποτε σχολή. Ομως, αν δεν μπορέσει να ανταποκριθεί, δεν υπάρχει κανένα όφελος», τονίζει.
Χαμηλότερα όρια
Ο σύλλογος προτείνει ακόμη το όριο ποσοστού αναπηρίας, που σήμερα βρίσκεται στο 67%, να κατέβει στο 50%. «Τα περισσότερα παιδιά με υψηλής λειτουργικότητας αυτισμό κρίνονται με ποσοστό αναπηρίας 50%. Είναι όμως ταυτόχρονα και αυτοί που μπορούν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις του πανεπιστημίου», εξηγεί η κ. Ηλιοπούλου. «Το θέμα δεν είναι να πετάξουμε ένα ξεροκόμματο σε αυτά τα παιδιά. Το θέμα είναι να τα στηρίξουμε πραγματικά για να μπορέσουν να τα καταφέρουν», καταλήγει.
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου