Ευγενία Σταμάτη: Έχουμε μεγάλο δρόμο μέχρι να ξεπεράσουμε το στερεότυπο του ανάπηρου-σούπερ ήρωα

Ευγενία Σταμάτη | Μια πρωταθλήτρια Goalball περπατά καθημερινά με τον σκύλο οδηγό της στη Θεσσαλονίκη.

Τι λέει για την προσβασιμότητα στην πόλη για έναν άνθρωπο με απώλεια όρασης και τα εμπόδια που μπορούμε να αποφεύγουμε να της βάζουμε.

Ελάχιστα προσέχουμε τους γύρω μας όταν περπατάμε βιαστικά στην πόλη, όμως η Εύη κερδίζει την προσοχή χάρη στον σκύλο οδηγό της.

Όσοι γνωρίζουν τη σημασία του, ξέρουν ότι πρόκειται για σκύλο βοηθό που συνοδεύει έναν τυφλό.

Ωστόσο, αρκετοί γνωρίζουν την Εύη Σταμάτη από τον αθλητισμό, καθώς πέρυσι είχε πανευρωπαϊκές διακρίσεις στην ποδηλασία tandem (διπλό ποδήλατο),

ενώ πριν λίγες μέρες έφερε μαζί με την Εθνική Ομάδα Goalball γυναικών το χρυσό κύπελλο από το τουρνουά Pyramids International Championships στην Αίγυπτο.

Νωρίτερα ήταν ανάμεσα στα τιμώμενα πρόσωπα αθλητριών του event « Γυναικείο αποτύπωμα» τη Μέρα της Γυναίκας στην Αθήνα.

Η ίδια μίλησε στο ThessLife.gr για την καθημερινότητά της.

Τι είναι το Goalball

«Η εμπειρία της συμμετοχής μου στο τουρνουά στην Αίγυπτο ήταν πολύ χρήσιμη. Μιλάμε για μία χώρα την οποία, οι περισσότερες από εμάς στην Εθνική Ομάδα Γυναικών, δεν είχαμε ποτέ επισκεφθεί. Γνωρίσαμε πολύ φιλικούς κι ενθουσιώδεις ανθρώπους, βρεθήκαμε σε μια άρτια αθλητική εγκατάσταση και δοκιμάσαμε πολλά από τα στοιχεία που δουλεύουμε στις προπονήσεις μας. Η Αίγυπτος βρίσκεται, από ότι καταλαβαίνω, στο στάδιο της ανάπτυξης του αθλήματος κι αυτό είναι πολύ αισιόδοξο.

Παίζω γκόλμπολ περίπου 6 χρόνια, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτά ένα διάλειμμα ενός έτους, όπου ασχολήθηκα κυρίως με το στίβο και την ποδηλασία tandem.

Το γκόλμπολ είναι ένα άθλημα που βασίζεται στην σωστή αντίληψη και τον προσανατολισμό στο χώρο, με σημεία αναφοράς τον ήχο, τις εστίες και την ανάγλυφη διαγράμμιση του δαπέδου. Με προσέλκυσε ο τρόπος που χρησιμοποιείται ολόκληρο το σώμα των παικτών κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, καθώς και το γεγονός ότι πρέπει να αναπτυχθεί πολύ καλή και συστηματική επικοινωνία ανάμεσα στους συμπαίκτες, ώστε να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Τα μέλη της ομάδας βρίσκονται σε διαρκή αλληλεπίδραση για να υπάρξει ο απαραίτητος συντονισμός. Η ανατροφοδότηση του ενός από τον άλλο είναι ιδιαίτερα σημαντική για την καλή επίδοση του συνόλου».

Η ζωή με τον σκύλο οδηγό στη Θεσσαλονίκη

Η Εύη γεννήθηκε με μια σπάνια πάθηση, το σύνδρομο Leber (οπτική νευροπάθεια), που οδηγεί σε απώλεια όρασης. Ο σκύλος οδηγός της τη βοηθά καθημερινά στις μετακινήσεις της.

«Η καθημερινότητά μας με τον σκύλο οδηγό μου, τη Ράβα, είναι όμορφη, αν και δε λείπουν τα απρόοπτα. Παρ’ όλα αυτά συνήθως καταφέρνουμε να το διασκεδάζουμε.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε οφείλονται κυρίως στην κακή οδηγική παιδεία, (σταθμευμένα αυτοκίνητα επάνω σε πεζοδρόμια ή διαβάσεις, μηχανάκια επάνω στα πεζοδρόμια κλπ), στην κακή ρυμοτομία, καθώς και σε απρόθυμους ή ανεύθυνους συμπολίτες.

Βέβαια, τα τελευταία χρόνια, η αντιμετώπιση των ανθρώπων απέναντι στους σκύλους - οδηγούς έχει βελτιωθεί θεαματικά.

Υπάρχουν φυσικά και τα προβλήματα που δημιουργούνται λόγω άγνοιας, όταν, λόγου χάρη, ένας ιδιοκτήτης σκύλου τον αφήνει να έρθει προς το μέρος μου, με κίνδυνο να αποσπάσει την προσοχή του σκύλου οδηγού μου ενώ με καθοδηγεί, κάτι που θα μπορούσε να αποδειχθεί πραγματικά επικίνδυνο.

Ευτυχώς, η εποχή που ο σκύλος οδηγός μέσα στα μαγαζιά θεωρούταν πρόβλημα έχει παρέλθει και πλέον οι αρνήσεις εισόδου σε οποιονδήποτε χώρο έχουν ελαχιστοποιηθεί».

Τι μου προσφέρει ο σκύλος οδηγός μου

«Εκτός από την ασφαλή και αυτόνομη μετακίνηση, ένας σκύλος οδηγός προσφέρει μία διαφορετική οπτική της καθημερινότητας που συχνά, με τις υποχρεώσεις και τις βιαστικές μετακινήσεις, γίνεται βαρετή και κουραστική. Με έναν σκύλο οδηγό, ακόμη και η πιο ανιαρή διαδρομή μπορεί να γίνει συναρπαστική, ενδιαφέρουσα και διασκεδαστική. Έχοντας ένα σκύλο στο πλευρό σου, αποκτάς αυτόματα πρόσβαση στην πιο χαρούμενη κι αισιόδοξη πλευρά των πραγμάτων. Δίπλα στην Crystal (σ.σ. ο πρώτος σκύλος της που συνταξιοδοτήθηκε και είναι κατοικίδιο) και πλέον στη Rava, έμαθα να απολαμβάνω το παρόν, να προσηλώνομαι στο τώρα και να αντλώ ευχαρίστηση από πράγματα που κάποιες φορές φαντάζουν μικρά και ασήμαντα, καθώς μας παρασύρει η ρουτίνα και το άγχος. Η συνύπαρξή μου με τα σκυλιά, έφερε στη ζωή μου αρκετούς ενδιαφέροντες ανθρώπους».

Η κοινωνία και η συμπερίληψη

«Αν κι έχουν γίνει βήματα τα τελευταία χρόνια, δε θα μπορούσα, δυστυχώς, να χαρακτηρίσω την κοινωνία μας ως συμπεριληπτική. Το ζήτημα έχει άπειρες προεκτάσεις, μα υπάρχουν, θεωρώ δύο καθοριστικοί παράγοντες που θα άλλαζαν τις ισορροπίες:

Ο πρώτος είναι η πολιτεία, με τη δημιουργία υποδομών, με την αναγνώριση της καθολικής προσβασιμότητας ως αναφαίρετου δικαιώματος όλων και την υλοποίηση αυτού του στόχου με αλλαγές στη ρυμοτομία, στη νομοθεσία, στην ενημέρωση.

Ο δεύτερος, μα εξίσου καθοριστικός παράγοντας, είναι οι συμπολίτες μας, τα στερεότυπα που, ακόμη και άθελά τους, ορισμένες φορές, ενισχύουν και καλλιεργούν με τις αντιλήψεις περί ηρωισμού των αναπήρων, φιλανθρωπίας και αδιαφορίας του τρόπου που ορισμένες ενέργειες που εξυπηρετούν τους ίδιους, επηρεάζουν αρνητικά άλλους. Έχουμε μεγάλο δρόμο να διανύσουμε μέχρι να ξεπεράσουμε το στερεότυπο του ανάπηρου-σούπερ ήρωα, του ανάπηρου που εξαρτάται πάντα απ’ τη δική μας βοήθεια και αρωγή για να κινηθεί σε ένα πεζοδρόμιο, το οποίο, θα έπρεπε να είναι απόλυτα προσβάσιμο για όλους, του ανάπηρου χωρίς προσωπική-σεξουαλική ζωή, χωρίς άλλα χαρακτηριστικά πλην εκείνων της αναπηρίας και, εντέλει, του φόβου της ίδιας της λέξης αναπηρία. Παρατηρώ με ενθουσιασμό ανθρώπους να αποβάλλουν αυτές τις αντιλήψεις και πιστεύω πλέον, πως με συνεχή ενημέρωση, με επαφή και γνωριμία με ανθρώπους διαφορετικούς μα ίσους, τα πράγματα θα συνεχίσουν να αλλάζουν».

Όνειρα και αγαπημένοι συγγραφείς

«Τα αγαπημένα μου βιβλία είναι άπειρα, καθώς δηλώνω εθισμένη αναγνώστρια. Αν επέλεγα όμως τα σημαντικότερα για εμένα, θα ήταν «Ο τελευταίος πειρασμός» και τα «100 χρόνια μοναξιάς». Με άλλαξαν και τα δύο, διαμόρφωσαν σε ένα ποσοστό τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι κι αναλύω τις καταστάσεις.

Αγαπημένος προορισμός που έχω επισκεφθεί είναι η Ρωσία. Θέλω να ταξιδέψω στην Πράγα κι έχω όνειρο ζωής να επισκεφθώ την Αργεντινή».

Πηγή: thesslife