Παιδικά δωμάτια πλημμυρισμένα απο παιχνίδια που αγοράστηκαν με περισσή αγάπη και φροντίδα. Παιχνίδια που ελπίζουμε να προσφέρουν μοναδικές ώρες χαράς και δημιουργίας στα πιο πολύτιμα για εμάς πλασματάκια, βοηθώντας τα να αναπτυχθούν γνωστικά, σωματικά, κοινωνικά και συναισθηματικά.
Μήπως όμως τόσα πολλά παιχνίδια δεν κάνουν καλό στα παιδιά μας;
Όσο περίεργο και αν φαίνεται, η τακτική των πολλών παιχνιδιών μπορεί όντως να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα. Πώς;
- Ένα δωμάτιο γεμάτο παιχνίδια συνήθως «μπερδεύει» τα παιδιά που δεν ξέρουν με τι να ασχοληθούν έχοντας τόσες πολλές επιλογές. Χωρίς να μπορούν να αποφασίσουν με τι να παίξουν, περνάνε γρήγορα από το ένα παιχνίδι στο άλλο χωρίς να αφιερώνουν τον απαιτούμενο χρόνο στο καθένα και χωρίς να απολαμβάνουν την όλη διαδικασία της ανακάλυψης και της δημιουργικής χρήσης. Ένα περιβάλλον γεμάτο πολύχρωμα και εντυπωσιακά παιχνίδια, αποτελεί πηγή διάσπασης της προσοχής για τα μικρά παιδιά. Συμμαζεμένοι χώροι με λίγα αντικείμενα βοηθούν τα παιδιά να συγκεντρωθούν σε ένα παιχνίδι, να ερευνήσουν όλες της πτυχές του, να προσπαθήσουν να κατανοήσουν πώς παίζεται/λειτουργεί (όσο δύσκολο και αν φαίνεται αρχικά).
- Λιγότερα παιχνίδια σημαίνει λιγότεροι καβγάδες και περισσότερη αλληλεπίδραση μεταξύ των παιδιών. Αντί να είναι κάθε παιδί απασχολημένο με το δικό τους παιχνίδι, κλεισμένο στον κόσμο του, τα παιδιά αναγκάζονται να μοιράζονται τα αντικείμενα, να σκέφτονται μαζί, να βρίσκουν τρόπους να επικοινωνούν και να συνυπάρχουν.
- Χάνεται η χαρά της προσμονής και της απόκτησης ενός παιχνιδιού. Παιδιά που τα έχουν όλα πριν καν τα ζητήσουν, πριν τα λαχταρήσουν. Όταν κάθε βδομάδα υπάρχει νέο παιχνίδι στο σπίτι, πόσο μοναδική μπορεί να είναι η βραδιά των Χριστουγέννων ή η μέρα γενεθλίων του παιδιού; Υπάρχει άραγε πιο όμορφο συναίσθημα από το να αποκτάς επιτέλους, μετά από προσωπικές θυσίες και αναμονή, αυτό που τόσο λαχταρούσες; Παιδιά που δεν τους λείπει τίποτα φαινομενικά, ενώ στην πραγματικότητα τους λείπει το συναίσθημα της χαράς, της προσμονής, της επιτυχίας, της δικαίωσης...
- Μεγαλώνουμε παιδιά που μαθαίνουν να δίνουν μεγάλη αξία στα υλικά αγαθά, μελλοντικούς πολίτες δηλαδή που θα εργάζονται και θα ζουν με κύριο γνώμονα το κέρδος για την απόκτηση όλο και περισσοτέρων υλικών αντικειμένων.
- Δημιουργούμε χαώδη περιβάλλοντα στο σπίτι μας που αποτελούν μονίμως πηγές έντασης και καβγάδων. Χρυσός κανόνας που γνωρίζουν όλοι οι γονείς είναι ότι όσο πιο πολλά αντικείμενα έχει κανείς σε έναν χώρο, τόσο πιο δύσκολο είναι να τον κρατήσει καθαρό και συμμαζεμένο. Τα παιδικά δωμάτια με τα άπειρα παιχνίδια είναι σίγουρο ότι τις περισσότερες ώρες θα είναι ακατάστατα (λόγω αντικειμενικών δυσκολιών πχ έλλειψη χώρου) με τα παιδιά και τους γονείς να χάνουν πολύτιμο χρόνο στην προσπάθειά τους να τα βάλουν σε τάξη.
- Στερούμε από τα παιδιά την ευκαιρία να γίνουν δημιουργικά, επινοητικά και να αναπτύξουν την φαντασία τους στην προσπάθειά τους να σκεφτούν παιχνίδια με αντικείμενα που διαθέτουν ή να τα κατασκευάσουν τα ίδια. Πόσο πιο σπουδαίο δεν είναι ένα κάστρο φτιαγμένο με κουτιά κορν-φλέηκς όπως το θέλουν τα παιδιά από ένα πανάκριβο πλαστικό κάστρο που παίρνουν έτοιμο και παίζεται με πολύ συγκεκριμένο τρόπο !
- Ένα παιδικό δωμάτιο με λίγα παιχνίδια δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά να ασχοληθούν με χίλια – δυο άλλα πράγματα: παιχνίδι έξω στη φύση, διάβασμα λογοτεχνικών βιβλίων, ακρόαση μουσικής, ζωγραφική, βόλτες έξω κτλ.
- Τα πολλά παιχνίδια στερούν από τα παιδιά την ευκαιρία να μάθουν να προσέχουω και να σέβονται τα πράγματά τους. Όταν έχεις ένα αυτοκινητάκι το προσέχεις σαν τα μάτια σου. Αν έχεις πολλά, δεν σε πειράζει και αν σπάσει κανένα.
Και μην ξεχνάτε:
Τα χρήματα που δαπανώνται για παιχνίδια που δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν ποτέ, θα μπορούσαν να καλύψουν άλλες - πιο ουσιαστικές ανάγκες- της οικογένειας ή του κοινωνικού συνόλου. Άλλωστε, η οικολογική καταστροφή που προκαλείται από τις πλαστικές υπερπαραγωγές (που από κάποια γωνιά του δωματίου κάποτε θα καταλήξουν σε κάποια χωματερή) μόνο αμελητέα δεν είναι!
Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική Παιδαγωγός - νηπιαγωγός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου