Μια σειρά από επιστημονικές μελέτες και έρευνες που πραγματοποιήθηκαν τόσο στο διεθνή χώρο, όσο και στην Ελλάδα, αναφορικά με τις σχέσεις ανάμεσα στο σχολείο, την οικογένεια και την ευρύτερη κοινότητα, όπως υποστήριξε η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ηρώ Μυλωνάκου-Κεκέ, σε ομιλία της στο 1ο Συνέδριο του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών (Ηράκλειο 2015) έχουν αναδείξει την ανάγκη το σχολείο να είναι ανοιχτό στην κοινωνία, προωθώντας τη συνεργασία με την οικογένεια και την κοινότητα.
Στην ελληνική πραγματικότητα όμως, δε βρίσκει εφαρμογή η παραπάνω θεώρηση εξαιτίας πολλών εμποδίων και περιορισμών που σχετίζονται με:
• τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης σε χιλιάδες οικογένειες, που όξυναν τα προβλήματα επιβίωσής τους, με συνακόλουθο την περιορισμένη φροντίδα και υποστήριξη των εκπαιδευτικών αναγκών των παιδιών.
• συγκεκριμένες αντιλήψεις και παρωχημένες νοοτροπίες γονέων και εκπαιδευτικών, που εντείνουν την εσωστρέφεια του σχολείου και το εγκλωβίζουν σε έναν παραδοσιακό ρόλο.
• σημαντικά θεσμικά ελλείμματα στο διοικητικό μοντέλο οργάνωσης των σχολικών μονάδων, που περιορίζει την ανάπτυξη συνεργατικής κουλτούρας όλων των εμπλεκόμενων φορέων στο εκπαιδευτικό έργο.
• εξωθεσμικές παρεμβάσεις που επιδιώκουν τη χειραγώγηση και επιβολή ιδεολογικών, κοινωνικών θεωρήσεων και απομονώνουν το σχολείο από την κοινωνία.
Τα πλεονεκτήματα και τα οφέλη που μπορούν να προκύψουν μέσα από την ουσιαστική συνεργασία μεταξύ του σχολείου, της οικογένειας και της κοινότητας καθιστούν αναγκαία την ανάληψη πρωτοβουλιών με στόχο την άρση των παραπάνω εμποδίων.
Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσα από:
• τη συνδιοργάνωση κοινωνικών εκδηλώσεων του συλλόγου γονέων και του σχολείου, στην επιλογή των οποίων θα έχουν βοηθήσει οι γονείς ή θα τις έχουν επιλέξει οι ίδιοι.
• τη δημιουργία ενός συνδέσμου μεταξύ σχολείου και οικογένειας, από έναν εξειδικευμένο εκπαιδευτικό ή από ομάδα εκπαιδευτικών, που μπορεί να βοηθήσει στην επικοινωνία γονέων-σχολείου.
• την τακτική καθιέρωση απογευματινών συναντήσεων με πρωτοβουλία της Διεύθυνσης του σχολείου για τους γονείς. Εκεί, θα έχουν τη δυνατότητα να ενημερωθούν για τα εκπαιδευτικά και παιδαγωγικά θέματα.
• τη συμμετοχή των γονέων σε διαδικασίες που βοηθούν στην επιλογή επαγγέλματος των παιδιών τους. Με αυτόν τον τρόπο οι γονείς μπορούν να λειτουργήσουν και ως πηγή εμπλουτισμού της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
• τη δημιουργία στο σχολείο ενός χώρου ειδικά για τις οικογένειες των μαθητών, όπου θα προσφέρονται ευκαιρίες για ανταλλαγή απόψεων, για επικοινωνία μεταξύ τους, αλλά και με τους εκπαιδευτικούς.
•τη δημιουργία μιας “εφημερίδας” για γονείς, όπου θα παρουσιάζονται από τους ίδιους ζητήματα κοινού ενδιαφέροντος σχολείου και οικογένειας.
• τη συμμετοχή των γονέων και άλλων μελών της οικογένειας στην προετοιμασία εορτών και εκδηλώσεων που οργανώνονται από το σχολείο και σε ομάδες εθελοντισμού που οργανώνουν φορείς/ενώσεις που δραστηριοποιούνται σε διάφορους τομείς.
• την εμπλοκή σε προγράμματα του σχολείου και συνεργατικές δράσεις όχι μόνο μελών της οικογένειας, της κοινότητας και εκπαιδευτικών, αλλά και άλλων προσώπων που εργάζονται στο σχολείο (προσωπικό καθαρισμού, κυλικείου κ.λ.π.).
• την ανάπτυξη στο σχολείο προγραμμάτων συνεκπαίδευσης μεταξύ παιδιών, γονέων (αδελφών και γενικά όποιων μελών της οικογένειας των μαθητών επιθυμούν να συμμετέχουν, “σημαντικών άλλων” για τους μαθητές), εκπαιδευτικών, εκπροσώπων της κοινότητας κ.ά., με στόχο την αντιμετώπιση κοινών και σημαντικών ζητημάτων και προβλημάτων, τα οποία συναποφασίζονται από τους ίδιους.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Θεσσαλονίκη» τη Δευτέρα 19 Ιουνίου 2017
Πηγή: Μακεδονία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου