Όταν ήμουν μικρή κι αθώα κι έφυγα από το μικρό χωριό μου να πάω στη μεγάλη πόλη για σπουδές, είδα κι έμαθα πολλά. Ένα όμως από τα βασικά μαθήματα, που μου έμεινε από τότε, ήταν πως οι άνθρωποι είναι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους.
Όπως εγώ θεωρούσα φυσιολογική την πορεία Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο, ΤΕΙ ή ΑΕΙ, πίστευα πως στο πανεπιστήμιο όλοι θα είναι συνομήλικοί μου ή στην ίδια φάση ζωής με μένα. Λάθος μου βέβαια, καθώς στα χρόνια του πανεπιστημίου γνώρισα πολλούς ανθρώπους, διαφορετικούς μεταξύ τους, με διαφορετικές αντιλήψεις και σε διαφορετικά στάδια της ζωής τους. Ήμασταν εμείς τα 18 - 20χρονα, ακόμα να μας λείπει η μαγειρική της μανούλας ή οι ντόπιοι που ζούσαν με τη μανούλα, ήταν οι κάπως μεγαλύτεροι, ορισμένοι παντρεμένοι, ήταν οι ώριμοι που σπουδάζαν δεύτερο, τρίτο ή και πρώτο πτυχίο, αφού είχαν δουλέψει ή είχαν κάνει και οικογένεια. Και, φυσικά, ήταν και οι γονείς που σπουδάζανε, πολλές φορές δούλευαν ταυτόχρονα και, επειδή δεν τους έφταναν όλα αυτά, μεγάλωναν και παιδιά.
Αρκετά χρόνια αργότερα 35 φεύγα πια, κι ενώ μεγάλωνα κι εγώ παιδιά, συνειδητοποίησα πως δεν μου είχαν φτάσει αυτά που έμαθα στο πανεπιστήμιο τόσα χρόνια πριν. Κατάλαβα πως τελικά ποτέ δε σταματάς, ή δεν θα 'πρεπε να σταματάς, να θέλεις καινούρια γνώση. Ίσως αυτό να αισθάνονταν και οι τότε συμφοιτητές μου γονείς, όταν παιδεύονταν να προλάβουν τα μαθήματα, τις εργασίες, το διάβασμα και τις εξετάσεις, μαζί με τόσες άλλες υποχρεώσεις που είχαν.
Δεν είναι όμως το πιο εύκολο πράγμα να μεγαλώνεις παιδιά και να προσπαθείς να μάθεις καινούρια πράγματα. Το να παρακολουθείς μαθήματα σε μια κλασική σχολή, να έχεις υποχρεωτικές παρουσίες, εργασίες κι εξετάσεις είναι, εάν δεν υπάρχει κάποια βοήθεια, ό,τι πιο δύσκολο μπορείς να κάνεις. Ακόμη και η εναλλακτική τηλεκπαίδευση (e-learning) είναι δύσκολη όταν υπάρχουν οι άπειρες υποχρεώσεις και η άπειρη κούραση που συνοδεύει την ανατροφή τέκνων.
Παράδειγμα των «προβλημάτων» που μπορεί να προκύψουν ακόμα κι όταν απλώς προσπαθείς να παρακολουθήσεις ένα διαδικτυακό σεμινάριο, αρκετά απαιτητικό, ενώ στο σπίτι υπάρχουν μικρά παιδιά είναι ο εξής διάλογος:
- Μαμάααααααααααααα, που είναι εκείνο το κουκλάκι που μου είχε δώσει πριν πόσο καιρό η Δήμητρα;
- Εεεεε, τώρα, έρχομαι, βλέπω λίγο ένα βίντεο. Ναι, ένα λεπτό! Αχ, να το σημειώσω κι αυτό. Αμάν, τι είπε εδώ; Κάτσε βρε αγάπη μου, μη φωνάζεις, δεν ακούω τίποτα.
- Μαμάαααααααααααααααααα....
Και σ' εκείνο το σημείο θα πάψεις να προσποιείσαι πως μπορείς εκείνη τη στιγμή να μάθεις οτιδήποτε, θα σταματήσεις το βίντεο και θα σηκωθείς. Ίσως να επανέλθεις στο εκπαιδευτικό βίντεο σε λίγο, ίσως μετά από μία ώρα, ίσως δεν προλάβεις να δεις το υπόλοιπο εκείνη τη μέρα. Κάποια στιγμή όμως, είναι σχεδόν σίγουρο πως θα το τελειώσεις. Επίσης μεγάλη είναι και η πιθανότητα να παρατήσεις τελείως το σεμινάριο.
Στην περίπτωση όμως που θέλεις, παρότι γονιός και στο τρέξιμο, να επιμορφωθείςη επιλογή αν θα καταφέρεις ή όχι να ολοκληρώσεις αυτό που ξεκίνησες είναι πάντα δική σου. Θα εξαρτηθεί σίγουρα από την επιθυμία σου για νέα γνώση, καθώς και τις ρεαλιστικές απαιτήσεις του αντικειμένου που προσπαθείς να μάθεις, του φορέα που προσφέρει το σεμινάριο, των παιδιών σου, του συντρόφου σου, εάν έχεις, των επαγγελματικών σου υποχρεώσεων και τόσων άλλων μεταβλητών.
Εάν το πάρεις απόφαση και θέλεις να ξεκινήσεις, δειλά δειλά, την προσπάθεια για νέα γνώση από την άνεση και θαλπωρή του σπιτιού σου, μπορείς να δεις ορισμένες πλατφόρμες που προσφέρουν, προς το παρόν, δωρεάν σεμινάρια κυρίως στ' αγγλικά. Προσωπική αγαπημένη η πλατφόρμα edX, όπου τα περισσότερα σεμινάρια είναι αρκετά απαιτητικά αλλά τρομερά ενδιαφέροντα. Επίσης υπάρχει η πρώτη του είδους της πλατφόρμα Coursera, με πληθώρα σεμιναρίων. Τέλος, δοκίμασε και την FutureLearn, βρετανική αυτή με πολλά και ποικίλα σεμινάρια. Εάν δε δεν σου φτάνουν αυτά, μπορείς να κάνεις μια βόλτα από την πύλη ClassCentral, όπου αξιολογούνται και ταξινομούνται πάρα πολλά σεμινάρια κι εσύ μπορείς να διαβάσεις αξιολογήσεις κι άλλες πληροφορίες για το καθένα, ώστε να να ξεκινήσεις και ποιος ξέρει, ίσως και να ολοκληρώσεις ένα νέο αντικείμενο σπουδών.
Μαρία Γραμματικοπούλου
Πηγή: HuffingtonPost
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου