Δεν διέκρινα ούτε ίχνος έπαρσης. Ούτε καν εκείνο το βλέμμα που έχουν οι έφηβοι όταν καμώνονται στην παρέα για τα επιτεύγματά τους. Και όμως, ο 16χρονος Γιάννης Τσουμαράκης και η 15χρονη Δανάη Βασιλοπούλου είναι ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα και μαγνητίζουν κάθε βράδυ εκατοντάδες βλέμματα με την ειλικρίνεια και την αγνότητά τους.
Ο Γιάννης –ντυμένος με μια φόρμα γυμναστικής και μοντέρνα γυαλιά μυωπίας– και δίπλα του η Δανάη –απλή, με κοριτσίστικα, εφηβικά «κοσμήματα»– χαμογελούν όταν τους θυμίζω αυτό που μου είπε λίγο πριν ο Δημήτρης Λιγνάδης, σκηνοθέτης (κρατά και τον ρόλο του Εσκαλου) στην παράσταση στο Πάνθεον, ότι «πριν από όλα είναι μαθητές». Συγκεκριμένα, μαθητές λυκείου.
«Αλήθεια είναι αυτό που λέτε, ότι μπορεί να μείνει πίσω το σχολείο, αλλά τα καταφέρνω καλά. Μ’ αρέσουν τα μαθήματα και έχω τη στήριξη των γονιών μου και των καθηγητών», λέει στην «Κ» η Δανάη, που είναι άριστη μαθήτρια –19,4 πέρυσι– και προσθέτει ότι «πολύ σημαντικό είναι να έχεις βάσεις από μικρός. Δεν σημαίνει ότι δεν κουράζομαι να συνδυάζω σχολείο με πρόβες και τώρα παραστάσεις, αλλά… οκ, μ’ αρέσει αυτό που κάνω εδώ».
«Με το που τέλειωσαν οι παραστάσεις του “Billy Elliot”, όπου έπαιξα για πρώτη φορά στο θέατρο, παρακολούθησα ιδιαίτερα μαθήματα στα Αρχαία, γιατί ένιωσα ότι έμεινα λίγο πίσω. Ωστόσο, αυτό που κάνω εδώ μου δίνει εφόδια για τα μαθήματα. Ολο αυτό είναι πλούτος μορφωτικός. Ξέρετε τι είναι να μαθαίνεις αυτά τα λόγια του Σαίξπηρ; Κάθε πρόβα είναι μια θεατρική εργασία για μένα», προσθέτει ο Γιάννης, που έχει επιλέξει να φοιτήσει στο Καλλιτεχνικό Σχολείο του Γέρακα. «Εκανα πιάνο, είχα πετύχει στο Μουσικό Σχολείο, αλλά προτίμησα το Καλλιτεχνικό γιατί μου άρεσε το θέατρο», εξηγεί. Γνωρίζουν την αξία της εγκύκλιας εκπαίδευσης ως βάση για την πορεία ζωής –επαγγελματική και προσωπική– αλλά από νωρίς σχηματοποίησαν τα όνειρά τους. Από τα 12 της η Δανάη έχει παίξει στα μιούζικαλ “Αννυ”, “Μελωδία της ευτυχίας”, “Βιολιστής στη στέγη”, “Billy Elliot”.
Στον “Billy Elliot”, όπου έκανε το ντεμπούτο του και ο Γιάννης, γνωρίστηκαν με τον Δημήτρη Λιγνάδη (ήταν ο σκηνοθέτης). «Μαθαίνουμε πια να διαβάζουμε και πίσω από τα λόγια. Η γλώσσα αλλάζει για εμάς», λέει η Δανάη. «Δεν ξέρω αν στα 13, η ηλικία της Ιουλιέτας, μπορείς να γνωρίσεις τον πραγματικό έρωτα. Ωστόσο, καθώς πια μεγαλώνεις, μπορείς να βιώσεις τα συναισθήματα του κόσμου», προσθέτει, ενώ ο Γιάννης σημειώνει ότι «ο Ρωμαίος είναι ένας 16χρονος που μέσα σε τρεις ημέρες ζει καταστάσεις σαν να διανύει περίοδο 70 χρόνων. Στην αρχή είναι ερωτευμένος με τη Ροζαλίνα, που δεν υπάρχει, μετά βλέπει την Ιουλιέτα, την ερωτεύεται, μετά παντρεύεται, σκοτώνει, πάει εξορία και αυτοκτονεί. Μέσα σε τρεις ημέρες όλα αυτά. Είναι μία διαδρομή ωρίμανσης».
Ουσιαστικά, η επιλογή-στοίχημα του Δημήτρη Λιγνάδη είναι να μας μεταφέρει μέσα από τα μάτια των παιδιών την εμβληματική ιστορία αγάπης (η μετάφραση του Διονύση Καψάλη) και να αναδείξει την αντιπαραβολή των δύο κόσμων: της αγνότητας και της δύναμης του εφηβικού έρωτα και του υποκριτικού καθωσπρεπισμού και του φθόνου των ενηλίκων. Ο Δημήτρης Πιατάς - Λαυρέντιος, η Ελισάβετ Μουτάφη - Καπουλέτου, ο Θάνος Τοκάκης - Μερκούτιος και ο Στάθης Ψάλτης στον ρόλο της παραμάνας της Ιουλιέτας βάζουν το δικό τους στίγμα στο στοίχημα του Λιγνάδη.
Θέατρο Πάνθεον (Πειραιώς 166). Παραστάσεις: Τετάρτη στις 20.00, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21.00, Κυριακή στις 19.00.
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου