Τα παιδιά βιώνουν από πολύ μικρή ηλικία ερεθίσματα ευχαρίστησης που μπορεί να προέρχονται και από τα γεννητικά τους όργανα. Τα βρέφη ανακαλύπτουν τον εαυτό τους και το σώμα τους. Πιάνουν τις πατούσες τους, την κοιλιά τους, τα χέρια τους. Προσπαθούν να ορίσουν την εικόνα του εαυτού τους και πώς αυτή βιώνεται μέσα από τις αισθήσεις τους. Πολύ συχνά αγγίζουν και τα γεννητικά τους όργανα και μαθαίνουν ότι παίρνουν ευχαρίστηση από αυτό.
Στην ηλικία των 3-4 ετών μπορεί να έχουμε και την παρουσία των πρώτων αντανακλαστικών στύσεων στο αγόρι. Δεν είναι καθόλου σπάνιο για τους γονείς να αντικρίσουν μια τέτοια εικόνα, όπου το παιδί τους τρίβεται στο κρεβάτι του ή χαϊδεύει τα γεννητικά του όργανα.
Στην αρχή, οι περισσότεροι ανησυχούν μήπως η συμπεριφορά αυτή είναι παθολογική ή μήπως το παιδί τους αποκτήσει κάποιου είδους σεξουαλικό πρόβλημα με αποτέλεσμα να είναι αμήχανοι και διστακτικοί στις αντιδράσεις τους.
Σε περιπτώσεις όπου οι γονείς γενικότερα θεωρούν τον αυνανισμό κάτι «κακό» ή ανήθικο, τότε παρατηρούμε συχνά ακραίες καταστάσεις. Του φωνάζουν, το μαλώνουν, πολλές φορές το χτυπάνε για να σταματήσει την «ανάρμοστη» αυτή συμπεριφορά. Όταν μάλιστα, η συμπεριφορά γίνεται μπροστά σε τρίτους, τότε οι αντιδράσεις των γονιών μπορούν να γίνουν ακόμα πιο ακραίες. Τότε το παιδί, γεμάτο ενοχές αποσύρεται, κλείνεται στον εαυτό του και αναρωτιέται τι έκανε για να τιμωρηθεί.
Το μόνο λογικό συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει είναι ότι «τα γεννητικά όργανα δεν πρέπει να τα ακουμπάω, είναι κακό, δυσαρεστώ τους γονείς μου» ή από την άλλη μεριά ότι «με αυτό τον τρόπο κερδίζω σίγουρα την προσοχή τους».
Για να αποφύγουν οι γονείς την ενοχοποίηση της σεξουαλικότητας των παιδιών, που πολλές φορές οδηγεί και σε ανάπτυξη σεξουαλικών και όχι μόνο, δυσλειτουργιών στο μέλλον, είναι απαραίτητο να κατέχουν την απαραίτητη γνώση γύρω από το θέμα.
Είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε ότι ο παιδικός αυνανισμός είναι μια συμπεριφορά που εκδηλώνεται συχνά σε αγόρια και κορίτσια, αφού με τον τρόπο αυτό, το παιδί ανακαλύπτει το σώμα του. Αυτό σημαίνει απλά ότι το παιδί ανακάλυψε την ευχάριστη αίσθηση που προέρχεται από το σώμα του, χωρίς όμως αυτό να αποτελεί μια ολοκληρωμένη, συνειδητή σεξουαλική συμπεριφορά, όπως συμβαίνει κατά την εφηβεία.
Η χαρά που νιώθει, όπως και με άλλες συμπεριφορές ευχαρίστησης, του δημιουργεί μια «εθιστική» συμπεριφορά, που το οδηγεί στην επανάληψη αυτής. Έχοντας αυτή τη γνώση, ο γονιός δε θα πρέπει να αντιδρά παρορμητικά και αμήχανα.
Ο καλύτερος τρόπος για να χειριστούν οι γονείς μια τέτοια κατάσταση είναι με τη μέθοδο «απόσπασης της προσοχής». Με το να αποσπάσουν την προσοχή του παιδιού, κατευθύνοντάς το προς μια άλλη ευχάριστη για το παιδί δραστηριότητα, μπορούν να επιτύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, μπορούν να του δείξουν κάτι άλλο, να του δώσουν το παιχνίδι του, να καλέσουν το παιδί να βοηθήσει τη μαμά σε κάτι που το χρειάζεται.
Γράφουν οι: Ρόκκας Κωνσταντίνος*, ουρολόγος - ανδρολόγος και Θεοδωρόπουλος Αργύρης**, ψυχολόγος
* Ο Κωνσταντίνος Ρόκκας, Χειρούργος Ουρολόγος-Ανδρολόγος, είναι υποψήφιος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών, επιστημονικός συνεργάτης της Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής, πρώην Ταμίας της Ελληνικής Ουρολογικής Εταιρείας και μέλος σημαντικού αριθμού επιστημονικών εταιρειών.
** Ο Αργύρης Θεοδωρόπουλος είναι ψυχολόγος - ψυχοθεραπευτής, κάτοχος master ψυχολογίας. Ειδικεύεται στη θεραπεία της κατάθλιψης, του άγχους, των σεξουαλικών δυσλειτουργιών και των προβλημάτων σχέσης.
Πηγή: health.in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου