Σχολεία ειδικών αποστολών

Δισεκατομμυριούχοι, επιχειρήσεις, αθλητικά σωματεία και πανεπιστήμια αναλαμβάνουν τη διαχείριση σχολείων σε υποβαθμισμένες γειτονιές της Αμερικής, με στόχο να στείλουν τα μη προνομιούχα παιδιά στο κολέγιο αντί στην «αγκαλιά» των συμμοριών.

Τα σχολεία... ειδικών αποστολών βρίσκονται στην κορυφή της ατζέντας του Μπαράκ Ομπάμα για την εκπαίδευση, την οποία θεωρεί ως το μοναδικό μέσο για να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών, λευκών και μαύρων και προνομιούχων και μη, που βαθαίνει διαρκώς στη σημερινή Αμερική.

Στο πρόγραμμα συμμετέχουν ήδη δεκάδες επιχειρηματίες. Οι Chicago Bulls έχουν «υιοθετήσει» το πιο παλιό και ιστορικό σχολείο της πόλης, το οποίο είχε περιέλθει σε παρακμή, οι ιδιοκτήτες της αλυσίδας ξενοδοχείων Hayatt έχουν επίσης αναλάβει ένα εκπαιδευτήριο, οι ιδιοκτήτες των Wal-Mart διαχειρίζονται σχολεία σε 16 πολιτείες, ενώ ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ του Facebook έχει ιδρύσει το Ινστιτούτο «Start up Education», που ιδρύει τέτοια καινοτόμα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Τα συγκεκριμένα σχολεία εξακολουθούν να χρηματοδοτούνται από το κράτος, ωστόσο αντλούν πόρους και από τους ευεργέτες τους, με αποτέλεσμα να βελτιώνονται οι συνθήκες διδασκαλίας. Στους τοίχους των σχολείων διαβάζει κανείς ενθαρρυντικά μηνύματα, όπως μία φράση του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ: «Δεν είναι ο καιρός για αδράνεια. Ηρθε ο καιρός για ενεργητική και θετική δράση». Ακόμη και στους καθρέφτες στις τουαλέτες μπορεί να διαβάσει κανείς ανάλογα μηνύματα:«Αυτήν τη στιγμή κοιτάς έναν μελλοντικό απόφοιτο κολεγίου».

Ερευνα του Πανεπιστημίου του Σικάγο έδειξε ότι από τους 100 Αφροαμερικανούς που ξεκινούν το γυμνάσιο, μόνο οι δύο τελικώς καταλήγουν να πάρουν πανεπιστημιακή εκπαίδευση και τα σχολεία αυτά σκοπεύουν να αλλάξουν αυτή τη θλιβερή στατιστική.

Τα σχολεία ειδικών αποστολών λειτουργούν αρκετά ανορθόδοξα: οι διοικούντες δεν προέρχονται από τον χώρο των εκπαιδευτικών, αλλά είναι στρατιωτικοί, επενδυτές, τραπεζίτες, δημοσιογράφοι, και τα μαθήματα διαμορφώνονται ανάλογα με τις αποφάσεις του διδακτικού προσωπικού. Υπάρχουν πολύ αυστηροί κανόνες για την ενδυμασία, τη συμπεριφορά και τη μελέτη, ενώ οι γονείς μπορούν να παρακολουθούν σε απευθείας μετάδοση, μέσω υπολογιστή, τι ακριβώς κάνει το παιδί τους στο σχολείο: τι βαθμούς παίρνει, αν άργησε το πρωί στο μάθημα, αν δέχτηκε επίπληξη, αν έπεσε θύμα βάναυσης συμπεριφοράς έξω από το σχολείο από μέλη συμμοριών.

Καθηγητές

Οι καθηγητές περνούν ανελλιπώς σε ένα ειδικό πρόγραμμα στον υπολογιστή κάθε στοιχείο που αφορά τον κάθε μαθητή ξεχωριστά, στα οποία έχουν διαρκώς πρόσβαση οι γονείς και οι κηδεμόνες. Τα αποτελέσματα τα τελευταία δύο χρόνια που εφαρμόζεται αυτό το σύστημα είναι αρκετά εντυπωσιακά και έχει αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός των μαθητών από υποβαθμισμένες συνοικίες που τώρα φοιτούν στο κολέγιο.

Το πρόβλημα που έχει δημιουργήσει την ανάγκη για τέτοια σχολεία είναι το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα στις ΗΠΑ. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση καταβάλλει μόλις το 8% των λειτουργικών εξόδων κάθε σχολείου και το 30% προέρχεται από την εκάστοτε πολιτεία. Τα υπόλοιπα χρήματα προέρχονται από δημοτικά τέλη και συγκεκριμένα από τη φορολογία των ακινήτων. Ανάλογα, λοιπόν, με το κατά πόσο μία συνοικία, ένας δήμος είναι εύποροι ή όχι, διαμορφώνεται και ο προϋπολογισμός των σχολείων.

Για παράδειγμα, στη γειτονιά εύπορων λευκών του Σικάγο, όπου οι μαθητές παίρνουν δώρο ένα iPad με την εγγραφή τους στο γυμνάσιο, ο δήμος μπορεί και δαπανά έως 25.000 δολάρια ανά μαθητή. Αυτά τα σχολεία προσελκύουν και τους περισσότερους δασκάλους, έχουν καλύτερες υποδομές και θυμίζουν μίνι πανεπιστήμια.

Στις γειτονιές των γκέτο, αντίστοιχα, οι δαπάνες του δήμου λόγω χαμηλότερης φορολογίας δεν ξεπερνούν τα 11.000 δολάρια ανά μαθητή. Τα σχολεία ειδικού σκοπού κοστίζουν μόλις 7.500 δολάρια ανά μαθητή στο κράτος, καθώς τα υπόλοιπα αναλαμβάνουν οι πλούσιοι χορηγοί ή μη κυβερνητικές οργανώσεις.

ΝΤ. ΓΚΟΥΓΚΕΝΧΑΪΜΟ

Ο βραβευμένος σκηνοθέτης που τάραξε τα νερά

Ο Μπαράκ Ομπάμα δεν είναι ο μοναδικός υποστηρικτής των σχολείων αυτών. Είναι ενδιαφέρον ότι η στήριξή τους προέρχεται από όλο το πολιτικό φάσμα, ως η ενσάρκωση του αμερικανικού ονείρου, που παρέχει ευκαιρίες σε όλα τα παιδιά της χώρας, ανεξάρτητα από την καταγωγή τους και τις συνθήκες στις οποίες μεγαλώνουν. Πίσω από αυτά τα σχολεία βρίσκεται όλο το κοινωνικά φιλελεύθερο κατεστημένο της χώρας, οι άνθρωποι που τάσσονται υπέρ των γάμων των ομοφυλοφίλων και της αυστηροποίησης της νομοθεσίας για την οπλοκατοχή.

Το πρόσωπο όμως που έδωσε το έναυσμα για να ξεκινήσει αυτή η πρωτοβουλία και να λάβει πολιτική στήριξη ήταν ο σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ του Αλ Γκορ «Μια άβολη αλήθεια». Ο βραβευμένος με Οσκαρ, Ντέιβις Γκούγκενχαϊμ, γύρισε μια ταινία 90 λεπτών με τίτλο «Περιμένοντας τον Σούπερμαν», όπου κατηγορούσε τη γραφειοκρατία στα σχολεία και τα προβλήματα με την αδράνεια των καθηγητών.

Ο Γκούγκενχαϊμ είχε μπει με κρυφή κάμερα σε αίθουσες διδασκαλίας και κατέγραφε σκηνές απείρου κάλλους: μαθητές έβαζαν τα πόδια στα θρανία και πετούσαν βελάκια στους καθηγητές, οι οποίοι απαντούσαν βαριεστημένα ότι οι ίδιοι θα πληρωθούν είτε διδάξουν κάτι είτε όχι.

Οταν η ταινία προβλήθηκε στους κινηματογράφους, ο Ομπάμα προσκάλεσε τους συντελεστές της στον Λευκό Οίκο για να συζητήσουν τα προβλήματα που κατέγραψε η κάμερα.

Τα σχολεία ειδικού σκοπού υποτίθεται ότι είναι απαλλαγμένα από αυτές τις παθογένειες, ωστόσο δεν λείπουν και οι επικριτές τους, κυρίως εκείνοι που πιστεύουν ότι οι δάσκαλοι σε αυτά βρίσκονται αντιμέτωποι με γιγάντιες προκλήσεις, χωρίς την απαιτούμενη βοήθεια. Ισως δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι διδάσκοντες δεν αντέχουν περισσότερο από ένα ή δύο χρόνια.

ΜΑΡΙΑ ΑΔΑΜΙΔΟΥ

Πηγή: Έθνος