Μια πρωτότυπη αστυνομική ιστορία με ανατροπές, γρήγορη πλοκή, που σκιαγραφεί επαρκώς τους χαρακτήρες χωρίς να πλατιάζει και κρατάει το μικρό αναγνώστη σε αγωνία μέχρι την τελευταία σελίδα, χωρίς να του προκαλεί φόβο ή άγχος. Μέσα από την ηρεμία και την αποφασιστικότητα του νεαρού πρωταγωνιστή δεν αφήνεται καμία αμφιβολία σχετικά με το αίσιο τέλος της περιπέτειάς του.
Ένα διήγημα της σύγχρονης Ελλάδας με ήρωες βγαλμένους από την καθημερινότητα, με αδυναμίες και ελαττώματα. Ένας κόσμος που δεν είναι μόνο άσπρο και μαύρο αλλά υπάρχει και το γκρι. Ένας κόσμος που αλλιώς φαίνεται και αλλιώς είναι, αφού βαθιά κρυμμένα μυστικά που βγαίνουν στην επιφάνεια αλλάζουν όλα όσα ξέρουμε. Η παρουσίαση δυναμικών γυναικείων χαρακτήρων, καλών και κακών μεταναστών και διαφορετικών μορφών οικογένειας από την πυρηνική, καθιστά πραγματική την ιστορία, απαλλαγμένη από τις προβληματικές παρουσιάσεις της ζωής στο παρελθόν. Χωρίς να έχει διδακτικό στυλ και να προβαίνει σε νουθεσίες, η συγγραφέας περνάει μηνύματα για την ισότητα των δύο φύλων, την έννοια της αγάπης, καθώς και για το θέμα της μετανάστευσης και του ρατσισμού.
Η γλώσσα του, απλή και προσεγμένη, δίνει γρήγορο ρυθμό στην ιστορία, αποφεύγοντας μακροσκελείς, γλαφυρές περιγραφές.
Αν και το κείμενο είναι καλογραμμένο, έχει κάποιο βαθμό αναγνωστικής δυσκολίας, γεγονός που επιτείνεται από την παντελή έλλειψη εικόνων ή σχεδίων.
Μια καλή επιλογή για παιδιά που ενδιαφέρονται για ιστορίες με δράση και περιπέτεια !
Απόσπασμα από το βιβλίο
σελ 16-17
«Ο Ζαφείρης έφτασε βιαστικά στο τμήμα. Κάθισε αμέσως στο γραφείο του κι έβαλε μπροστά του τις τρεις φωτογραφίες : της νεκρής κοπέλας, του διαβατηρίου της και την παλιά φωτογραφία που την έδειχνε δίπλα στον άγνωστο νεαρό. Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία πως και στις τρεις φωτογραφίες η κοπέλα ήταν η ίδια. Η Σόνια Μπορίσοβα, Ρωσίδα υπήκοος. Κοίταξε τη φωτογραφία με τον άγνωστο νεαρό. Έπρεπε να βρει ποιος ήταν. Η εξαφάνισή του τον έκανε βασικό ύποπτο. Έστειλε αμέσως με φαξ τη φωτογραφία του στο Λιμενικό και τηλεφώνησε στον λιμενάρχη να τη μοιράσει στους άντρες που είχαν βάρδια, με την εντολή να συλλάβουν αμέσως τον ύποπτο αν τον έβλεπαν ανάμεσα στους επιβάτες των καραβιών.
Ξανακοίταξε τη φωτογραφία του ζευγαριού. Ήταν αγκαλιασμένοι και έδειχναν πολύ ευτυχισμένοι έτσι όπως χαμογελούσαν στο φακό. Πότε και πού να τραβηχτηκε η φωτογραφία και τι να μεσολάβησε άραγε από τότε ; αναρωτήθηκε ο Ζαφείρης. Ο άντρας που την είχε αγκαλιά, και που στέκεται γελαστός δίπλα της, είναι ο δολοφόνος της; Ο Ζαφείρης ένιωσε θλίψη βλέποντας το όμορφο γελαστό πρόσωπο μιας ευτυχισμένης νέας κοπέλας, αγκαλιά με έναν άντρα, και δίπλα ακριβώς μια φωτογραφία με την ίδια κοπέλα νεκρή. Να ήταν ένα έγκλημα πάθους;»
Το μυστικό του παλιού αρχοντικού
Μια ιστορία του αστυνόμου Ζαφείρη
Εκδόσεις Πατάκη, 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου