Μπορεί ο αθλητισμός να βοηθά τα παιδιά μας να αποκτήσουν ένα δυνατό και υγιές σώμα, να ενισχύει την κοινωνικότητά τους και να τα διασκεδάζει, πολλές φορές όμως είναι η αιτία για μώλωπες, γρατσουνιές, στραμπουλήγματα, κατάγματα και ράμματα. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: 1 στα 10 παιδιά έχει ανάγκη από ιατρική φροντίδα λόγω κάποιου τραυματισμού ύστερα από ενασχόληση με το αγαπημένο τους άθλημα, σύμφωνα με το Αμερικάνικο Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας. Το ποσοστό αυτό, σύμφωνα με την παιδίατρο και Μαριάνα Χατζηπέτρου, μπορεί να μειωθεί αν ακολουθούμε όλοι οι γονείς ορισμένες απλές συμβουλές:
- επισκεπτόμαστε τον παιδίατρο για να εξετάσει το παιδί μας και να βεβαιώσει πως μπορεί να αθληθεί κανονικά.
- ενημερώνουμε τον προπονητή για το οικογενειακό μας ιστορικό και του δίνουμε την παραπάνω ιατρική βεβαίωση.
- βοηθάμε το παιδί να θέτει ρεαλιστικούς στόχους και δεν το πιέζουμε να ξεπεράσει τις δυνατότητές του.
- δεν ξεχνάμε ποτέ τον ιδιαίτερο εξοπλισμό, σε όποιο άθλημα χρειάζεται (π.χ. επιγονατίδες, κράνος, γάντια κ.α.)
- δίνουμε στην εξάσκηση τη σημασία που πρέπει: δεν "βαριόμαστε" να πάμε το μικρό μας στην προγραμματισμένη προπόνηση και δεν κανονίζουμε κάτι άλλο αυτή την ώρα.
- λαμβάνουμε υπόψη μας τα πιθανά παράπονα του παιδιού μας (πονάει το δάκτυλό του, ο αστράγαλος κλπ) και απευθυνόμαστε στο γιατρό
Πηγή: Παιδί και νέοι γονείς, Δεκέμβριος 2010, τεύχος 144
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου