Διαβάστε τη διατριβή της κας Χρονοπούλου σχετικά με τη "Χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών σε παιδιά και νέους με προβλήματα ακοής"
Περίληψη
Η κατάχρηση εξαρτησιογόνων ουσιών (καπνός-αλκοόλ-ναρκωτικά) είναι ένα διεθνές πρόβληµα, που επηρεάζει σχεδόν όλες τις χώρες του κόσµου, τόσο τις αναπτυγµένες όσο και τις αναπτυσσόµενες. Τα επιδηµιολογικά στοιχεία φανερώνουν αύξηση της κατάχρησης ναρκωτικών ουσιών σε πολλές χώρες και κυρίως στους νέους.
Πολλοί παράγοντες επεµβαίνουν στο πρόβληµα της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών, όπως το ίδιο το άτοµο, η οικογένεια, η κοινωνία, τα αγαθά και η πολιτεία. Η αληθινή θεραπεία αυτού του προβλήµατος είναι κυρίως η πρόληψη. Εποµένως, είναι ανάγκη ο κοινωνικός ρόλος της οικογένειας να περιλαµβάνει τη µέριµνα ώστε το παιδί να αποκτήσει τις µορφές εκείνες της συµπεριφοράς, τις στάσεις, τους κανόνες και τους ρόλους που απαιτούνται προκειµένου να ενταχθεί αρµονικά στο κοινωνικό σύνολο. Στη συνέχεια ο ρόλος του σχολείου είναι καθοριστικός στην εξέλιξη της προσωπικότητας του νέου σε υπεύθυνο και κοινωνικό άτοµο. Τέλος, είναι καθήκον, αλλά και επιτακτική ανάγκη της πολιτείας η θωράκιση των νέων και η αποφυγή των οµάδων «υψηλού κινδύνου». Το πρώτο βασικό βήµα ως προς την πρόληψη είναι η εκτίµηση της έκτασης του προβλήµατος. Αυτό θα επιτευχθεί µέσω επιδηµιολογικών ερευνών που αποσκοπούν στον εντοπισµό των νέων τάσεων και εξελίξεων. Σ’ αυτό το σκοπό αποσκοπούσε και η συγκεκριµένη έρευνα. Συγκεκριµένα, µελετήσαµε την έκταση της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών σε µια οµάδα µε πολλές ιδιαιτερότητες, τα παιδιά και τους έφηβους µε προβλήµατα ακοής. )ηλαδή, τον πληθυσµό στόχο της έρευνάς µας αποτέλεσαν οι µαθητές µε προβλήµατα ακοής που φοιτούσαν σε Σχολεία Κωφών- Βαρηκόων ή Τµήµατα Ένταξης σε όλη την Ελλάδα και ηλικιακά ανήκαν µεταξύ 12- 20 ετών. Το µεγαλύτερο ποσοστό των µαθητών του δείγµατός µας δηλώνει ότι έχει στενούς φίλους, φοιτά σε Ειδικό Σχολείο Κωφών-Βαρηκόων και προτιµά τη µέθοδο ολικής επικοινωνίας. Οι περισσότεροι µαθητές δηλώνουν ότι «µερικές φορές» βγαίνουν (µόνοι ή µε φίλους), αισθάνονται αποµονωµένοι, νιώθουν ανασφάλεια, θυµώνουν εύκολα, επικοινωνούν εύκολα µε τους γύρω τους, πιστεύουν πως έχουν τις ίδιες ικανότητες µε τους συνοµηλίκους τους και πιστεύουν ότι οι άλλοι τους συµπαθούν. Επίσης, συνήθως συζητούν τα προβλήµατά τους µε τους γονείς τους, τα αδέρφια τους και τους φίλους τους. Επιπλέον, «σπάνια» ή «µερικές φορές» αποµονώνονται από τα άτοµα του περιβάλλοντός τους, θέλουν να φύγουν µακριά από το σπίτι τους, καβγαδίζουν µε τους δικούς τους και συζητούν µε τους δασκάλους τους. Τέλος, δεν εκδηλώνουν επιθετική συµπεριφορά σε ξένη ιδιοκτησία ή στον εαυτό τους και δεν καταναλώνουν αλκοόλ σε αγχογόνες καταστάσεις. Όσον αφορά την έκταση της χρήσης, διαπιστώσαµε ότι ο µέσος µαθητής δεν έχει καπνίσει και κάνει χρήση αλκοόλ ποτέ στη διάρκεια της ζωής του, δε σκοπεύει να καπνίσει όταν µεγαλώσει, ενώ δεν είναι σίγουρος αν θα κάνει χρήση αλκοόλ ενήλικας. Επιπλέον, κανένα παιδί, εκτός από πολύ µεµονωµένες περιπτώσεις, δεν έχει δοκιµάσει µέχρι τώρα ναρκωτικές ουσίες και όλοι οι µαθητές δήλωσαν τη δυσαρέσκειά τους µε τη χρήση ναρκωτικών ουσιών. Μελετήσαµε τους παράγοντες που επηρεάζουν τη χρήση όπως το σχολείο, την οικογένεια, τους φίλους, την προσωπικότητα και την οικονοµική κατάσταση των µαθητών του δείγµατός µας. Διαπιστώσαµε ότι ο ρόλος των φίλων, της οικογένειας, η χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών από αδέρφια και φίλους και το φύλο (αγόρια), ήταν καθοριστικοί παράγοντες για τη χρήση των ίδιων των εναγοµένων.
Περίληψη
Η κατάχρηση εξαρτησιογόνων ουσιών (καπνός-αλκοόλ-ναρκωτικά) είναι ένα διεθνές πρόβληµα, που επηρεάζει σχεδόν όλες τις χώρες του κόσµου, τόσο τις αναπτυγµένες όσο και τις αναπτυσσόµενες. Τα επιδηµιολογικά στοιχεία φανερώνουν αύξηση της κατάχρησης ναρκωτικών ουσιών σε πολλές χώρες και κυρίως στους νέους.
Πολλοί παράγοντες επεµβαίνουν στο πρόβληµα της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών, όπως το ίδιο το άτοµο, η οικογένεια, η κοινωνία, τα αγαθά και η πολιτεία. Η αληθινή θεραπεία αυτού του προβλήµατος είναι κυρίως η πρόληψη. Εποµένως, είναι ανάγκη ο κοινωνικός ρόλος της οικογένειας να περιλαµβάνει τη µέριµνα ώστε το παιδί να αποκτήσει τις µορφές εκείνες της συµπεριφοράς, τις στάσεις, τους κανόνες και τους ρόλους που απαιτούνται προκειµένου να ενταχθεί αρµονικά στο κοινωνικό σύνολο. Στη συνέχεια ο ρόλος του σχολείου είναι καθοριστικός στην εξέλιξη της προσωπικότητας του νέου σε υπεύθυνο και κοινωνικό άτοµο. Τέλος, είναι καθήκον, αλλά και επιτακτική ανάγκη της πολιτείας η θωράκιση των νέων και η αποφυγή των οµάδων «υψηλού κινδύνου». Το πρώτο βασικό βήµα ως προς την πρόληψη είναι η εκτίµηση της έκτασης του προβλήµατος. Αυτό θα επιτευχθεί µέσω επιδηµιολογικών ερευνών που αποσκοπούν στον εντοπισµό των νέων τάσεων και εξελίξεων. Σ’ αυτό το σκοπό αποσκοπούσε και η συγκεκριµένη έρευνα. Συγκεκριµένα, µελετήσαµε την έκταση της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών σε µια οµάδα µε πολλές ιδιαιτερότητες, τα παιδιά και τους έφηβους µε προβλήµατα ακοής. )ηλαδή, τον πληθυσµό στόχο της έρευνάς µας αποτέλεσαν οι µαθητές µε προβλήµατα ακοής που φοιτούσαν σε Σχολεία Κωφών- Βαρηκόων ή Τµήµατα Ένταξης σε όλη την Ελλάδα και ηλικιακά ανήκαν µεταξύ 12- 20 ετών. Το µεγαλύτερο ποσοστό των µαθητών του δείγµατός µας δηλώνει ότι έχει στενούς φίλους, φοιτά σε Ειδικό Σχολείο Κωφών-Βαρηκόων και προτιµά τη µέθοδο ολικής επικοινωνίας. Οι περισσότεροι µαθητές δηλώνουν ότι «µερικές φορές» βγαίνουν (µόνοι ή µε φίλους), αισθάνονται αποµονωµένοι, νιώθουν ανασφάλεια, θυµώνουν εύκολα, επικοινωνούν εύκολα µε τους γύρω τους, πιστεύουν πως έχουν τις ίδιες ικανότητες µε τους συνοµηλίκους τους και πιστεύουν ότι οι άλλοι τους συµπαθούν. Επίσης, συνήθως συζητούν τα προβλήµατά τους µε τους γονείς τους, τα αδέρφια τους και τους φίλους τους. Επιπλέον, «σπάνια» ή «µερικές φορές» αποµονώνονται από τα άτοµα του περιβάλλοντός τους, θέλουν να φύγουν µακριά από το σπίτι τους, καβγαδίζουν µε τους δικούς τους και συζητούν µε τους δασκάλους τους. Τέλος, δεν εκδηλώνουν επιθετική συµπεριφορά σε ξένη ιδιοκτησία ή στον εαυτό τους και δεν καταναλώνουν αλκοόλ σε αγχογόνες καταστάσεις. Όσον αφορά την έκταση της χρήσης, διαπιστώσαµε ότι ο µέσος µαθητής δεν έχει καπνίσει και κάνει χρήση αλκοόλ ποτέ στη διάρκεια της ζωής του, δε σκοπεύει να καπνίσει όταν µεγαλώσει, ενώ δεν είναι σίγουρος αν θα κάνει χρήση αλκοόλ ενήλικας. Επιπλέον, κανένα παιδί, εκτός από πολύ µεµονωµένες περιπτώσεις, δεν έχει δοκιµάσει µέχρι τώρα ναρκωτικές ουσίες και όλοι οι µαθητές δήλωσαν τη δυσαρέσκειά τους µε τη χρήση ναρκωτικών ουσιών. Μελετήσαµε τους παράγοντες που επηρεάζουν τη χρήση όπως το σχολείο, την οικογένεια, τους φίλους, την προσωπικότητα και την οικονοµική κατάσταση των µαθητών του δείγµατός µας. Διαπιστώσαµε ότι ο ρόλος των φίλων, της οικογένειας, η χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών από αδέρφια και φίλους και το φύλο (αγόρια), ήταν καθοριστικοί παράγοντες για τη χρήση των ίδιων των εναγοµένων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου