Η διδακτική προσέγγιση δύσκολων και τραυματικών θεματικών στην ελληνική ιστορική εκπαίδευση αποτελεί θέμα προς επίλυση. Η δεκαετία του 1940 (Κατοχή-Αντίσταση- απελευθέρωση- δοσιλογισμός-Εμφύλιος) αποτελούν ακανθώδεις θεματικές τις οποίες η σχολική ιστοριογραφία είτε εντέχνως παρακάμπτει, είτε εξωραΐζει και την παρουσιάζει μέσα από μια πασιφιστική και κοσμοπολιτική λογική, του τύπου «όλοι μαζί ενωμένοι αντισταθήκαμε ηρωικά στον κατακτητή, οι συνεργάτες του κατακτητή ήταν ελάχιστοι και ο εμφύλιος ήταν μια άτυχη, σκοτεινή στιγμή στη νεότερη ιστορία μας», είτε απλώς τις αφαιρεί από την ύλη.