Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2021

Ηνωμένο Βασίλειο: Περισσότεροι από τους μισούς ενήλικες διστάζουν να μιλήσουν σε ένα κωφό άτομο.

Με μια ματιά:
- Το 52% των Βρετανών διστάζει να επικοινωνήσει με κωφά άτομα, σύμφωνα με νέα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν κατά την Εβδομάδα Ευαισθητοποίησης για την Κώφωση το 2019 (Deaf Awareness Week, 5-12/5/2019).
- 1 στους 5 ενήλικες αισθάνεται νευρικότητα όταν το κάνει.
- Η National Deaf Children’s Society φοβάται ότι αυτή η απροθυμία να μιλήσουν σε κωφά άτομα διογκώνει τα συναισθήματα απομόνωσης και μοναξιάς που βιώνουν τα κωφά άτομα και ιδίως τα 50.000 παιδιά με κώφωση που ζουν στο Ηνωμένο Βασίλειο.
- Τα αποτελέσματα της έρευνας αποκαλύπτουν επίσης μια πολύ περιορισμένη κατανόηση της κώφωσης, με τα 2/3 περίπου των ατόμων να λένε ότι δεν γνωρίζουν κανέναν/καμία που να είναι κωφός/κωφή.

Περισσότεροι από τους μισούς Βρετανούς διστάζουν να επικοινωνήσουν με κωφά άτομα, αποκαλύπτει μια έρευνα του 2019. Τα νούμερα που δημοσίευσε η National Deaf Children’s Society δείχνουν ακόμα ότι, 1 στους 5 (20%) αισθάνεται άγχος και νευρικότητα όταν μιλάει σε κωφό άτομο επειδή δεν ξέρουν τι να κάνουν, ενώ 1 στους 10 (το 10%) έχει προσποιηθεί ότι κατάλαβε αυτό που του είπε ο κωφός συνομιλητής του αντί να ζητήσει διευκρινίσεις.

Η National Deaf Children’s Society αναφέρει ότι η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε κατά την εβδομάδα ευαισθητοποίησης για την κώφωση (Deaf awareness week) το 2019, δείχνει ότι ο δισταγμός τού να μιλήσει κανείς σε κωφά άτομα μεγιστοποιεί την απομόνωση και τη μοναξιά που πολλά κωφά παιδιά και νεαρά άτομα βιώνουν κατά την διάρκεια της ζωής τους.

Προηγούμενη έρευνα είχε δείξει ότι πολλά κωφά παιδιά νιώθουν αποκλεισμένα, με το 80% των γονιών να αναφέρουν ότι τα παιδιά τους δυσκολεύονται να αποκτήσουν πρόσβαση σε δραστηριότητες στην κοινότητα λόγω της κώφωσής τους.

Η οργάνωση αναφέρει ότι η απομόνωση και η μοναξιά είναι συνηθισμένα συναισθήματα μεταξύ των 50.000 κωφών παιδιών στο Ηνωμένο Βασίλειο, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά την ευτυχία, την ψυχική υγεία και τις επικοινωνιακές τους δεξιότητες. Τα αποτελέσματά έρευνας της YouGov, επίσης, αποκαλύπτουν ότι ο γενικός πληθυσμός έχει πάρα πολύ περιορισμένη κατανόηση του τι σημαίνει πραγματικά κώφωση.

Η κώφωση εμφανίζεται σε διαβαθμίσεις και η ακουστική ικανότητα των κωφών ατόμων διαφέρει σημαντικά από το ένα άτομο στο άλλο. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι παρόλο που ζουν 11 εκατομμύρια κωφά άτομα στο Ηνωμένο Βασίλειο, το 70% των ερωτηθέντων είπαν ότι δεν γνωρίζουν κανέναν που είναι κωφός.

Ακόμα, 1 στους 3 (32%) δεν ήταν σίγουροι αν οι κωφοί μπορούν να αντιληφθούν οποιοδήποτε ήχο χωρίς τη βοήθεια της τεχνολογίας, μολονότι η συντριπτική πλειοψηφία μπορεί. Το 1/3 (34%) ανέφερε επίσης ότι μειώνει την ταχύτητα ομιλίας του για τα κωφά άτομα, στοιχείο όμως που στην πραγματικότητα κάνει την χειλεανάγνωση ακόμα πιο δύσκολη.

Σαν απάντηση στα ευρήματα αυτά, η National Deaf Children’s Society ευαισθητοποιεί και ενημερώνει για την κώφωση και μοιράζεται πέντε βασικές οδηγίες για να μπορεί ο καθένας να βοηθά τα κωφά άτομα να νιώθουν ότι συμμετέχουν ισότιμα σε όλα. Οι συμβουλές περιλαμβάνουν τον καθαρό και φυσικό τρόπο ομιλίας, τη χρήση οπτικών ενδείξεων καθώς και την αποφυγή κάλυψης του στόματός τους κατά την ομιλία. Ακόμα και αυτές οι τόσο απλές συμβουλές κάνουν τελικά πολύ μεγάλη διαφορά στη ζωή ενός παιδιού.

Η έρευνα αποκάλυψε και μερικά πολύ θετικά στοιχεία όπως πχ ότι το 1/5 (21%) θα μάθαινε την νοηματική γλώσσα και το 1/8 (13%) θα ρωτούσε ένα κωφό άτομο για τον τρόπο με τον οποίο προτιμά να επικοινωνεί. 4 στους 5 (81%) ήξερε ότι δεν χρησιμοποιούν όλα τα κωφά άτομα νοηματική γλώσσα και το 94 % πολύ σωστά απάντησε ότι οι κωφοί δεν είναι λιγότεροι έξυπνοι από τους ακούοντες.

Η Susan Daniels, OBE, Chief Executive στο National Deaf Children’s Society, αναφέρει: «Τα κωφά παιδιά συχνά νιώθουν μόνα και απομονωμένα. Βλέποντας ότι περισσότερο από το 50% του γενικού πληθυσμού διστάζει να μιλήσει σε ένα κωφό άτομο, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί νιώθουν έτσι. Φανταστείτε να μένετε έξω από τις συζητήσεις μέσα στην τάξη, να κάθεστε μόνοι στην παιδική χαρά, να μην σας καλούν στα πάρτι γενεθλίων όταν το μόνο πράγμα που λαχταράτε είναι να συμμετέχετε και εσείς. Αυτή είναι η πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν καθημερινά πάρα πολλά κωφά παιδιά. Και το τραγικό είναι ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί πάρα πολύ εύκολα. Αν ο καθένας μας αφιέρωνε λίγο χρόνο για να διαβάσει κάποιες συμβουλές, για να μάθει περισσότερα πράγματα για την κώφωση και προσπαθούσε λίγο παραπάνω, θα μπορούσε πραγματικά να γίνει μια τρομερή διαφορά. Κάθε παιδί θέλει να συμμετέχει στη χαρά, στη διασκέδαση και στα παιχνίδια που λαμβάνουν χώρα γύρω του. Και τα κωφά παιδιά δεν αποτελούν εξαίρεση. Αυτό ακριβώς θέλουν και εκείνα.»

Ο Jackson Youngs, έξι ετών, έχει αμφοτερόπλευρη μέτρια απώλεια ακοής. Μένει με τον μπαμπά του Steve, τη μαμά του Verity και τον αδερφό του Ronnie στο Bourne, στο Lincolnshire. O Jackson είναι ένα χαρούμενο αγόρι που αγαπάει την οικογένειά του και ιδίως τον μικρό του αδερφό, τα ξαδέρφια του και τον γάτο του Φίγκαρο. Του αρέσουν τα LEGO, η κολύμβηση, τα παιχνίδια στο πάρκο, στους παιδότοπους και η ζαχαροπλαστική. Γεννημένος πρόωρα με μόνιμη απώλεια ακοής και στα δύο αυτιά, είναι τώρα στην Α’ τάξη στο σχολείο και η μαμά του λέει ότι το ότι είναι κωφός έκανε δύσκολη την προσαρμογή του και τη σύναψη φιλικών σχέσεων.

«Η απώλεια ακοής επηρέασε πολύ την αυτοπεποίθηση και την ανάπτυξή του. Πρόσφατα, η δασκάλα μας είπε ότι μολονότι είναι στο σχολείο ένα χρόνο τώρα, δεν ξέρει τα ονόματα των περισσότερων παιδιών στην τάξη του. Τρομοκρατηθήκαμε. Πώς θα κάνει φίλους αν δεν ξέρει τα ονόματα των παιδιών; Φανταστείτε ότι δεν καταλαβαίνετε τι ακριβώς λέει ένα παιδί καθώς τρέχει την ώρα του διαλείμματος, αλλά δεν μπορείτε να το φωνάξετε για να ρωτήσετε επειδή δεν ξέρετε το όνομά του. Έτσι αρχίσαμε την εξάσκηση στο «Πώς σε λένε;»

Το σχολείο του Jackson προσπαθεί να οργανώσει ομαδικά παιχνίδια και ενθαρρύνει την χρήση των ονομάτων. Ωστόσο, η απομόνωση και η μοναξιά αποτελούν ακόμα μεγάλο μέρος της ζωής του. «Ακόμα πιστεύουμε ότι πολλές φορές νιώθει μόνος στο σχολείο. Αν είχε τη δυνατότητα, θα έμενε στο σπίτι. Μετράει αντίστροφα τις μέρες μέχρι το Σαββατοκύριακο και αναρωτιέμαι αν κάτι τέτοιο είναι φυσιολογικό για ένα εξάχρονο παιδί. Συχνά είναι μόνος στην αυλή και ψάχνει κάποιον ενήλικα για να καθίσει μαζί του. Υποθέτω ότι οι ενήλικες έχουν περισσότερη υπομονή από τα παιδιά και του επαναλάβουν όσα δεν καταλαβαίνει».

Η Verity λέει ότι η ευαισθητοποίηση και η ενημέρωση του κόσμου για την κώφωση είναι πολύ σημαντική και βοηθά τα παιδιά να αισθάνονται λιγότερο αποκλεισμένα.

«Όταν μιλάτε με ένα κωφό παιδί, βεβαιωθείτε ότι μπορεί να δει τα χείλη σας και φροντίστε να υπάρχει πάντα οπτική επαφή. Χρησιμοποιήστε χειρονομίες όπως πχ ένα σήκωμα του αντίχειρα για να δείξετε ότι όλα πάνε καλά ή ακόμα μπορείτε να μάθετε μερικά βασικά νοήματα.

«Τα παιδιά όπως ο Τζάκσον θέλουν απλώς να συμμετέχουν σε όσα συμβαίνουν γύρω τους και αυτό είναι πραγματικά πολύ σημαντικό για την ανάπτυξή τους.

«Με την υποστήριξη του σχολείου και τους δασκάλους της ειδικής αγωγής, ελπίζουμε ότι το χαρούμενο αγόρι που γνωρίζουμε στο σπίτι θα αρχίσει λάμπει καθημερινά και στο σχολείο».

Οι πέντε κορυφαίες συμβουλές της National Deaf Children's Society για την επικοινωνία ακουόντων με κωφά παιδιά είναι οι εξής:

Κάθε κωφό παιδί έχει μια προτιμώμενη μέθοδο επικοινωνίας. Μάθετε ποια είναι αυτή και προσπαθήστε να την χρησιμοποιήσετε.

Να μιλάτε καθαρά και φυσικά για να μπορέσουν τα παιδιά να κάνει χειλεανάγνωση. Το να μιλάτε αργά ή πολύ δυνατά κάνει πολύ πιο δύσκολη την ανάγνωση των χειλιών.

Βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά μπορούν να δουν το στόμα σας. Όταν επικοινωνείτε με κωφό άτομο μην βάζετε τα χέρια σας μπροστά στο στόμα και μην μασάτε.

Χρησιμοποιείτε οπτικές ενδείξεις όπου είναι δυνατόν. Δείχνετε για ποια αντικείμενα ή πρόσωπα μιλάτε και μην διστάζετε να χρησιμοποιείτε χειρονομίες για να υποστηρίξετε την επικοινωνία σας.

Μην τα παρατάτε και μην λέτε ποτέ «θα σου πω αργότερα». Τα κωφά παιδιά θέλουν να συμμετέχουν όπως και οι φίλοι τους. Οπότε αν μια μέθοδος φαίνεται να μην λειτουργεί, αυτοσχεδιάστε και βρείτε κάτι άλλο.


Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική Παιδαγωγός (Παν. Θεσσαλίας)
Νηπιαγωγός (Α.Π.Θ.)
MEd - Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου