Με ενθουσιασμό επέστρεψαν οι μαθητές του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Κωφών και Βαρηκόων Λυκόβρυσης - Πεύκης στα θρανία. «Τους είχε λείψει πολύ το σχολείο», σχολιάζει η δασκάλα ειδικής αγωγής, κ. Κική Γεωργοπούλου, που μαζί με τους συναδέλφους της, υπερέβησαν εαυτόν, για να μπορέσουν να κρατήσουν ζωντανή την εκπαιδευτική διαδικασία και την επαφή με τα παιδιά. «Διδάσκουμε με βάση το δίγλωσσο και διπολιτισμικό μοντέλο» εξηγεί η ίδια, υπεύθυνη στο τμήμα της Γ΄ και Δ΄ Δημοτικού για τη γλώσσα και τη γραπτή έκφραση, το πιο απαιτητικό σκέλος στην εκπαίδευση κωφών και βαρήκοων, όπως και εικαστικά. Η διδασκαλία στην τάξη γίνεται προφορικά μαζί με νοήματα και μετά αποκλειστικά στη νοηματική, που έχει διαφορετική δομή και σύνταξη. Χρησιμοποιούνται τα βιβλία των συμβατικών σχολείων, «ωστόσο ξαναγράφουμε το κείμενο, απλοποιώντας λεξιλογικά και συντακτικά το περιεχόμενο, διαφορετικά μεγάλο ποσοστό των λέξεων θα τους είναι άγνωστο».
Απουσία πρότερης επιμόρφωσης, ο κάθε εκπαιδευτικός ξεκίνησε μόνος του τις προσπάθειες τηλεκπαίδευσης. «Πολλά νοικοκυριά δεν είχαν σύνδεση Ιντερνετ ούτε υπολογιστή ή εκτυπωτή». Κάποιοι έσπευσαν να προμηθευτούν, άλλοι παραχώρησαν στα παιδιά τους έξυπνα κινητά ή τάμπλετ. «Παροτρύναμε τους γονείς να εγγραφούν στις πλατφόρμες του υπουργείου, eclass και e-me, αλλά αντιμετώπισαν δυσκολίες και το αφήσαμε» συνεχίζει, «άρχισα στέλνοντάς τους δύο φορές την εβδομάδα επαναληπτική ύλη μέσω e-mail». Στο e-mail είχε επισυνάψει σε word το κείμενο της γλώσσας και σε power point εικόνες, που επεξηγούσαν τις άγνωστες λέξεις και έννοιες. «Τους έστελνα επίσης δύο βίντεο, το ένα είχε το λεξιλόγιο στη νοηματική και στο άλλο απέδιδα το κείμενο στη νοηματική». Τα παιδιά, από την πλευρά τους, με τη βοήθεια των γονέων έστελναν τις ασκήσεις άλλοτε φωτογραφίζοντας τη σελίδα του τετραδίου, δηλαδή ως εικόνα, άλλοτε ως word ή pdf. «Η προετοιμασία απαιτούσε πολλαπλάσιο χρόνο, όπως βέβαια και η διόρθωση», αναφέρει η κ. Γεωργοπούλου, «για την αποστολή των βίντεο, η οποία ήταν αδύνατη μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, ανακάλυψα το google classroom, όπου τελικά καταλήξαμε να ανεβάζουμε όλα τα μαθήματα». Καθώς περνούσαν οι μέρες της καραντίνας τα παιδιά επιζητούσαν νέα ερεθίσματα για δημιουργική απασχόληση στο σπίτι, αλλά και περισσότερη επικοινωνία με τη δασκάλα και τους συμμαθητές τους. «Τις ημέρες του Πάσχα τους έστειλα συνταγές για γλυκά και εκείνα φωτογραφίες από τα επιτεύγματά τους στην κουζίνα, ενώ αλίευα ιδέες για διαδραστικά παιχνίδια από το wordwall.net και εν συνεχεία τους τα προωθούσα».
Μετά το Πάσχα η κ. Γεωργοπούλου ξεκίνησε διαδικτυακή διδασκαλία μέσω zoom και skype, «ωστόσο η σύνδεση μας πρόδιδε συχνά, με συνέπεια η εικόνα να “παγώνει”, ακυρώνοντας έτσι την επαφή μας». Το πρόσημο, ωστόσο, από τη διδασκαλία στην καραντίνα είναι θετικό. «Κουραστήκαμε πολύ, πειραματιστήκαμε ουκ ολίγες φορές, βρήκαμε όμως τεχνολογικές λύσεις και νιώθω προετοιμασμένη για μια επόμενη φορά».
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου