Κυριακή 5 Απριλίου 2020

Απλές μαθηματικές πράξεις: Στηριζόμαστε στις δυνάμεις μας

Πολλές φορές σε μαθητές με κινητική αναπηρία που δυσκολεύονται να ανοίξουν και να κλείσουν τα δάχτυλά τους για να εκτελέσουν απλές μαθηματικές πράξεις (πρόσθεσης και αφαίρεσης) ακούμε γονείς και εκπαιδευτικούς (ακόμα και της παράλληλης στήριξης) να λένε ότι το παιδί μετράει με τα δάχτυλά τους. Ανοίγει η μαμά 3 δάχτυλα και άλλα 2 δάχτυλα και το παιδί μετράει και βρίσκει ότι 3+2= 5. 

Μια τέτοια πρακτική, όσο γρήγορη και αποτελεσματική και αν είναι για το σπίτι (ή και το σχολείο όταν υπάρχει κάποιο άτομο δίπλα στο παιδί) δεν δίνει στο μαθητή την αυτονομία που χρειάζεται για να μπορεί να λειτουργεί όσο το δυνατόν πιο ανεξάρτητα μέσα και έξω από την τάξη, για θέματα τόσο του σχολείου όσο και της καθημερινής του ζωής. Και αν κάτι πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά μας – ειδικά στα παιδιά με αναπηρία- είναι να στηρίζονται στις δυνάμεις τους για όλα όσα μπορούν να κάνουν. 

Τα κυβάκια ή το αριθμητήριο μπορεί να είναι λύση μέχρι τι παιδί να μάθει να τοποθετεί σωστά τα δάχτυλά του (να είναι σε θέση να τα ανοίγει και να τα κλείνει), αλλά είναι πολύ δύσκολο να τα έχει πάντα μαζί του. Αν μάλιστα η κινητική δυσκολία του παιδιού συνδυάζεται και με γνωστικές δυσκολίες, είναι πολύ πιθανό ο μαθητής για 1-2 (ακόμα και 3 χρόνια) να χρειάζεται βοήθεια στο συγκεκριμένο θέμα. 

Μια πολύ απλή λύση είναι μια λωρίδα από χαρτί (ή χαρτόνι) με 9 κυκλάκια ζωγραφισμένα (αρχικά τα κυκλάκια μπορεί να είναι μεγάλα και σταδιακά να μικραίνουν μέχρι να έχουν διάμετρο 1-1,5 εκατοστό, έτσι ώστε η μεζούρα να είναι μικρή και να μπορεί ο μαθητής να την έχει συνέχεια μαζί του). Πάνω στη μεζούρα είναι γραμμένοι οι αριθμοί σε αύξουσα σειρά. Ο μαθητής βάζει τον μεγαλύτερο από τους 2 αριθμούς στο μυαλό του και τον άλλον στα κυκλάκια και κάνει την αντίστοιχη πράξη. Πχ 8-4 = Βάζει το 8 στο μυαλό του, πάει στη μεζούρα στον αριθμό 4 και αρχίζει να κατεβαίνει δείχνοντας ένα – ένα κυκλάκι με το δάχτυλο δηλ 8,7,6,5,4

Σημείωση: οι αριθμητικές πράξεις πρόσθεσης και αφαίρεσης με τη βοήθεια πραγματικών αντικειμένων αποτελεί αναγκαίο στάδιο που προηγείται του σταδίου των δαχτύλων/ της μεζούρας. Στα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες μπορεί να διαρκεί μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική παιδαγωγός - Νηπιαγωγός
MEd - Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου