Πρόσωπο: Μάριος Καρακατσάνης,

Ένας συγγραφέας μπορεί να είναι δυσλεκτικός; Αυτό το έχει αποδείξει ο Μάριος Καρακατσάνης, ένας συγγραφέας όντας δυσλεκτικός, ο οποίος από 12 ετών έχει ξεχωρίσει στα «μάτια» των αναγνωστών του μέσα από τα βιβλία και τα ποιήματά του.

Ως ποιητής, περιγράφει σκέψεις και συναισθήματα βγαλμένα από την ψυχή, που βιώνουμε καθημερινά αλλά δεν μπορούμε να μοιραστούμε με τον υπόλοιπο κόσμο, ενώ ως συγγραφέας γράφει μονάχα βιβλία ψυχολογικού θρίλερ, που έχουν ως κοινό παρονομαστή τον τρόμο, το σκοτάδι, τη θλίψη και τη μοναξιά. Έχει εκδώσει συνολικά 8 βιβλία, τη «Συμφωνία», το «Ξύπνημα», την «Άμυ», τη «Συμφωνία των 5» και το «Για πάντα» από τον εκδοτικό οίκο «Όστρια», τους «Εφιάλτες του μυαλού I» και «Εφιάλτες του μυαλού IΙ» από τον κυπριακό εκδοτικό οίκο «Ανώνυμο» και τέλος την «Κούκλα/Ο φύλακας άγγελός μου» από τον εκδοτικό οίκο «Εντύποις».

H εφημερίδα «Νέα Κρήτη» επικοινώνησε με τον ταλαντούχο συγγραφέα, ο οποίος παρέθεσε μια αποκαλυπτική συνέντευξη.

Συνέντευξη στη Φιλία Στεφανάκη

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν. Ποια ήταν η αφορμή που σας έκανε να ασχοληθείτε με τη λογοτεχνία;

«Καταρχήν θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την τιμή που μου κάνει η εφημερίδα σας και που μου δίνετε για άλλη μια φορά το βήμα αυτό. Όσον αφορά την ερώτησή σας, θα σας απαντήσω ότι η αρχή έγινε όταν ήμουν 13 ετών, με μικρά πεζά και αργότερα με μικρές ιστορίες που δεν ξεπερνούσαν τις 4-5 σελίδες. Η ανάγκη μου να εκφραστώ γραπτώς ξεκίνησε ως μονόδρομος διαφυγής του μυαλού μου, προκειμένου να απαλλαγεί από το αφόρητο βάρος των σκέψεών μου. Φυσικά άλλος ένας σημαντικός παράγοντας ήταν και το πείσμα μου να καταφέρω να γράψω κάτι που όλοι θα μπορούσαν να το διαβάσουν χωρίς να έχουν απορίες και κυρίως να βγάζουν νόημα. Μετά από 13 χρόνια το κατάφερα και έγραψα το πρώτο μου ψυχολογικό θρίλερ, με τίτλο “Το Ξύπνημα”, το οποίο συμβολίζει μέσα σε όλα τα άλλα και το δικό μου συγγραφικό ξύπνημα».

Ποια ήταν η πηγή έμπνευσής σας για τα βιβλία σας;

«Η ίδια αφορμή που με έκανε να ξεκινήσω και στα 13 μου. Η αστείρευτη φαντασία, αλλά και ο καταιγισμός των σκέψεων που με αναγκάζουν να εκφράζομαι γραπτώς, ειδικά τώρα που έμαθα αυτόν τον δρόμο και πλέον με πολλή χαρά μοιράζομαι τις ιδέες αυτές με πάρα πολύ κόσμο».

Πόσο δύσκολο είναι για εκείνον που πάσχει από δυσλεξία να διαβάζει και να γράφει;

«Αν είναι σε μικρή ηλικία και οι γονείς του δείξουν την απαραίτητη προσοχή, όπως η παρακολούθηση του παιδιού από ψυχολόγο-λογοθεραπευτή, τότε σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα και ανάλογα πάντα από τη θέληση του ίδιου του παιδιού θα έχει μια θετική πρόοδο. Αν όμως περάσουν τα χρόνια και όλη αυτή η δυσκολία γίνει τρόπος ζωής, αυτό θα μπορέσει να αλλάξει πολύ δύσκολα. Το βλέπω και από τον εαυτό μου. Έμαθα ότι είμαι δυσλεκτικός στα 30 μου. Τώρα είμαι 40 και έχοντας πια περάσει τόσα χρόνια, θέλω να διαβάσω ένα μεγάλο βιβλίο και δεν μπορώ. Είναι βάσανο για έμενα αυτό. Ζαλίζομαι, πιέζομαι και μόνο ευχαρίστηση δεν είναι. Όμως το παλεύω με μικρά αναγνώσματα, τα οποία θα με βοηθήσουν να εξελιχθώ σε αυτό που αγαπώ να κάνω, δηλαδή στη συγγραφή».

Πώς καταφέρατε να ξεπεράσετε τα εμπόδια της δυσλεξίας και να είστε σε θέση να γράφετε;

«Με ασταμάτητο αγώνα γραφής από τα 13 μου χρόνια έως και σήμερα, όμως δεν το ξεπέρασα, απλά το περιόρισα. Πάντα θα είμαι ανορθόγραφος, πάντα θα έχω άσχημο γραφικό χαρακτήρα κ.λπ. Όμως τουλάχιστον τώρα αυτά που γράφω βγάζουν νόημα».

Κορυφαίες διακρίσεις από το εξωτερικό

Ποια είναι η μεγαλύτερη χαρά ή επιβράβευση που έχετε πάρει μέσα από τη συγγραφή;

«Η βράβευσή μου από την UNESCO, η επιλογή μου ως τον πρώτο Έλληνα συγγραφέα που συνεργάζεται στον μεγαλύτερο παγκόσμιο ευρωπαϊκό εκδοτικό οίκο, τον Bloomsbury Publishing, τον εκδοτικό οίκο των Γκράχαμ Μάστερτον, Βιρτζίνια Γουλφ και Τζ. Κ. Ρόουλινγκ (“Χάρι Πότερ”) και τέλος η ένταξή μου σε μια ομάδα 10 ανθρώπων, που θα γράφουν σενάρια φαντασίας για το αμερικανικό συνδρομητικό κανάλι Netflix».

Και τώρα μια τελευταία ερώτηση, αφού πρώτα σας ευχαριστήσω για τον χρόνο σας. Τι σχέδια έχετε για το μέλλον και τι θα λέγατε σε κάποιους που έχουν δυσλεξία και αυτό τους σταματά από μια παρόμοια πρωτοβουλία;

«Πλέον η συγγραφική μου καριέρα έχει μπει σε πολύ δυνατές ράγες και ακολουθώ το τρένο της ζωής μου, όπου και αν με οδηγήσει. Όμως δεν είμαι μόνος! Έχω για συνοδοιπόρους τούς ελάχιστους αλλά πιστούς μου φίλους, μα πάνω απ’ όλα το αναγνωστικό κοινό, που αγαπά εμένα και το έργο μου. Γιατί όλοι βλέπουν σε εμένα έναν άνθρωπο που πραγματικά πολέμησε και μόχθησε για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα. Δε το έβαλα ποτέ κάτω, δεν έδωσα σημασία σε ανθρώπους που δεν πίστεψαν σε εμένα, μα ούτε και στα εμπόδια που μου έβαλαν κάποιοι. Η συμβουλή μου είναι μία και μοναδική. Ποτέ μην το βάζετε κάτω, να γράφετε ασταμάτητα, η γραφή είναι ο δικός μας καθαρός ουρανός που μας στερούν να δούμε, κρατώντας φυλακισμένους τους εαυτούς μας. Σπάστε τα δεσμά που σας κρατάνε πίσω!».

Πηγή: Νέα Κρήτη