Οι σύγχρονες προκλήσεις, τα ερευνητικά δεδομένα και τα «εργαλεία» που έχει στη διάθεσή του ο εκπαιδευτικός για να προσεγγίσει ζητήματα που σχετίζονται με την διαπολιτισμικότητα στο σχολείο, την οικογένεια αλλά και τις κοινότητες με στόχο την αποτελεσματική γεφύρωση και προσέγγιση στα ζητήματα πολυπολιτισμικότητας θα βρεθούν στο επίκεντρο του 5ου Διεθνούς Συνεδρίου με τίτλο «Σταυροδρόμι Γλωσσών και Πολιτισμών: Γλώσσες και πολιτισμοί στο σχολείο και την οικογένεια» που διοργανώνεται τη φετινή χρονιά από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, εργαστήριο Διαπολιτισμικών και Μεταναστευτικών Μελετών Ε.ΔΙΑ.Μ.ΜΕ – Κέντρο Ερευνών και Μελετών Κ.Ε.ΜΕ.
Το συνέδριο θα διαρκέσει από την Παρασκευή 1η έως την Κυριακή 3 Ιουνίου στην Πανεπιστημιούπολη Γάλλου με τη συμμετοχή επιστημόνων από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Επίσημες γλώσσες στη διάρκεια του συνεδρίου θα είναι η Ελληνική και η Αγγλική, ενώ πάνω από 80 επιστήμονες θα πραγματοποιήσουν ομιλίες στη διάρκεια των εργασιών.
Στο πλαίσιο αυτό, όπως εξήγησαν οι διοργανωτές στη διάρκεια συνέντευξης τύπου που παραχώρησαν χθες στο χώρο του Ε. ΔΙΑ.Μ.ΜΕ, στόχος του συνεδρίου που αφορά τη διγλωσσία και την διαπολιτισμικότητα στην εκπαίδευση είναι να φέρει κοντά επιστήμονες διαφόρων σχετικών με το αντικείμενο επιστημονικών πεδίων προκειμένου να προσεγγίσουν τα παραπάνω ζητήματα που σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι ορατά και στα Ελληνικά σχολεία και αποτελεί ίσως το «στοίχημα» της εκπαίδευσης για τα επόμενα χρόνια.
Στόχος των διοργανωτών, όπως εξήγησε σε δηλώσεις της η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης, Διευθύντρια του Εργαστηρίου Διαπολιτισμικών και Μεταναστευτικών μελετών κα Άσπα Χατζηδάκη είναι: «να φέρει κοντά επιστήμονες από διάφορους σχετικούς χώρους για να συζητήσουν θέματα που αφορούν την εκπαίδευση στις πολυπολιτισμικές κοινωνίες δίνοντας κυρίως έμφαση στο πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε το υπόβαθρο των οικογενειών και να γεφυρώσουμε το χάσμα ανάμεσα στη σχολική μάθηση και στη μάθηση που συμβαίνει στο πλαίσιο της κοινότητας».
Παράλληλα η κα Χατζηδάκη αναφερόμενη στα συμπεράσματα που προκύπτουν από το παραπάνω συνέδριο τα τελευταία χρόνια επεσήμανε: «Πάντα τα συνέδρια έχουν στόχο την ανταλλαγή εμπειριών και πορισμάτων από τους επιστήμονες. Θα έρθουν άνθρωποι από πάρα πολλές χώρες και θα μας παρουσιάσουν έρευνες που γίνονται και στον Ελλαδικό χώρο και αφορούν τα δικά τους πλαίσια, όπως για παράδειγμα γύρω από την εκπαίδευση προσφύγων, μεταναστών, παιδιών από θρησκευτικές μειονότητες. Είναι πάντα ενδιαφέρον να βλέπουμε σε τι διαφέρει η παιδαγωγική αντιμετώπιση των παιδιών αυτών στην Ελλάδα από τις άλλες χώρες του εξωτερικού, να ανταλλάξουμε καλές πρακτικές ή να βλέπουμε γιατί κάτι δεν έχει πετύχει. Όλα αυτά βρίσκονται στον πυρήνα των αναζητήσεών μας».
ΜΑΚΡΥΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Παρ’ όλο που οι απαιτήσεις τα τελευταία χρόνια διαμορφώνουν νέες ανάγκες στηνσύγχρονη ελληνική εκπαίδευση ακολουθώντας και τις κοινωνικές μεταβολές, στην Ελλάδα το θεσμικό πλαίσιο είναι «μονόγλωσσο και μονοπολιτισμικό» όπως επεσήμανε σε δηλώσεις της η επίκουρη καθηγήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης Πανεπιστημίου Κρήτης με γνωστικό αντικείμενο την διαπολιτισμική παιδαγωγική κα Διονυσία Κοντογιάννη. Συγκεκριμένα, η κα Κοντογιάννη εξήγησε: «Επαφίεται πλέον στους εκπαιδευτικούς να σεβαστούν τη διγλωσσία και την πολυπολιτισμικότητα που κουβαλούν τα παιδιά και να την καταστήσουν αντικείμενο διδασκαλίας και μάθησης. Άρα έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας γιατί πέρα από τις καλές πρακτικές θα πρέπει να υπάρξουν αλλαγές και σε θεσμικό επίπεδο».
Στο Ρέθυμνο πάντως, όπως επεσήμανε η κα Κοντογιάννη, υπάρχουν καλές πρακτικές στο σκέλος της πολυπολιτισμικότητας δίνοντας προοπτικές αλλά και αισιοδοξία για την καλλιέργεια μιας διαπολιτισμικής ικανότητας στις νέες γενιές.
ΥΠΟΔΟΧΗ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ
Από την πλευρά της η διδάσκουσα στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης ως μέλος εργαστηριακού διδακτικού προσωπικού με αντικείμενο τη διαπολιτισμική παιδαγωγική κα Θεοδοσία Μιχελακάκη αναφέρθηκε ιδιαίτερα στη στόχευση του συνεδρίου να προσεγγίσει τα πιο πρόσφατα ερευνητικά δεδομένα που προκύπτουν από την εκπαιδευτική πράξη και αφορούν σε μεγάλο βαθμό την υποδοχή προσφύγων αλλά και αλλοδαπών μαθητών στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα αλλά και τις κοινότητες ευρύτερα.
Είναι ανάγκη, πάντως, όπως πρόσθεσε η κα Μιχελακάκη, και σε επίπεδο Κρήτης, να υπάρξει ευαισθητοποίηση στο σκέλος αυτό ενώ παράλληλα επεσήμανε πως από τα έως σήμερα δεδομένα, την εμπειρία στην υποδοχή προσφύγων και στην απορρόφηση από το εκπαιδευτικό σύστημα προκύπτουν ακόμη δυσκολίες. Στο μεταξύ η συνολική εικόνα δεν είναι ξεκάθαρη, καθώς βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της χαρτογράφησης, χωρίς ξεκάθαρα ερευνητικά δεδομένα όπως εξήγησαν οι διοργανωτές. Πάντως η ίδια πρόσθεσε πως η διαπολιτισμική ετοιμότητα είναι κάτι που θα πρέπει να απασχολεί τις τοπικές κοινωνίες.
Συγκεκριμένα η ίδια υπογράμμισε: «Μετά τις αρχικές αντιδράσεις που μας είχαν κατακλύσει κατά περιόδους σε κοινωνικό επίπεδο σε κάποιες μεμονωμένες περιοχές, οι παρεμβάσεις σε θεσμικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο εμπλοκής των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και των εκπαιδευτικών κυρίως, νομίζω ότι έχουν λειάνει αρκετά το έδαφος. Σε κάποιες περιοχές όπου υπάρχουν δομές φιλοξενίας σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση είναι είτε στις δομές φιλοξενίας, όπου εκεί δεν προκύπτει συνάντηση με τους ντόπιους και είναι περισσότερο διαχωριστική η πολιτική που ακολουθούμε. Υπάρχει και η πολιτική που έχει να κάνει με φοίτησή τους στις δομές που λειτουργούν σε απογευματινή βάση στα σχολεία μας για την υποδοχή των προσφύγων. Το υπουργείο το δικαιολογεί σε αυτό σαν μια μεταβατική περίοδο ένταξης των πληθυσμών αυτών στο εκπαιδευτικό σύστημα και μετά από ένα ή δύο χρόνια θα ακολουθήσει η ένταξή τους σε τάξη υποδοχής στο εκπαιδευτικό σύστημα του σχολείου. Είναι ρευστή ακόμη η αποτύπωση των δεδομένων αυτών. Στα επόμενα δύο χρόνια θα προκύψουν ενδιαφέροντα ερευνητικά δεδομένα».
ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Το σκέλος της διαπολιτισμικής παιδαγωγικής και ιδιαίτερα της εφαρμογής της στα Ελληνικά σχολεία αποτελεί μια σύγχρονη πρόκληση για την εκπαιδευτική κοινότητα. Στο πλαίσιο αυτό το συνέδριο εστιάζει και στη συμβολή του οικογενειακού περιβάλλοντος στη διαπολιτισμική εκπαίδευση των παιδιών με τους διοργανωτές να επισημαίνουν πως τόσο οι οικογένειες όσο και η εκπαιδευτική κοινότητα δεν θα πρέπει να κατακλύζεται από τον φόβο πως η γλώσσα αποτελεί ανυπέρβλητο εμπόδιο στις επιδόσεις των μαθητών. Μάλιστα, επιστημονικά δεδομένα δείχνουν πως τόσο η καλλιέργεια της μητρικής γλώσσας σε αλλοδαπούς μαθητές όσο και η σωστή εκμάθηση της ελληνικής όχι μόνο μπορούν να συνυπάρξουν αποτελεσματικά, αλλά και να προσδώσουν οφέλη στους μαθητές με τις οικογένειες να έχουν ενεργό ρόλο σε αυτό και να ενθαρρύνουν τις καλές επιδόσεις των παιδιών τους.
Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
Η επίκουρη καθηγήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης με γνωστικό αντικείμενο τη λεξικολογία και διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας κα Βιβή Θώμου εξήγησε πως η διδασκαλία της γλώσσας σε μαθητές που διδάσκονται την Ελληνική ως δεύτερη γλώσσα, πέρα από τη μητρική τους, ποικίλει στο σκέλος της εκμάθησης ενώ ιδανικά η διαδικασία θα έπρεπε να προσαρμόζεται στους τρόπους εκμάθησης που είναι αποτελεσματικοί για τον κάθε μαθητή. «Η διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας διαφοροποιείται αν αυτή διδάσκεται στο εξωτερικό ή στον Ελλαδικό χώρο οπότε στο συνέδριο θα παρουσιαστεί έρευνα για τη διδασκαλία της Ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας τόσο σε σχέση με τη μάθηση αλλά και τη διδασκαλία της και θα παρουσιαστούν και καλές πρακτικές στο σκέλος αυτό. Η Ελληνική ως δεύτερη γλώσσα διδάσκεται στα σχολεία μας και αφορά τα αλλοδαπά παιδιά που τη διδάσκονται. Θεωρίες και μέθοδοι διδασκαλίας υπάρχουν πολλές οπότε εξαρτάται από τον επιστήμονα ποια θεωρητικά πορίσματα χρησιμοποιεί. Η διαδικασία συνήθως σχετίζεται με τους τρόπους εκμάθησης της γλώσσας» επεσήμανε η κα Θώμου.
Πηγή: Goodnet
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου