Αποδεχτείτε την ιδιαιτερότητα/ αναπηρία του παιδιού σας. Δώστε χρόνο στον εαυτό σας να ψάξει πληροφορίες, αλλά και να παρατηρήσει και να γνωρίσει πραγματικά το πλασματάκι που κρατάει αγκαλιά.
Μην βλέπετε το παιδί σας σαν παιδί με αναπηρία, αλλά πρώτα από όλα σαν παιδί. Ένα παιδί που το αγαπάτε, το χρειάζεστε και σας χρειάζεται. Διασκεδάστε μαζί, περάστε όμορφες στιγμές, απαλλαγμένες από άγχος και φόβο.
Να αντιμετωπίζετε μία μέρα την φορά. Μην πανικοβάλλεστε για το τι θα γίνει στο μακρινό μέλλον. Σχεδιάστε τα επόμενα βήματά σας για τις μέρες, τις εβδομάδες, τους μήνες που έρχονται. Άλλωστε, ποιος μπορεί να προβλέψει πού θα έχει φτάσει το παιδί σας και ο κόσμος σε μερικά χρόνια;
Εστιάζετε στα θετικά και προχωράτε μπροστά. Όσο μικρή και αν είναι η βελτίωση, δεν παύει να είναι κάτι σημαντικό που πρέπει να μας δίνει δύναμη για το μέλλον και χαρά. Όσο μικρό και αν είναι το επίτευγμα, γιορτάστε το!
Μην τα παίζετε ήρωες! Να είστε ρεαλιστές. Δεν χρειάζεται να τα κάνετε όλα μόνοι σας, ούτε να «θυσιάζετε» τη ζωή σας και τη ζωή της οικογένειάς σας, ούτε να αναλάβετε τον ρόλο του οσιομάρτυρα. Δεχτείτε την βοήθεια που σας προσφέρεται από ειδικούς, φίλους και συγγενείς, χωρίς τύψεις και ενοχές. Το να είστε μόνοι με το παιδί σας 24 ώρες το 24ωρο δεν κάνει καλό ούτε σε εσάς, αλλά ούτε και σε εκείνο.
Δικτυωθείτε και βρείτε γονείς / οικογένειες που αντιμεπωπίζουν παρόμοιες καταστάσεις. Η ανταλλαγή απόψεων, συναισθημάτων, προβληματισμών δεν έχει μόνο ψυχολογικά, αλλά και πρακτικά οφέλη, αφού μπορεί να σας βοηθήσει σε διλήμματα και προβλήματα που έχετε.
Αν νιώθετε ότι πνίγεστε με τις συνεδρίες και τις απαιτήσεις των ειδικών, θυμηθείτε ότι έχετε δικαίωμα να πείτε «όχι» σε κάποια από αυτά που σας προτείνουν και να τους ζητήσετε να βρείτε μαζί το πρόγραμμα που ταιριάζει περισσότερο σε εσάς, στο παιδί και στην οικογένειά σας. Πολλές φορές οι ειδικοί αγνοούν τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν στη ζωή σας και αδυνατούν να βρουν την καλύτερη δυνατή λύση. Μιλήστε μαζί τους, εξηγήστε τους την κατάσταση, συνεργαστείτε για το καλό του παιδιού.
Μην αισθάνεστε τύψεις όταν λέτε «όχι» στο παιδί σας αν δεν μπορείτε ή δεν θέλετε να κάνει κάτι που θέλει. Το παιδί άλλωστε πρέπει να μάθει ότι δεν μπορεί πάντα να πραγματοποιεί τις επιθυμίες του, αλλά θα πρέπει να σέβεται και να λαμβάνει υπόψη του τις ανάγκες και τις επιθυμίες των άλλων ατόμων.
Αν νιώθετε δυστυχισμένοι, ότι χάνετε τον έλεγχο ή δεν μπορείτε να ανταπεξέλθετε στην κατάσταση, μην διστάσετε να ζητήσετε τη βοήθεια ενός ψυχολόγου.
Μην ξεχνάτε: Αν εσείς δεν είστε ευτυχισμένοι και χαλαροί, σίγουρα δεν μπορείτε να βοηθήσετε ούτε το παιδί σας, ούτε κανέναν. Βρείτε χρόνο για τον εαυτό σας, για πράγματα που σας αρέσουν και σας γεμίζουν.
Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική Παιδαγωγός - Νηπιαγωγός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου