Κτίρια γερασμένα, που στις αίθουσές τους καθημερινά νέοι μαθητές ταξιδεύουν στο χώρο της γνώσης. Λησμονημένα στη φθορά του χρόνου, κι όμως κρύβουν έναν πλούτο. Πολλά σχολεία της χώρας μας κρύβουν έναν αρχειακό πλούτο, τον οποίο δε γνωρίζουν ούτε τα παιδιά που φοιτούν σε αυτά ούτε και οι διδάσκοντες. Εάν ανατρέξει κάποιος στα πρακτικά των συνεδριάσεων των συλλόγων διδασκόντων, εάν μελετήσει τα όσα έχουν γραφτεί σε αυτές τις συνεδριάσεις, εάν δει τον κατάλογο των αποφοίτων, τότε θα διαπιστώσει πως κρύβεται ένας αρχειακός πλούτος, που όμως δε μεταφέρεται στις επόμενες γενιές.
Στη διάρκεια της περσινής χρονιάς, ο σύλλογος αποφοίτων του 2ου Γυμνασίου - Λυκείου, που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, στην οδό Ικτίνου 5, διοργάνωσε εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια από τη λειτουργία του. Πρωτεργάτης αυτής της προσπάθειας, ο καθηγητής Αρχιτεκτονικής του ΑΠΘ Γιώργος Συνεφάκης και τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, ενώ ο γενικός γραμματέας του συλλόγου, Γιώργος Μουμουζιάς, με την έκδοση δύο βιβλίων προσέφερε στο αναγνωστικό κοινό την πορεία του ιστορικού σχολείου, μελετώντας πρακτικά συνεδριάσεων, μεταφέροντας το κλίμα και τις κρατούσες αντιλήψεις της εποχής, τις τιμωρίες των μαθητών, τις σκανταλιές και τις κοπάνες, όπως τις αποτύπωσαν επώνυμοι πλέον απόφοιτοι. Περισσότεροι από 10.000 μαθητές αποφοίτησαν όλα αυτά τα χρόνια και ανάμεσά τους πολλοί οι οποίοι διακρίθηκαν σε όλους τους τομείς των επιστημών, της τέχνης, του πολιτισμού και της πολιτικής.
Πρόσφατα αποφασίστηκε -αφού έγιναν όλες οι νόμιμες ενέργειες- να δοθούν στις αίθουσές του ονόματα σημαντικών προσωπικοτήτων που πέρασαν από τα θρανία του 2ου Γυμνασίου, όπως ο Μανώλης Ανδρόνικος, ο Τάκης Βαρβιτσιώτης, ο Μιχάλης Καραγάτσης, ο Παναγιώτης Σπύρου, ο Γιώργος Βαφόπουλος, ο Απόστολος Βακαλόπουλος, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος και ο Κώστας Βουτσάς, το όνομα του οποίου δόθηκε στο θέατρο του σχολείου. Η εκδήλωση ήταν συγκινητική, παραβρέθηκαν μέλη των οικογενειών τους, όπως και ο ίδιος ο Κώστας Βουτσάς, ενώ ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, παρότι επιθυμούσε διακαώς να παραβρεθεί σε αυτήν την τιμητική εκδήλωση, δεν κατάφερε να είναι παρών, εξαιτίας μιας ίωσης που τον ταλαιπωρούσε.
Το σημαντικότερο μήνυμα, όμως, που περνάει μέσα από αυτήν την απόδοση τιμής στους διακεκριμένους αποφοίτους, ανθρώπους των γραμμάτων, των τεχνών και των επιστημών, είναι πως οι μαθητές δε θα μπαίνουν σε απρόσωπες αίθουσας, Α1, Β1, Γ1, αλλά θα έχουν ως σημείο αναφοράς σημαντικές προσωπικότητες που πέρασαν από τις αίθουσες στις οποίες οι ίδιοι διδάσκονται σήμερα. Και με κινητήρια δύναμη την ευγενή άμιλλα ίσως θελήσουν να τους μοιάσουν και -γιατί όχι- να τους ξεπεράσουν. Καιρός είναι το παράδειγμα του ιστορικού 2ου Γυμνασίου - Λυκείου να ακολουθήσουν και άλλα σχολεία, που κρύβουν σημαντικό πλούτο στα αρχεία τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου