Διανύουμε ιστορικά ίσως τη δυσκολότερη κρίση μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου η αποκατάσταση του κύρους της χώρας σε διεθνές επίπεδο και η δημιουργία κλίματος ευνομούμενης Πολιτείας στο εσωτερικό, είναι πιο επιτακτικές από ποτέ.
Οι δυο αυτές αρχές ωστόσο, εξακολουθούν να είναι άγνωστες λέξεις στον τομέα του καπνίσματος όπου η αλήθεια είναι πως έχουν γίνει σημαντικά βήματα σε σχέση με το παρελθόν:
το ποσοστό των Ελλήνων καπνιστών σε ημερήσια βάση έχει περιορισθεί στο 30,5%, έχουμε φύγει, δηλαδή, από τις θλιβερές «πρωτιές» του πρόσφατου παρελθόντος.
η κατανάλωση τσιγάρων σε ετήσια βάση έχει μειωθεί κατά 35% από το 2007 και βαίνει πτωτικά ακόμη και σήμερα.
η άποψη του μέσου Έλληνα για τη χρήση προϊόντων καπνού έχει σημαντικά διαφοροποιηθεί, ιδίως στους νέους.
στα σχολεία μας έχουν αναπτυχθεί πολύ σοβαρές και αποτελεσματικές εκπαιδευτικές δραστηριότητες από άξιους εκπαιδευτικούς λειτουργούς που μοχθούν για ένα καλύτερο αύριο.
Όλα αυτά τα ελπιδοφόρα μηνύματα, ακυρώνονται από τη μη εφαρμογή του Νόμου προστασίας των πολιτών από το παθητικό κάπνισμα στους χώρους εστίασης και διασκέδασης. Όπως όλοι γνωρίζουμε, μετά την ψήφιση του σχετικού Νόμου δεν παρατηρείται κανένας έλεγχος, καμιά πολιτική βούληση για στοιχειώδη εφαρμογή μιας κίνησης εκσυγχρονισμού και προόδου της χώρας.
Εκατομμύρια τουρίστες απορούν πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Όπως έχει αποκαλύψει πρόσφατη έρευνα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, που διεξήχθη σε 192 χώρες, η έκθεση των μη καπνιστών στο παθητικό κάπνισμα προκαλεί 600.000 θανάτους ετησίως. Το 1/3 των θανάτων αυτών είναι παιδιά, ενώ ιδιαίτερα ευάλωτη κατηγορία είναι οι γυναίκες, με ετήσιο αριθμό θανάτων περίπου 281.000.
Είμαστε η μόνη χώρα της Ευρώπης, όπου, κατά παράβαση της ίδιας μας της νομοθεσίας αλλά και των διεθνών μας συμφωνιών, μια έγκυος γυναίκα αποκλείεται από κάθε μορφή διασκέδασης, ενώ τα παιδιά μας βιώνουν μια ακατανόητη αντίφαση, γιατί, αντίθετα με ό,τι ακούν στο σχολείο, διδάσκονται έμπρακτα να καπνίζουν στις καφετέριες και στους χώρους της καθημερινής τους διασκέδασης.
Πρόκειται για μια καταφανή εκποίηση της Δημόσιας Υγείας, της Οικονομίας, των ασφαλιστικών μας οργανισμών και της διεθνούς εικόνας της χώρας, στο βωμό του κέρδους συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων.
Η εφαρμογή του νόμου αυτού αποτελεί πλέον αίτημα και των ίδιων των νέων: 10.000 Έλληνες φοιτητές προσυπέγραψαν πρόσφατα αίτημα να αναγνωριστεί η προστασία από το παθητικό κάπνισμα ως ανθρώπινο δικαίωμα. Σύμφωνα με την έρευνα γνώμης που πραγματοποιήθηκε πανελλαδικά στα ελληνικά πανεπιστήμια από την Εθνική Επιτροπή για τον Έλεγχο του Καπνίσματος σε συνεργασία με το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΔΕΤ), οι φοιτητές αιτούνται την ενεργοποίηση ευρωπαϊκών μηχανισμών για την αναγνώριση του παθητικού καπνίσματος ως ζήτημα παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στους τομείς, υγείας εργασίας και προστασίας της γυναίκας και του παιδιού. Παράλληλα ζητούν να αναγνωριστεί το παθητικό κάπνισμα στους κλειστούς δημόσιους χώρους ως μια εκτεταμένη μορφή βίας, που στρέφεται κυρίως εναντίον μικρών παιδιών και αδύναμων πληθυσμιακών ομάδων, όπως είναι οι πάσχοντες από αναπνευστικά ή καρδιαγγειακά νοσήματα και οι έγκυες γυναίκες. Το πρωτοποριακό αυτό αίτημα εισηγήθηκε πρόσφατα η Ελλάδα σε όλη την Ευρώπη μέσω της πρόσφατης συνάντησης του Ευρωπαϊκού Δικτύου για τον Έλεγχο του Καπνίσματος (European Network for Smoking and Tobacco Prevention-ΕΝSP) που έλαβε χώρα στην Αθήνα, με στόχο να ξεκινήσει άμεσα διαβούλευση τόσο κεντρικά σε κάθε χώρα της Ευρώπης, όσο και στις Βρυξέλλες.
Η παρέμβαση της πολιτείας απαιτεί περισσή γενναιότητα, θα αποτελέσει όμως ανεκτίμητη προσφορά στη γενιά των νέων Ελλήνων που έχουν κάθε δικαίωμα σε ένα καλύτερο μέλλον.
*Ο Παναγιώτης Κ. Μπεχράκης, ΜD, PhD(McGill), FCCP, Adjunct Professor, Harvard University, είναι πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τον Έλεγχο του Καπνίσματος.
Πηγή: protagon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου