Στο «Θαυμαστό ταξίδι του Νιλς Χόλγκερσον» της Σουηδέζας συγγραφέως Σέλμα Λάγκερλεφ, μόλις ο ήρωας, από κανονικό αγοράκι μετατρέπεται από τα μάγια ενός ξωτικού σε πλάσμα μικροσκοπικό, είναι σε θέση να καταλαβαίνει τις φωνές των ζώων και να συνομιλεί μαζί τους. Πολλοί συγγραφείς έδωσαν φωνές σε ζώα και στα ελληνικά το έκανε με αριστοτεχνικό τρόπο η Π.Σ. Δέλτα στον «Μάγκα». Εκτός από τον ίδιο τον Μάγκα, τον σκύλο που σχολιάζει την κοινωνία και καυτηριάζει την αδικία, φιλοσοφώντας συχνά, στο ίδιο βιβλίο μιλάνε και τα άλογα μέσα στον στάβλο του αφεντικού αλλά και τα αδέσποτα σκυλιά στους δρόμους της Αλεξανδρείας.
Φαίνεται ότι τα αγαπούσε τα ζώα η Π.Σ. Δέλτα γιατί και το άγνωστο μέχρι τώρα παραμύθι της με τίτλο Στο κοτέτσι έχει πρωταγωνιστή τον κόκκορα Κικιρή και όλο τον φτερωτό του περίγυρο. Του Κικιρή βράζει το αίμα του, δεν θέλει να μένει περιορισμένος στο κοτέτσι όπου η ζωή είναι μονότονη κι επαναλαμβανόμενη. Όταν βρίσκει έναν τρόπο να φύγει, θαμπώνεται απ’όσα βλέπει έξω απ’τον φράχτη. Όλα του φαίνονται ενδιαφέροντα και αξιοπερίεργα. Επιστρέφει στο κοτέτσι και τα διηγείται στην υπόλοιπη κοινότητα που την άλλη μέρα αποφασίζει να τον ακολουθήσει και να γευτεί τον αέρα της ελευθερίας. Η συνέχεια είναι απρόβλεπτη και το δίδαγμα κάπως παράξενο…
Το παραμύθι κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Τετράγωνο, με επιμέλεια της ιστορικού Μίτσης Πικραμένου και ωραία εικονογράφηση της Γεωργίας Στύλου. Κατανοώ το κίνητρο για την αρχική σημείωση που λέει «Κάποιοι γραμματικοί τύποι και λέξεις της εποχής έχουν αλλάξει, ώστε το βιβλίο να γίνεται κατανοητό από τα παιδιά σήμερα». Μου θυμίζει λίγο τις προειδοποιήσεις πάνω στα τσιγάρα: «Το πολυτονικό, τα αρχαία, η καθαρεύουσα, τα ιδιώματα των Αιγυπτιωτών, βλάπτουν σοβαρά την υγεία των παιδιών σήμερα». Σαν ένθερμη θαυμάστρια του έργου και του βίου της Π.Σ.Δέλτα, η σημείωση αυτή με ενοχλεί ελαφρώς και πολύ θα ήθελα να είχε μείνει ανέγγιχτο το αρχικό κείμενο. Κατά τ’άλλα είναι θαυμάσιο τόσο το παραμύθι όσο και η έκδοση.
Και μερικά ιστορικά στοιχεία από το Kids Cloud:
«Το παραμύθι το έγραψε η Π.Σ. Δέλτα τον Ιανουάριο του 1922, όταν ήταν ήδη γνωστή συγγραφεύς, με άποψη για τα παιδαγωγικά θέματα. Πρόκειται για το μοναδικό της γραπτό που δημοσιεύθηκε μία μόνο φορά στο παιδικό περιοδικό “Παιδική Χαρά” το 1922 και το οποίο ήταν αφιερωμένο στην Ειρήνη Μπενάκη (αργότερα Ειρήνη Καλλιγά) κόρη του Αντώνη και ανηψιά της Πηνελόπης Δέλτα.»
Πηγή: People & ideas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου