WIFI: Ασφαλής η έκθεση;

Πρόσφατα δυστυχώς, ανακάλυψα, ότι έχω Internet παντού σε όλους τους χώρους του σπιτιού ακόμα και στα υπνοδωμάτια των παιδιών μου. Θα ήταν τέλεια, όπως μου είπαν μερικοί, αν ήταν μία καθαρά συνειδητή επιλογή. Τι γίνεται όμως, όταν δεν πρόκειται για μία τέτοια απόφαση και ουσιαστικά το αναφαίρετο δικαίωμα του γείτονα για χρήση WIFI (Wireless Fidelity ) προσκρούει στο δικό μου συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της προστασίας της προσωπικότητας; Επιπλέον, αναρωτιέμαι, είναι προσφάτως αναθεωρημένα τα όρια έκθεσης στα ηλεκτρομαγνητκά πεδία που έχουν τεθεί για τον πληθυσμό ή όχι; Σοβαρές φωνές επιστημόνων κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Μήπως τελικά, δεν μιλάμε για όρια ασφαλούς έκθεσης αλλά για όρια αποδεκτού κινδύνου;

Ακτινοβολία χαμηλή αλλά επικίνδυνη!

Η αλήθεια είναι ότι είμαι επιφυλακτική απέναντι σε όλες τις εφαρμογές της ασύρματης τεχνολογίας,.

Και παρότι χρησιμοποιώ κινητό τηλέφωνο, φροντίζω στο σπίτι να έχω καταργήσει την ασύρματη συσκευή και να αποφεύγω, κατά το δυνατό, την έκθεση κυρίως των παιδιών μου σε άσκοπη ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία από πολλές ηλεκτρικές συσκευές.

Στο μέτρο του δυνατού φυσικά, διότι είναι γνωστές πια σε όλους οι συνήθεις τεχνικές του καμουφλάζ για κεραίες κινητής τηλεφωνίας.

Για τα WIFI συγκεκριμένα, όπως μου εξηγεί ο καθηγητής Βιοχημείας του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, Χ. Γεωργίου, η ακτινοβολία τους ναι μεν είναι χαμηλότερη των κεραιών κινητής τηλεφωνίας κατά περίπου 20 φορές, και η ακτίνα δράσης τους είναι περί τα 300 μέτρα, αλλά δεν παύουν να «είναι επικίνδυνα για όλους μας και κυρίως για τα παιδιά»!

Το γεγονός αυτό, μάλιστα, και για όλα τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία, μου αναφέρει, έχει επισημάνει και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ΕΚ) με δύο ψηφίσματά του (Απρίλιος 2009 και Μάιος 2011), αλλά και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Μάιος 2011), που τα κατέταξε στους πιθανούς καρκινογόνους παράγοντες!

Το ζήτημα, μάλιστα γίνεται σοβαρότερο, γιατί ο καθένας μπορεί να εγκαταστήσει το δικό του σύστημα WiFi, για να επικοινωνεί σε ιδιωτικό κύκλωμα με όσους επιλέγει!

Και δεν είναι μόνο το ψήφισμα του EK .

Σύμφωνα με στοιχεία του καθηγητή:
Το Γερμανικό Υπουργείο Περιβάλλοντος έχει προτείνει στους πολίτες ότι θα πρέπει να αποφεύγουν την έκθεσή τους στην ακτινοβολία του WLAN με το να επιλέγουν τις «συμβατικές ενσύρματες συνδέσεις» διαδικτύου

Η Βαυαρική Βουλή εξέδωσε οδηγία προς τα σχολεία της Βαυαρίας να αποφεύγουν το WLAN

Η Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας του Salzburg (Αυστρίας), συμβουλεύει για τη μη χρήση του WLAN στα σχολεία

Ο πρόεδρος του Πανεπιστημίου Lakehead (Οντάριο, Καναδάς) Fred Gilbert, αφού έλαβε υπ' όψιν τα ενδεχόμενα προβλήματα υγείας από την ακτινοβολία του WLAN, αποφάσισε την απαγόρευση της χρήσης του σε χώρους του πανεπιστημίου που καλύπτονται από ενσύρματο δίκτυο οπτικών ινών

Ο Δήμαρχος του Παρισιού απαγόρεψε τη χρήση του WLAN στις δημοτικές βιβλιοθήκες

Από όλα τα παραπάνω, όμως θα σταθώ ιδιαίτερα στην υιοθέτηση (τον Απρίλιο 2009) από την Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το Περιβάλλον, τη Δημόσια Υγεία και την Ασφάλεια Τροφίμων, της έκθεσης της Βελγίδας υπ. Εξωτερικών Frederique Ries, σχετικά με το WLAN.

Ειδικότερα, η έκθεση αυτή, που αναφερόταν στην σύνοψη του Προγράμματος Δράσης για το Περιβάλλον και την Υγεία 2004-2010 της ΕΕ (European Environment and Health Action Plan 2004-2010), μεταξύ άλλων προειδοποιεί για την επικινδυνότητα του WLAN και επισημαίνει ότι η Αρχή της Προφύλαξης θα πρέπει να παραμείνει ο ακρογωνιαίος λίθος της ΕΕ για την περιβαλλοντική υγεία.

Μάλιστα, το Σημείο 12 της Έκθεσης επισημαίνει ότι «τα όρια έκθεσης στα ηλεκτρομαγνητκά πεδία που έχουν τεθεί για τον πληθυσμό είναι ξεπερασμένα και δεν έχουν προσαρμοστεί από το 1999, κι επομένως δεν λαμβάνουν υπόψιν τις εξελίξεις στις τεχνολογίες πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών...».

Όρια ασφαλούς έκθεσης ή αποδεκτού κινδύνου;

Λαμβάνοντας λοιπόν το νήμα από αυτό το σημείο 12 της έκθεσης, αναρωτιέμαι μήπως θα ήταν φρονιμότερο να μιλάμε για όρια αποδεκτού κινδύνου και όχι για όρια ασφαλούς έκθεσης.

Και αυτό γιατί, πολύ φοβάμαι ότι σε όλα αυτά τα όρια που έχουν θεσπιστεί, δεν έχουν συνυπολογιστεί άλλοι κρίσιμοι παράγοντες όπως ο χρόνος σε συνάρτηση με την απόσταση έκθεσης αλλά και στην περίπτωση παιδιών, ο υπό διαρκή ανάπτυξη παιδικός εγκέφαλος.

Ήδη ομάδες γιατρών αναφέρουν ευκρινή συμπτώματα και ασθένειες που συνδέονται με τη ρύπανση του περιβάλλοντος από τον ηλεκτρομαγνητισμό.

Ποιος όμως τους ακούει; Ή καλύτερα θέλει να τους ακούσει;

Καλό θα ήταν να αντιληφθούμε ότι οι καθησυχαστικές δηλώσεις των κατασκευαστών περί ασφαλών επιπέδων έκθεσης αλλά και το γνωστό «δεν υπάρχει καμία αποδεκτή απόδειξη για επιδράσεις στην υγεία» είναι τελείως διαφορετικές από το «δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος».

Με την ελπίδα ότι αυτό θα διατυπώσει μια πραγματικά ανεξάρτητη επιστημονική έρευνα πίσω από την οποία δεν θα κρύβονται άλλου είδους σκοπιμότητες.

Γιατί η δημόσια υγεία δεν πρέπει να έχει ταμπελάκι με τιμή!

Πασχαλινού Αννίτα

Πηγή: ΕΡΤ