Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Καθηγητές και γονείς ξετυλίγουν το κουβάρι της νεανικής παραβατικότητας

Μαθητής ξυλοφόρτωσε ανελέητα τον πατέρα του σε γραφείο της Διεύθυνσης Λυκείου. Την ίδια ώρα, ο πατέρας δεχόταν υπομονετικά το ξύλο χωρίς να βγάλει… τσιμουδιά. Επίσης, μαθητές στη διάρκεια μαθήματος έβγαλαν τράπουλα από τις τσάντες τους και άρχισαν να επιδίδονται στο τυχερό παιχνίδι πόκερ. Σε μιαν άλλη περίπτωση, μαθητές άναψαν φωτιές σε καλάθους του σχολείου, λεηλάτησαν τα αποχωρητήρια και προέβησαν σε πρωτοφανείς βαρβαρότητες.
Τα πιο πάνω, είναι μόνο μερικά περιστατικά νεανικής παραβατικότητας, που εκτυλίχθηκαν σε ενδοσχολικούς χώρους και που ήρθαν στην επιφάνεια στο πλαίσιο της προσπάθειας του Λυκείου Αρχαγγέλου «Απόστολος Μάρκος» για Πρόληψη Φαινομένων Βίας και Παραβατικής Συμπεριφοράς. Μέλη της Διεύθυνσης και του Καθηγητικού Συλλόγου του Σχολείου, με δική τους πρωτοβουλία, πραγματοποίησαν επισκέψεις στις κοινότητες Δευτεράς, Εργατών, Κλήρου και Παλαιχωρίου, με σκοπό καθηγητές και γονείς να συναντηθούν και να συζητήσουν θέματα που τους προβληματίζουν ή τους απασχολούν σε σχέση με τη διαχείριση των συμπεριφορών των παιδιών τους. Κατά τη συνάντησή τους, καθηγητές και γονείς χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες και άρχισαν να… ξετυλίγουν το μακρύ κουβάρι της νεανικής παραβατικότητας, συζητώντας και αναλύοντας καταστάσεις και γεγονότα. Η «Σ» παρέστη σε μιαν από τις συναντήσεις γονιών και καθηγητών και συμμετείχε σε μιαν από τις ομάδες συζήτησης. Παρακάτω παραθέτουμε μερικά ενδιαφέροντα αποσπάσματα, απόψεις και εισηγήσεις από τη συζήτηση μεταξύ γονέων και καθηγητών.

Δεν έχουμε μάθει να οριοθετούμε τα παιδιά μαςΝΙΚΗ Μαυροκορδάτου, Διευθύντρια Λυκείου Αρχαγγέλου, «Απόστολος Μάρκος»: Η παραβατικότητα δεν είναι σύγχρονο φαινόμενο.

Σε κάθε εποχή εκφράζεται με διαφορετικό τρόπο. Στη σύγχρονη εποχή, η παραβατικότητα, σε συνδυασμό με τις διαβρωμένες αξίες και ιδανικά, όπως έχουν διαμορφωθεί, παίρνει μια μορφή όλο και πιο καταστροφική σε σχέση με προηγούμενες εποχές. Πάντοτε υπήρχαν οι παραβάτες. Από την εμπειρία μου στα σχολεία, παρατηρώ ότι εκεί που υστερούμε ως κοινωνία είναι στο ότι δεν έχουμε μάθει να οριοθετούμε τα παιδιά μας. Δεν είμαστε σοβαροί στην οριοθέτηση και η έλλειψη ορίων επηρεάζει αρνητικά την παραβατικότητα. Από την άλλη, τα παιδιά επιζητούν τα όρια διότι τους δίνουν κατεύθυνση και ασφάλεια. Επίσης, όπως φαίνεται, παιδιά και γονείς υστερούν στο θέμα της επικοινωνίας. Όπου δεν υπάρχει σωστή επικοινωνία, αναπτύσσεται κάποιας μορφής παραβατικότητα. Η επικοινωνία είναι μια δεξιότητα που αποκτιέται και καλλιεργείται και είναι ένα βασικό στοιχείο για την ανάπτυξη σωστών σχέσεων. Και όπου υπάρχουν σωστές σχέσεις, υπάρχει και λιγότερη παραβατικότητα. Δυστυχώς, κάποιες ακραίες νοοτροπίες των γονιών αποτελούν παράδειγμα για πολλά παιδιά. Διότι, οι γονείς είναι το πρότυπο των παιδιών. Οι γονείς έχουν στους ώμους τους το μεγαλύτερο βάρος.

Σταθερότητα και συνέπειαΑΝΝΑ Γάβρη, Βοηθός Διευθύντρια, Φιλόλογος: Είναι πολύ σημαντικό, οι γονείς να διατηρούν σταθερότητα και συνέπεια απέναντι στα παιδιά. Υπάρχουν πράγματα επιτρεπόμενα, αλλά και μη. Προσωπικά, απαιτώ από τους μαθητές μου στο σχολείο να μου απευθύνονται στον πληθυντικό. Όχι επειδή έχω μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου. Αλλά διότι θέλω να τους μεταφέρω το μήνυμα ότι ο σεβασμός και οι καλοί τρόποι συμπεριφοράς είναι θέμα πολιτισμού και συνήθειας. Η συνήθεια είναι δεύτερη φύση. Επιπλέον, θέλω να θίξω το θέμα της σταθερότητας. Δηλαδή, δεν γίνεται μια φορά ο γονιός να επιτρέπει κάτι στο παιδί του και την άλλη όχι. Αυτό δημιουργεί μια σύγχυση στους νέους.

Οι γονείς πρέπει να αλλάξουν προτεραιότητεςΠΕΛΟΠΙΔΑΣ Πελοπίδα, Καθηγητής Πληροφορικής: Η οικογένεια είναι ένας γερός πυρήνας για τη μετάδοση αξιών σ’ ένα παιδί. Δυστυχώς, όμως, η οικογένεια εξαρτάται από κάποιους άλλους παράγοντες. Δηλαδή, όταν οι γονείς εργάζονται πολλές ώρες, όταν η κοινωνία μας είναι υλιστική και όταν προσπαθούμε ν' αποκτήσουμε όλο και περισσότερα υλικά αγαθά και δεν έχουμε το χρόνο να επικοινωνήσουμε με τα παιδιά μας, τότε είναι που δημιουργείται το πιο σημαντικό πρόβλημα. Είναι γεγονός, ότι υπάρχει μια γενικότερη οικονομική κρίση, όμως η οικογένεια οφείλει να είναι κοντά στα παιδιά. Για να γίνει αυτό, οι γονείς πρέπει ν' αλλάξουν τις προτεραιότητές τους σε κάποια άλλα θέματα και να αφοσιωθούν στα παιδιά τους. Δηλαδή, αντί να δουλεύουν τόσες πολλές ώρες για να φέρουν λεφτά στο σπίτι, πιο ωφέλιμο θα ήταν να αφιερώνουν πιο πολλές ώρες στα παιδιά ή ακόμη να εκπαιδεύονται σε σύγχρονες κοινωνικές συνήθειες (τεχνολογία), ώστε να μπορούν να συμβαδίσουν με τα παιδιά. Επίσης, οι γονείς δεν πρέπει να θεωρούν ότι το μόνο καθήκον που έχουν απέναντι στα παιδιά τους, είναι να τους δίνουν λεφτά ή να τα στέλνουν στα καλύτερα φροντιστήρια κ.ο.κ. Είναι πολύ σημαντικό να αφιερώνουμε χρόνο στα παιδιά μας, όχι για να λέμε ότι αφιερώνουμε χρόνο, αλλά για να έχουμε καλά αποτελέσματα.

Η κουλτούρα και ο πολιτισμός της κοινωνίας
ΜΙΧΑΛΗΣ Τορτούρης, Επιθεωρητής Πληροφορικής: Σημασία δεν έχει ο χρόνος που αφιερώνουν οι γονείς στα παιδιά, αλλά η κουλτούρα και ο πολιτισμός της κοινωνίας μας. Πριν από λίγους μήνες ήμουν στον Καναδά και είχα ζήσει μερικές ημέρες με παιδιά σε κάποιο σχολείο και με εντυπωσίασε ο πολιτισμός τους. Βλέπεις τα παιδιά να κάθονται ήσυχα στην καντίνα, να σηκώνονται να πάρουν το δίσκο τους πίσω και να είναι τόσο υπάκουοι και ευαίσθητοι στους κανονισμούς του σχολείου. Ο γονείς στον Καναδά κάνουν και αυτοί δύο και τρεις δουλειές, όπως τους γονείς στην Κύπρο. Συνεπώς, είναι θέμα κουλτούρας. Δηλαδή, πώς εκπαιδεύεται ο γονιός, το παιδί, τα όρια στην οικογένεια και η συνέπεια στους κανονισμούς. Πρέπει όλοι να εργαστούμε πάνω σ’ αυτά τα σημαντικότατα στοιχεία. Δυστυχώς, έχουμε φτάσει στο σημείο να επιβραβεύουμε τους ταραξίες στα σχολεία και από την άλλη βλέπουμε τον άριστο μαθητή να είναι σε μια γωνιά απομονωμένος και στιγματισμένος. Αυτή είναι η σημερινή κοινωνία της Κύπρου.
Δεμένα τα χέρια του εκπαιδευτικού ΜΙΜΗΣ Αβρααμίδης, γονιός: Το θέμα της παραβατικότητας είναι τεράστιο. Είναι σημαντικό, οι γονείς να δίνουν τα σωστά εφόδια στα παιδιά από την παιδική ηλικία. Θα ήθελα να σταθώ ιδιαίτερα στο θέμα της τεχνολογίας. Για μένα είναι η αρχή των κακών, αλλά και πολλών καλών. Λέω αρχή των κακών διότι η τεχνολογία έχει μπει όχι μόνο μέσα στο σπίτι μας, αλλά και στο δωμάτιο των παιδιών. Κάθε παιδί έχει τον δικό του Η/Υ και όταν τους φωνάζεις να έρθουν στο τραπέζι για φαγητό ή ακόμα και για συζήτηση, σου απαντάνε ότι πρώτα θέλουν να τελειώσουν το παιχνίδι τους. Επίσης, παρατηρούμε ότι οι πλείστοι νέοι μας δεν πάνε εκκλησία ή κατηχητικό. Η εκκλησία είναι ένας σημαντικός σταθμός στη ζωή του νέου. Δεν λέω να γίνει ιερέας, αλλά ο νέος μέσα από την εκκλησία μαθαίνει να σέβεται τους μεγαλύτερούς του, να μην κλέβει, να μην καπνίζει κ.ο.κ. Δυστυχώς, επίσης, παρατηρούμε με μεγάλη μας λύπη ότι τα «χέρια του εκπαιδευτικού έχουν δεθεί» σε σημείο που ο δάσκαλος να μην μπορεί να διατηρήσει ακόμη και αυστηρή στάση στους μαθητές. Προσωπικά, επιτρέπω στο δάσκαλο να τιμωρήσει το παιδί μου όπου και όταν απαιτείται. Βλέπουμε γονείς να πηγαίνουν στο σχολείο και να επιτίθενται των δασκάλων για μια παρατήρηση που έχουν κάνει στο παιδί τους.
 
Τα σημαντικότερα συμπεράσματαΣΤΟ τέλος της συζήτησης, εκπρόσωπος από κάθε ομάδα, ενώπιον των υπολοίπων, ανέφερε επιγραμματικά τα σημαντικότερα συμπεράσματα που εξήχθησαν μέσα από τη συζήτηση. Ορισμένα από αυτά είναι:
  • Οι γονείς είναι απαραίτητο να θέτουν όρια στα παιδιά τους.
  • Τα μέλη της οικογένειας θα πρέπει να αρχίσουν να αναπτύσσουν επικοινωνία μεταξύ τους.
  • Ο χρόνος που περνούν οι γονείς μαζί με τα παιδιά τους θα πρέπει να είναι ποιοτικός και παραγωγικός και όχι ποσοτικός.
  • Ο άριστος μαθητής θα πρέπει να επιβραβεύεται και να παρουσιάζεται ως πρότυπο μεταξύ των άλλων παιδιών.
  • Οι γονείς θα πρέπει να εγκαταλείψουν κάποιες ακραίες νοοτροπίες και απρεπείς συμπεριφορές, διότι τα παιδιά τούς αντιγράφουν.
  • Είναι σημαντικό τα παιδιά να πηγαίνουν εκκλησία διότι αποκτούν ήθος και χριστιανικές αρχές.
Πηγή: sigmalive

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου