Συνολικά 137 παιδιά- θύματα εργασιακής εκμετάλλευσης εντόπισε να εργάζονται στους δρόμους της Θεσσαλονίκης την τελευταία διετία η Κινητή Μονάδα Κοινωνικής Παρέμβασης της ΑΡΣΙΣ – Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων.
Όπως αναφέρεται σε σχετικό δελτίο τύπου, με αφορμή τη 12η Ιουνίου που είναι Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Παιδικής Εργασίας, «τα μικρότερα σε ηλικία παιδιά ωθούνται στην επαιτεία σε κεντρικούς δρόμους όπως η Εγνατία και η Τσιμισκή σε ώρες αιχμής, ενώ τα μεγαλύτερα πωλούν μικροαντικείμενα ή παίζουν κάποιο μουσικό όργανο, συνήθως στη Λεωφόρο Νίκης, την πλατεία Αριστοτέλους, την περιοχή της Βαλαωρίτου και των Λαδάδικων».
«Τα ανήλικα βιώνουν τον εκφοβισμό, την ψυχολογική και τη σωματική βία και σε ακραίες περιπτώσεις ωθούνται στη χρήση ναρκωτικών ουσιών προκειμένου να λειτουργούν πειθήνια» τονίζεται στην ανακοίνωση.
Τα ανήλικα θύματα εργασιακής εκμετάλλευσης έχουν κυρίως ελληνική, βουλγαρική, ρουμάνικη και αλβανική καταγωγή.
Όσα κατάγονται από τις γειτονικές βαλκανικές χώρες ταξιδεύουν σε τακτικά χρονικά διαστήματα από και προς την Ελλάδα προκειμένου να εργαστούν για λογαριασμό των εκμεταλλευτών τους.
Η περιπέτεια του Α.
Αποκαλυπτική του βάθους και της έντασης της εκμετάλλευσης είναι η περίπτωση του 14χρονου Α., για τον οποίο τελικά ενεργοποιήθηκε ο μηχανισμός παιδικής προστασίας με τη συνδρομή της ΑΡΣΙΣ κι άλλων φορέων. Ύστερα από πολλές περιπέτειες το παιδί πλέον βρίσκεται σε ασφαλή χώρο διαμονής.
Η περιπέτεια του Α. άρχισε όταν ήταν πολύ μικρός και είχε υποχρεωθεί από τα μεγαλύτερα αδέρφια του να ζητιανεύει όλη τη μέρα στους δρόμους της Θεσσαλονίκης. Όταν δεν μπορούσε να συγκεντρώσει το ποσό που του ζητούσαν τα αδέρφια του τον έδερναν ή τον έδιωχναν από το σπίτι.
Η οικογένειά του, ανάγκασε τον Α. στη χρήση ναρκωτικών ουσιών προκειμένου να είναι ευκολότερα ελεγχόμενος και να επαιτεί, με αποτέλεσμα να εθιστεί βρίσκοντας στα ναρκωτικά τον μοναδικό τρόπο για να ξεφεύγει από την αθλιότητα.
Την πρώτη φορά που τον εντόπισαν οι ομάδες της ΑΡΣΙΣ ανέλαβαν την υποστήριξή του, αλλά δεν στάθηκε δυνατό να απεξαρτηθεί, οπότε, ο Α. επέστρεψε στο κακοποιητικό για τον ίδιο οικογενειακό του περιβάλλον. Ήταν θέμα χρόνου να αρχίσει πάλι να επαιτεί. Όμως πλέον τα αδέρφια του ζητούσαν περισσότερα χρήματα από όσα μπορούσε να μαζέψει κι έτσι μάλωσε μαζί τους και έφυγε από το σπίτι. Κοιμήθηκε σε δρόμους, ονειρεύτηκε μια ήσυχη ζωή, τού έλειπαν παρόλα αυτά οι δικοί του, αλλά πλέον ήταν αναγκασμένος –εφόσον ήθελε να επιβιώσει – να απομακρυνθεί από το οικογενειακό του περιβάλλον.
Η Κινητή Μονάδα Κοινωνικής Παρέμβασης της ΑΡΣΙΣ επισκέπτεται υποβαθμισμένες περιοχές του ευρύτερου πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης, όπου διαμένουν πληθυσμοί προσφύγων, μεταναστών και κοινότητες Ρομά, προσεγγίζει τα παιδιά και στη συνέχεια τις οικογένειές τους προκειμένου να ενημερωθούν για τις παρεχόμενες υπηρεσίες στο Κέντρο Υποστήριξης Νέων (ΚΥΝ) και να καταγραφούν αιτήματα, ανάγκες και προβλήματα που αφορούν την κατάσταση των ανηλίκων.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ via Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου