Σάββατο 29 Φεβρουαρίου 2020

Βοηθήστε το παιδί σας να αποδεχθεί την αλλαγή

Οι μεταβάσεις μπορεί να είναι δύσκολες για τα παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ) που αγαπούν πολύ την ύπαρξη δομής και τα γνωστά πράγματα. Δείτε έξι τρόπους για να κάνετε την αλλαγή λιγότερο τρομαχτική. 

Η ζωή είναι γεμάτη με νέες περιπέτειες και αλλαγές για όλους μας. Τα νεαρά παιδιά με ΔΕΠΥ έρχονται καθημερινά αντιμέτωπα με αλλαγές που δεν μπορούν να διαχειριστούν με άνεση. Συγκεκριμένα, δυσκολεύονται στην γρήγορη επεξεργασία των εμπειριών τους ή κατά τη μετάβαση σε νέα έργα και καταστάσεις. Ο αναπτυσσόμενος εγκέφαλός τους αγαπάει τη δομή και την ύπαρξη συνέπειας/ σταθερότητας. 

Σκεφτείτε τις αλλαγές που συμβαίνουν καθώς μεγαλώνουμε : αρχίζουμε το σχολείο, γνωρίζουμε νέους δασκάλους, μετακομίζουμε σε άλλη πόλη, τελειώνει το σχολικό έτος, αρχίζει το καλοκαίρι, μπαίνουμε σε μια αθλητική ομάδα, έχουμε νέα babysitter. Κάθε μια από αυτές τις αλλαγές φέρνει άγχος και ανησυχία. Οι γονείς συχνά μπερδεύονται από τις αντιδράσεις του παιδιού τους στις αλλαγές, ακόμα και στις μικρές. Με ανεπαρκείς εμπειρίες ζωής για να αντιμετωπίζουν το άγνωστο, τα παιδιά με ΔΕΠΥ έχουν «τραύμα μετάβασης». Μπορεί να έχουν ξεσπάσματα θυμού, να επιστρέφουν σε μωρουδίστικες συμπεριφορές ή να λένε «όχι» σε ό,τι και αν τα ρωτάτε. Αν το μικρό παιδί σας είναι γκρινιάζει και κλαψουρίζει συνεχώς κακοδιάθετο– και δεν είναι κουρασμένο ή πεινασμένο – δείτε λίγο την τελευταία μετάβαση με την οποία ήρθε αντιμέτωπο και ίσως βρείτε την αιτία. 

Μια οικογένεια ήρθε να με βρει για ένα πρόβλημα που είχαν με την κόρη τους, η οποία θα άρχιζε το νηπιαγωγείο. «Τι μπορεί να την ενοχλεί ; Γιατί είναι τόσο δυστυχισμένη;» Ήδη είχαν πάει τη μικρή στον παιδίατρο και είχαν αποκλειστεί οι σωματικοί λόγοι για την εμφάνιση αυτών των συμπτωμάτων. Μετά από αρκετές συνεδρίες μαζί της, βρήκαμε τι την ενοχλούσε. «Δεν θέλω να πάω στο μεγάλο σχολείο» είπε. O ξάδερφός της της είχε πει ότι στο νηπιαγωγείο πρέπει να δουλεύει σκληρά και ότι δεν θα μπορούσε να απολαμβάνει τις «γωνιές» παιχνιδιού όπως στον παιδικό σταθμό. Παράλληλα, οι γονείς της ήταν τόσο ενθουσιασμένοι για την μετάβαση της στο νηπιαγωγείο που η μικρή δίσταζε να τους πει ότι φοβόταν. Όλα διορθώθηκαν όταν επισκέφθηκε το σχολείο. Η δασκάλα ήταν τρυφερή, η τάξη χαρούμενη και υπήρχαν γωνιές παιχνιδιού όπου τα παιδιά μάθαιναν πράγματα. 

Διαβάστε μερικούς τρόπους για να καθησυχάσετε τους φόβους του παιδιού σας όταν έρχεται αντιμέτωπο με μεταβάσεις! 

1) Προετοιμάστε το παιδί σας για τις αλλαγές. Επισκεφθείτε το νέο σχολείο ή το νέο σπίτι νωρίτερα. Κανονίστε με τη νέα babysitter να έρθει σπίτι να γνωρίσει το παιδί πριν το αφήσετε μόνο μαζί της. Με αυτό τον τρόπο το παιδί σας θα ξέρει τι έχει να αντιμετωπίσει. 

2) Προσέξτε πώς εκφράζετε τα συναισθήματά σας. Τα παιδιά μπορούν να εντοπίζουν την ψεύτικη αισιοδοξία από την γλώσσα του σώματος του ομιλητή αλλά και ακούγοντας συζητήσεις με άλλους. Αν αισθάνεστε αρνητικά για την αλλαγή, το παιδί σας θα το καταλάβει αμέσως. Μιλήστε με το παιδί σας και εξηγήστε του τα θετικά και αρνητικά στοιχεία της επερχόμενης αλλαγής. Να κλείνετε την συζήτηση με αισιόδοξα σχόλια εκφράζοντας την πεποίθηση ότι όλα θα πάνε καλά. 

3) Βάλτε το να διαβάσει ένα βιβλίο για το θέμα. Αν η αλλαγή αυτή που βιώνει το παιδί είναι συχνή στην παιδική ηλικία πχ αλλαγή σχολείου, διαζύγιο, απώλεια ενός κατοικίδιου, ένα παιδικό βιβλίο μπορεί να είναι πολύ βοηθητικό. Το παιδί σας θα καταλάβει ότι και άλλοι έκαναν αυτή τη μετάβαση και δεν είναι το μοναδικό. 

4) Χρησιμοποιήστε την τεχνολογία. Μπείτε στο διαδίκτυο για να κάνετε μια τρομαχτική αλλαγή πιο συγκεκριμένη και κατανοητή για το παιδί. Ένα νέο σχολείο μπορεί να έχει φωτογραφίες ή βίντεο στο youtube ή στο facebook. Αν μετακομίζετε, δείτε φωτογραφίες του νέου σας σπιτιού μέσω των μεσιτικών γραφείων ή της Google Maps Street View. 

5) Ενημερώνετε τα παιδιά όταν αλλάζουν οι κανόνες. Αν το παιδί σας αλλάζει το δωμάτιό του, εξηγήστε του από την αρχή την ρουτίνα του δωματίου του. Τι μπορεί και τι πρέπει να κάνει εκεί την ημέρα, τι μπορεί και τι πρέπει να κάνει το βράδυ, πού είναι τα ρούχα και τα παιχνίδια του. Μπορεί να φαίνεται απλό για έναν ενήλικα, αλλά δεν είναι απλό για ένα παιδί με ΔΕΠΥ. 

6) Συζητήστε μαζί τους. Ακούστε τα προσεκτικά και κατανοήστε πραγματικά τα συναισθήματα και τις αγωνίες τους. 

Απόδοση του άρθρου Help Your Child Embrace Change

Ιωάννα Αγγέλου
Ειδική παιδαγωγός - Νηπιαγωγός
MEd - Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου