Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2020

Τα παιδιά με χρόνια νοσήματα και οι κλειστές πόρτες των ελληνικών νοσοκομείων

Η Sana Birzada, πέντε ετών, από το Αφγανιστάν, έχει σύνδρομο Down και ιστορικό χειρουργείου για πιθανή κολποκοιλιακή επικοινωνία.

Ο Mustafa Rajabi, ενός έτους από το Ιράν πάσχει από συγγενή υδροκέφαλο. Οι γονείς αναφέρουν ιστορικό σπασμών από ηλικία 4 μηνών ,και αγωγή με Phenitoin και Acetazolamide,με καλή ανταπόκριση . Η αγωγή όμως διακόπηκε λόγω μετακίνησης της οικογένειας ,εδώ και μήνες.

H Elena Haidari, έξι ετών, από το Αφγανιστάν έχει καρδιακό φύσημα 2/6, χωρίς διερεύνηση. Χρειάζεται εξέταση καρδιολόγου με συστάσεις ανάλογα με τα ευρήματα.

Είναι τρία από τα παιδιά με χρόνια νοσήματα ,δίχως ΑΜΚΑ, που δεν έχουν πρόσβαση στη δημόσια περίθαλψη και νοσηλεία.

Πόσες παιδικές ζωές θα πρέπει να χαθούν μέχρι να αποκατασταθεί η πρόσβαση στην πρωτοβάθμια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κύριοι Υπουργοί;

Τους τελευταίους μήνες, χιλιάδες αιτούντες άσυλο, μετανάστες και τα παιδιά τους παραμένουν χωρίς πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας, με μεγάλο κίνδυνο για τη ζωή τους και για τη δημόσια υγεία. Ζητάμε λοιπόν την άμεση αποκατάσταση της πρόσβασης στην πρωτοβάθμια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη επαναφέροντας τη δυνατότητα απόδοσης ΑΜΚΑ ή ενεργοποιώντας άμεσα τον προσωρινό αριθμό ασφάλισης και υγειονομικής περίθαλψης αλλοδαπού.

Ο τρόπος με τον οποίο έρχεται ένα παιδί στον κόσμο και το πόσο πρόωρα θα κοπεί το νήμα της ζωής του εξαρτάται συχνά από το που θα πέσει ο δείκτης μας στο γύρισμα της σφαίρας. Όταν όμως αυτό το παιδί βρίσκεται πλέον εδώ, το εάν, πόσο και πως θα ζήσει, εξαρτάται από εμάς.

Η Sana,o Mustafa και η Elena με τις «μικρές ζωές» και τις μεγάλες απώλειες θα πρέπει να αποκτήσουν δικαίωμα τουλάχιστον στη ζωή. Αν όχι στα όνειρα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου