Υπάρχουν παιδιά που η ώρα που χτυπά το κουδούνι για γυμναστική κρύβονται στην τουαλέτα ή προφασίζονται ότι πονάει η κοιλιά τους. Πρόκειται για παιδιά που αποφεύγουν κάθε είδους άσκησης και θα έκαναν τα πάντα για μα μην βρεθούν στη θέση του αθλούμενου. Τι κρύβεται λοιπόν πίσω από αυτή τη συμπεριφορά;
Ο Γιάννης Ζαρώτης, αθλητικός ψυχολόγος απαντά ότι για να οδηγηθεί ένα παιδί στην αποφυγή της άσκησης θα πρέπει να συντρέχουν κάποιοι παράγοντες όπως:
· Να μην αγαπούν οι γονείς του την άσκηση. Θα πρέπει να εξεταστεί το πρότυπο άσκησης μέσα στην οικογένεια. Το κατά πόσο είναι αποδεκτή η άσκηση και κυρίως αν αποτελεί τρόπο ζωής των μελών της οικογένειας, της μητέρας ή και του πατέρα.
· Να μην νιώθει ότι τα καταφέρνει. Η άσκηση, που πρέπει να ξεκινά γύρω στα 2 με 2,5 χρόνια, θα πρέπει έως και την ηλικία των 8 με 9 ετών να αντιμετωπίζεται ως παιγνίδι. Θα πρέπει όμως το παιδί να νιώθει πως μέσα στα πλαίσια του παιγνιδιού μπορεί να επιτυγχάνει τους στόχους του. Αν το παιγνίδι του δίνει την αίσθηση ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει, τότε το παιδί σταδιακά αποσύρεται για να μην νιώθει αυτή την ακύρωση.
· Να μην έχει το παιδί καλή εικόνα εαυτού. Ένα πιθανό μυοσκελετικό πρόβλημα του παιδιού ή υπερβάλλον βάρος μπορεί να μεγαλώσει τις πιθανότητες μη επιτυχούς συμμετοχής του παιδιού σε ένα συμμετοχικό παιγνίδι - άθλημα. Με τον τρόπο αυτό, το παιδί στιγματίζεται, ενισχύεται η κακή εικόνα που έχει για το σώμα του, πληγώνεται εύκολα, με αποτέλεσμα να αποφεύγει πλέον συστηματικά αυτό που αναδεικνύει την «αρνητική» του πλευρά.
Πηγή: infokids
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου