«Αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα και θα ήθελα τη συμβουλή σας. Πρόκειται για την κόρη μου». Περίεργο πράγμα η ανωνυμία, σε κάνει να μπαίνεις κατευθείαν στο θέμα, χωρίς περιστροφές. Η Αθανασία –όπως θα μάθαιναν αργότερα ότι λέγεται– καλούσε τη γραμμή 11525 του «Μαζί για το Παιδί» από ένα απομονωμένο νησί της παραμεθορίου. Είχε αγωνία για την κόρη της ενόψει πανελλαδικών εξετάσεων. «Πάντα ήταν πολύ επιμελής μαθήτρια», είπε στην ψυχολόγο της γραμμής. «Πάντα αγχωνόταν για τις επιδόσεις της στα μαθήματα και προσπαθώ να την ηρεμώ. Ομως φέτος τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα». Η Αθανασία ανέφερε ότι, καθώς η κόρη της ετοιμάζεται να δώσει εξετάσεις, το άγχος της έχει γίνει τόσο έντονο που πολλές φορές ξεσπάει ξαφνικά σε κλάματα. «Πανικοβάλλεται, νιώθει απογοητευμένη, ότι δεν θα τα καταφέρει και ότι η αποτυχία της θα ντροπιάσει και εμάς, την οικογένειά της». Το τελευταίο πλήγωνε πολύ την Αθανασία, που πάντα πίστευε ότι ήταν υποστηρικτική με τα παιδιά της. «Τι μπορώ να κάνω;»
Κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες, τα τηλέφωνα της γραμμής χτυπούν συχνότερα. Είναι γονείς που ανησυχούν για τα επίπεδα άγχους των παιδιών που δίνουν εξετάσεις, είναι και οι ίδιοι οι έφηβοι που πιστεύουν ότι μια αποτυχία θα απογοητεύσει τους δικούς τους και θα υποθηκεύσει το μέλλον τους. Χθες, Παγκόσμια Ημέρα Τηλεφωνικών Γραμμών Υποστήριξης για Παιδιά και Εφήβους επικοινωνήσαμε με τους ανθρώπους της τηλεφωνικής γραμμής βοήθειας «Μαζί για το Παιδί»: ποια είναι τα κυριότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι ελληνικές οικογένειες; Σε περισσότερες από 8.000 κλήσεις απάντησαν το 2015 οι υπεύθυνοι ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί της γραμμής, ενώ ήδη το πρώτο τετράμηνο του 2016 οι κλήσεις έχουν φτάσει τις 3.000. Ως επί το πλείστον, η επιστημονική ομάδα της γραμμής καλείται να διαχειριστεί θέματα σχέσεων μεταξύ γονιών και παιδιών, σχολικές δυσκολίες, θέματα που αφορούν την εφηβεία, την οριοθέτηση μέσα στις οικογένειες, την επιθετικότητα και τη διαχείριση του θυμού, αλλά και τη διαχείριση του διαζυγίου σε σχέση με τα παιδιά.
Η Μαρία απευθύνθηκε στη γραμμή 11525 έπειτα από παρότρυνση φίλης της. Αντιμετώπιζε δυσκολίες με τον γιο της, 6 ετών, τον οποίο μεγάλωνε μόνη της μετά τον χωρισμό με τον σύζυγό της πριν από τέσσερα χρόνια. Οπως είπε στην επιστημονική σύμβουλο, δυσκολευόταν να του θέσει όρια και να συνεργαστεί μαζί του, ενώ το παιδί δεν την άκουγε ποτέ καταφεύγοντας σε προκλητικές και ζημιογόνους για το ίδιο συμπεριφορές, όπως να χτυπάει τον εαυτό του. Δεν έφτανε η τηλεφωνική παρέμβαση. Στη μητέρα προτάθηκε να επισκεφθεί το Συμβουλευτικό Κέντρο που από το 2014 λειτουργεί το «Μαζί για το Παιδί», προσφέροντας δωρεάν ατομικές και οικογενειακές συνεδρίες. Τέσσερις συνεδρίες έκανε η Μαρία, στη διάρκεια των οποίων συνειδητοποίησε ότι το παιδί λειτουργούσε σαν καθρέφτης της. Η ίδια δεν εξέφραζε τα συναισθήματά της και ο γιος της έκανε το ίδιο, εκτονώνοντάς τα τελικά με άχαρο και έντονο τρόπο. Αποκάλυψη ήταν και οι συνεδρίες που πραγματοποιήθηκαν με τον 10χρονο Δημήτρη και τους γονείς του. Στη γραμμή είχε καλέσει η μαμά, που δεν καταλάβαινε γιατί το παιδί ήταν συχνά θλιμμένο και σιωπηλό. «Εχει φίλους, είναι καλός μαθητής, τι συμβαίνει;». Στις 8 συναντήσεις που απαιτήθηκαν, οι γονείς αντελήφθησαν ότι συχνά πίεζαν τον Δημήτρη με πολλούς κανόνες και απαιτήσεις. Οπως λένε οι ψυχολόγοι, «είδαν όμως πως αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Δημήτρης να μην εμπιστεύεται τον εαυτό του και να φοβάται πως κάθε τι που κάνει αξίζει παρατήρηση και επίπληξη». Η Αθανασία δεν μπορούσε να μεταβεί στο Συμβουλευτικό Κέντρο για συνεδρία διά ζώσης – οι πανελλήνιες πλησίαζαν. Ετσι η ψυχολόγος την προσκάλεσε, εκτός από τις τηλεφωνικές συνεδρίες, να παρακολουθήσει ένα ψυχοεκπαιδευτικό σεμινάριο που διοργανώνει η γραμμή μέσω skype για τη διαχείριση άγχους. Συνειδητοποίησε κι εκείνη με έκπληξη ότι μετέδιδε χωρίς να το θέλει το δικό της άγχος στην κόρη της. «Ευχαριστώ, νιώθω ότι δεν είμαι μόνη», τους έχει πει.
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου