Το Γκοβιντζάρ είναι ένα χωριό με πέντε χιλιάδες κατοίκους. Ένα από τα 512 της περιφέρειας Κατούα, στον βορρά της Ινδίας. Με ένα χαρακτηριστικό: είναι βιομηχανική ζώνη. Και τα τελευταία χρόνια, και ένα δεύτερο: μεγάλος αριθμός παιδιών γεννιούνται με αναπηρίες, νοητική υστέρηση και πολλαπλά προβλήματα στο ήπαρ, το πάγκρεας και τα νεφρά. Το ερώτημα είναι, γιατί;
Ο συναγερμός στην περιφέρεια της Κατούα σήμανε μετά τις συνεχείς αναφορές για παιδιά που γεννιούνται με αναπηρίες τα τελευταία 15 με 16 χρόνια. Εργαζόμενοι από τοπικά δίκτυα γιατρών και λειτουργών υγείας είχαν ήδη αρχίσει να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι ερευνώντας τι συμβαίνει. Τώρα αρχίζουν ιατρικές εξετάσεις για να διαπιστωθεί τι έχει συμβεί.
«Οι κάτοικοι φωνάζουν 15 χρόνια»
Αλλά αυτό δεν αρκεί, λένε γιατροί από την περιοχή. Πρέπει να ληφθούν δείγματα από το έδαφος και το νερό της περιοχής για να δουν αν το πρόβλημα συνδέεται με τις βιομηχανίες που λειτουργούν εκεί.
Είναι τα δείγματα που οι αρχές έλεγαν ότι θα πάρουν 15 χρόνια πριν, όταν είχαν αρχίσει οι πρώτες διαμαρτυρίες των κατοίκων, γράφει η τοπική εφημερίδα Daily Excelsior.
Ο φωτογράφος Τζαϊπάλ Σινχ φωτογράφισε τα παιδιά για το Ευρωπαϊκό Φωτογραφικό Πρακτορείο. Ο Σάσι Σάρμα, ακτιβιστής από την περιοχή, λέει ότι το πρόβλημα είναι μεγάλο και χρειάζεται σε βάθος έρευνα. Πριν από 15 χρόνια, αναφέρει, οι κάτοικοι είχαν διαμαρτυρηθεί στις αρχές όταν περισσότερα από 50 παιδιά είχαν εμφανίσει αναπηρίες. Η υπόθεση, σύμφωνα με τον ακτιβιστή, πήρε δραματικές διαστάσεις όταν κάποια από τα παιδιά άρχισαν να πεθαίνουν.
Βιομηχανική ζώνη
Στην περιοχή λειτουργούν -μεταξύ άλλων- πολλές τσιμεντοβιομηχανίες και βιομηχανίες που παράγουν εντομοκτόνα, σε απόσταση 200-300 μέτρων από το Γκοβιντζάρ. Τοπικός αξιωματούχος ισχυρίζεται ότι οι βιομηχανίες βρίσκονται μακριά από το χωριό. Μια γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο, πάντως, εμφανίζει βιομηχανίες να δηλώνουν ως διεύθυνση, «βιομηχανική ζώνη Γκοβιντζάρ».
Οι κάτοικοι θεωρούν ότι για τις αναπηρίες των παιδιών ευθύνεται η εγκατάσταση στην περιοχή ρυπογόνων βιομηχανιών που παράγουν τοξικά απόβλητα τα οποία περνούν στο έδαφος. Δεν αποκλείεται, λένε, τα απόβλητα να περνούν και στο δίκτυο νερού προκαλώντας βλάβες σε έγκυες γυναίκες.
«Οι αρχές κλείνουν τα αυτιά»
Το 2014, η εφημερίδα του κρατιδίου Τζαμού και Κασμίρ Early Times έγραφε, «κλείνοντας τα αυτιά στην αυξανόμενη περιβαλλοντική ρύπανση, πάνω από 20 «κόκκινες» και «πορτοκαλί» βιομηχανικές μονάδες προκαλούν ρύπανση στην ατμόσφαιρα τα τελευταία -πολλά- χρόνια, κάτω από τη μύτη της τοπικής διοίκησης της Κατούα».
Παρά την κινητοποίηση των κατοίκων, η ρύπανση αυξήθηκε. «Φαίνεται ότι υπάρχει μυστική «γραμμή» ανάμεσα στη διοίκηση της Κατούα και τους ιδιοκτήτες βιομηχανικών μονάδων, που τους έχει δώσει αχαλίνωτη δύναμη να παραβιάζουν κάθε νόμο χωρίς τιμωρία».
Άδειες λειτουργίας, «με χρώματα»
Στην Ινδία, οι βιομηχανίες έχουν χρώμα. Ανάλογα με το πόσο ρυπαίνουν. Πόσο μολύνουν τον αέρα, πόσα είναι τα λύματα, και τι είδους είναι τα απόβλητά τους -πόσο επικίνδυνα; Αν το «σκορ» είναι πάνω από 60%, δε σημαίνει ότι η επιχείρηση κλείνει. Σημαίνει ότι χαρακτηρίζεται «κόκκινη». Από 30 ως 59, παίρνει το πορτοκαλί χρώμα, για 15-29 παίρνει πράσινο, και αν ο δείκτης είναι κάτω από 15%, θεωρείται ότι δε μολύνει. Και όλα αυτά, με τη νέα, πιο «αυστηρή» νομοθεσία που προώθησε η κυβέρνηση της χώρας μόλις πριν από λίγους μήνες. Στις επιχειρήσεις δίνεται και χρονικό περιθώριο. Αν έχουν χαρακτηριστεί κόκκινες, παίρνουν άδεια για πέντε χρόνια, και όταν αυτά περάσουν συζητείται η συνέχεια. Αν το χρώμα είναι πορτοκαλί, η άδεια λειτουργίας είναι για οκτώ χρόνια.
Αλλά -αφού επιτρέπουν την πρόκληση ρύπανσης- γιατί οι αρχές δίνουν «άδειες με χρώματα» στις επιχειρήσεις; Το μέτρο καθιερώθηκε το 1989, γράφει η εφημερίδα The Economic Times, «για να βοηθήσει τους ντόπιους πληθυσμούς να καταλάβουν τη σοβαρότητα της ρύπανσης από συγκεκριμένες βιομηχανίες».
Με βάση το νέο σύστημα, πάντως, έγραφαν τον περασμένο Σεπτέμβριο οι Hindustan Times, θα γίνει πιο εύκολο για τις βιομηχανίες να εξασφαλίζουν άδειες. Μέχρι την τροποποίηση, 89 ήταν «κόκκινες», ενώ στο εξής θα είναι 59, και η άδεια που τους δίνεται, από τρία χρόνια, πηγαίνει στα πέντε.
Και στο χωριό Γκοβιντζάρ, τα αποτελέσματα αναμένονται. Ακόμη.
Πηγή: ertopen
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου