Η εκπαίδευση είναι ένας εργασιακός κλάδος με ιδιαίτερη σημασία για κάθε σύγχρονη κοινωνία. Η σημαντικότητα της έννοιας της παρακίνησης των εργαζόμενων στην εκπαίδευση έχει επισημανθεί από τους θεωρητικούς της εκπαίδευσης και έχει μελετηθεί ευρέως στην διεθνή βιβλιογραφία καθώς θεωρείται ότι συμβάλει στην καλή λειτουργία και την επιτυχία των στόχων μιας σχολικής μονάδας και στην επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών. Η παρακίνηση συνδέεται με κομβικά ζητήματα της διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού στην εκπαίδευση όπως: βαθμός παραίτησης ή παραμονής στο επάγγελμα του εκπαιδευτικού, επαγγελματική εξουθένωση, ικανοποίηση από τη σχολική διοίκηση, αφοσίωση στον οργανισμό, αποδοτικότητα και βελτίωση της σχολικής μονάδας.
Επιχειρήσαμε συγκριτική μελέτη των παραμέτρων της παρακίνησης ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς γενικών γυμνασίων με το εκπαιδευτικό προσωπικό ειδικής επαγγελματικής αγωγής.
Η μεθοδολογία που ακολουθείται περιλαμβάνει αρχικά την ανάλυση των κλασσικών θεωριών παρακίνησης και των μεταβλητών της παρακίνησης στην εκπαίδευση, της εργασιακής ικανοποίησης, της επαγγελματικής εξουθένωσης και της εργασιακής δυσαρέσκειας, μέσα από την παρουσίαση και κριτική ανάλυση μιας σειράς ερευνητικών εργασιών στον τομέα. Επιπλέον χρησιμοποιείται έρευνα για τη συλλογή πρωτογενών στοιχείων, με τη βοήθεια χρήσης ερωτηματολογίου. Τέλος, περιγράφονται, αναλύονται και αξιολογούνται τα στοιχεία με τη βοήθεια εργαλείων ανάλυσης στατιστικών δεδομένων (SPSS).
Τα αποτελέσματα της ανάλυσης εστιάζονται στην επαλήθευση ή απόρριψη της βασικής υπόθεσης της έρευνάς μας που προέκυψε ύστερα από την ανάλυση της βιβλιογραφίας. Τέλος επιχειρείται η διατύπωση προτάσεων για την προώθηση της παρακίνησης και της εργασιακής ικανοποίησης στο εκπαιδευτικό προσωπικό γενικής και ειδικής αγωγής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου