Χθες ήμουν στην τάξη μου και μόλις είχα τελειώσει την ανάγνωση ενός αποσπάσματος από κάποιο μυθιστόρημα της Περλ Μπακ. Εξήγησα στους μαθητές μου ότι η σπουδαία συγγραφέας είναι Αμερικανίδα και τότε ένας μικρούλης της Β’ γυμνασίου σήκωσε το χέρι και εγώ δέχτηκα... κατάστηθα την παρακάτω ερώτηση: «Μα πώς, κυρία, κατορθώνει και γράφει τόσο καλά... ελληνικά;». Αυτό με αποτέλειωσε καθώς την προηγούμενη είχα δεχτεί μία ακόμη ερώτηση που με έβαλε σε τρομερή αγωνία... δηλαδή αν στην Ιλιάδα θα έχουμε να κάνουμε.... μετάφραση (φυσικά κάνουμε τα ομηρικά έπη ήδη μεταφρασμένα). Και μπαίνει εδώ το θεμελιώδες ερώτημα: Τις πταίει; Φταίει το ζαβό το ριζικό μας; Φταίει ο θεός που μας μισεί; κτλ κτλ.
Αφού απέρριψα όλες τις παραπάνω αιτιάσεις ως ακατάλληλες, βάλθηκα να στοιχειοθετήσω μια πιο ολοκληρωμένη και λογική απάντηση στο παραπάνω ερώτημα. Καταλόγισα τη μερίδα του λέοντος των ευθυνών στο εκπαιδευτικό σύστημα που αποφεύγει να ανταποκριθεί στις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε μαθητή και χορηγεί στην κυριολεξία μαζική εκπαίδευση. Μάλιστα τώρα, με την αύξηση των μαθητών ανά τμήμα, πιο μαζική, δε γίνεται. Καταλόγισα και στους εκπαιδευτικούς το δικό τους μερίδιο-μη νομίζετε ότι δεν αυτομαστιγωνόμαστε αρκετά…
Όμως η οικονομική κρίση βάζει κι εδώ την ουρίτσα της κι ευθύνεται ως κακός λύκος και ως προς αυτό: τα παιδιά αυτά είναι στην κυριολεξία παιδιά της τηλεόρασης. Αυτή τα μεγαλώνει, τα διαπαιδαγωγεί με τους δικούς της κανόνες. Οι γονείς δουλεύουν πολλές ώρες για να αντεπεξέλθουν οικονομικά (Τι να κάνουν οι άμοιροι;). Δεν έχουν χρόνο να πουν στα παιδιά τους παραμύθια, να διαβάσουν βιβλία, να πουν τραγούδια: αυτές οι απλές δραστηριότητες, από τους πρώτους μήνες της γέννησης ενός παιδιού συμβάλλουν καθοριστικά στην πνευματική του ανάπτυξη. Όπως οι επιστήμονες διατρανώνουν, στα πρώτα χρόνια της ζωής του οργανώνονται όλες οι βασικές νοητικές λειτουργίες. Όποια προσπάθεια και να γίνεται αργότερα, δεν καρποφορεί όσο θα έπρεπε. Έτσι καθώς ο προφορικός λόγος και η άμεση επαφή μέσα στην οικογένεια αργοπεθαίνει, χάνουμε τον δρόμο για την ψυχή των παιδιών μας, ακριβώς όπως ο Κοντορεβυθούλης. Ως εκ τούτου, όλο και κάποιος αληθινός δράκος... θα καιροφυλαχτεί.
Πηγή: protagon
Σημείωση: Σας καταλαβαίνουμε απόλυτα. Και τα μαθητούδια μας αρνούνται να δεχθούν ότι τον Όμηρο τον διδάσκονται από μετάφραση. Μήπως κάτι δεν πάει καλά;;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου