“Σε έναν κόσμο όπου το καθετί ανατρέπεται, αναιρείται ή μετασχηματίζεται, σ’ αυτό τον χορό συνεχούς κίνησης και εξέλιξης, υπάρχει μια σημαντική πρόκληση για τους ανθρώπους: από θεατές να γίνουν δημιουργικά υποκείμενα δράσης με όνειρα και στόχους. Η διαπολιτισμικότητα είναι η δεξιότητα και στάση ζωής που επιτρέπει στο άτομο να γνωρίσει τόσο τον εαυτό του όσο και τον άλλο, τον ξένο, τον διαφορετικό, να τον κατανοήσει, να σεβαστεί τη διαφορετικότητά του, να τον αποδεχτεί ως ισότιμο, να επικοινωνήσει μαζί του και να συνεργαστεί για ένα κοινό αποτέλεσμα. Η Δραματική Τέχνη στην Εκπαίδευση είναι η νέα μεθοδολογία που μπορεί να οδηγήσει στην κατάκτηση της διαπολιτισμικότητας στον χώρο του σχολείου αλλά και σε κάθε χώρο όπου λειτουργεί μια ομάδα. Έχει τη δύναμη να διαπραγματευθεί, να αναθεωρήσει και να διαμορφώσει ταυτότητες, να αλλάξει στερεότυπα, προκαταλήψεις, στάσεις και πεποιθήσεις, έτσι ώστε τα σημερινά παιδιά και αυριανοί ενήλικες να μπορέσουν να συνεργαστούν εποικοδομητικά και δημιουργικά σε ένα διαφορετικό, καλύτερο κόσμο.
Το βιβλίο επικεντρώνεται στην ανάπτυξη της διαπολιτισμικότητας μέσω της Δραματικής Τέχνης στην Εκπαίδευση. Εξετάζει τις μορφές του θεάτρου που χρησιμοποιούνται στη Δραματική Τέχνη στην Εκπαίδευση και κυρίως τον τρόπο με τον οποίο αυτές οι μορφές μπορούν να προωθήσουν τη διαπολιτισμικότητα μέσα στη σχολική κοινότητα. Εμφορούμενο από τις ιδέες του μεγάλου θεατρικού δημιουργού Augusto Boal για το διαδραστικό θέατρο, αλλά και τις προοδευτικές θέσεις του μεγάλου παιδαγωγού Paulo Freire και άλλων σημαντικών δημιουργών, περιγράφει προγράμματα, απόπειρες αλλά και εμπειρίες από την εφαρμογή της Δραματικής Τέχνης στην Εκπαίδευση σε πολλά μέρη του κόσμου. Οι αναφορές στις τεχνικές και στα «κλειδιά» της μεθόδου, οι οδηγίες, οι κατευθύνσεις και οι προτάσεις για την οργάνωση ανάλογων δραστηριοτήτων με τη συμμετοχή όλων των φορέων ενισχύουν και ολοκληρώνουν το θέμα. Τέλος, η παρουσίαση ερευνών και εφαρμοσμένων προγραμμάτων διαπολιτισμικής εκπαίδευσης, που πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα με διαφορετικές πληθυσμιακές ομάδες, δείχνει ότι η Δραματική Τέχνη στην Εκπαίδευση μπορεί να γίνει στ' αλήθεια ο δικός μας κόσμος που θα αλλάξει τον κόσμο μας!”
Ένα υπέροχο βιβλίο για το θέατρο και το σχολείο. Αν είστε εκπαιδευτικός, αξίζει να το διαβάσετε για να δείτε πώς το θέατρο μπορεί να συνδυαστεί με τη ζωή της τάξης σας και να βοηθήσει τους μαθητές σας να ανακαλύψουν τον εαυτό τους και τους άλλους. Μετά από μια αναλυτική και πολύ κατατοπιστική αναφορά στα είδη θεάτρου του Augusto Boal, γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στη σχέση της θεατροπαιδαγωγικής, της διαπολιτισμικότητας, της αναπηρία και περιγράφονται αναλυτικά τεχνικές που κάθε εκπαιδευτικός μπορεί να χρησιμοποιήσει.
Ένα βιβλίο πλούσιο σε θεωρητικά στοιχεία αλλα και πρακτικές ιδέες για κάθε μάχιμο εκπαιδευτικό που θέλει να πάρει μια πρώτη γεύση από το θέατρο ... Τα παραδείγματα που δίνονται καθώς και η περιγραφή των προγραμμάτων που έχουν εφαρμοστεί σε διάφορα μέρη του κόσμου, βοηθούν τον αναγνώστη να κατανοήσει σε βάθος τις πληροφορίες και να τις εφαρμόσει στην τάξη.
Παρακάτω, παρατίθονται τρεις από τις τεχνικές που αναφέρονται στο βιβλίο:
Γλυπτό της ομάδας, σελ 260
«Στόχος είναι η σωματική έκφραση της ομάδας, με την έννοια ότι καθένας και όλοι μαζί αποδίδουν με τη στάση του σώματος και την έκφραση του προσώπου τους μια λέξη, μια έννοια, τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν ένα θέμα, μια συγκεκριμένη πτυχή ενός ζητήματος ή μια τοποθέτησή τους. Η ομάδα ή ένα μέλος της γίνεται ο γλύπτης και χρησιμοποιεί άλλα μέλη για να διαμορφώσει με τα σώματα, τις στάσεις και τις εκφράσεις τους μια εικόνα από την ιστορία ή μια πλευρά ενός θέματος. Αυτή η τεχνική μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την αξιολόγηση».
Μανδύας του ειδικού, σελ 267
«Στόχος είναι η επεξεργασία των διαφορετικών διαστάσεων του θέματος και η ανάπτυξη της υπευθυνότητας των μελών της ομάδας. Κάθε μέλος αναλαμβάνει το ρόλο ενός ειδικού για το θέμα. Με αυτό τον τρόπο μελετά την ειδικότητά του, παίρνει πληροφορίες για ό,τι σχετίζεται με το θέμα και είναι έτοιμος να αντιδράσει στο δρώμενο σαν ειδικός. Έτσι το θέμα μπορεί να προσεγγιστεί διαθεματικά ή να μελετηθεί πολυπρισματικά μέσα από τους διάφορους ρόλους. Για παράδειγμα, τα παιδιά θέλουν να παίξουν «το ταξίδι στη χώρα του άλλου» : αφού προσδιορίσουν τη χώρα, ο ένας παίρνει την ειδικότητα του ιστορικού, ο άλλος του γεωγράφου, ο τρίτος του γλωσσολόγου, ο τέταρτος του οργανωτή ταξιδιών, ο πέμπτος του κατοίκου της άλλης χώρας, ο έκτος του τουρίστα κοκ και ετοιμάζουν ένα δρώμενο στο οποίο εντάσσουν τις πληροφορίες και ορισμένους από τους ειδικούς. Πρόκειται για μια τεχνική της Dorothy Heathcote που προσφέρεται ιδιαίτερα για πολιτισμική προσέγγιση».
Playback Theatre, σελ 268
«Στόχος είναι η ενσάρκωση μιας προσωπικής ιστορίας ή της εμπειρίας ενός μέλους από τους άλλους, η αποστασιοποίηση και η μελέτη ενός προσωπικού θέματος μέσω των άλλων, καθώς και η προσέγγιση των μελών. Μια από τις δύο ομάδες ή ένα μέλος αφηγείται μια προσωπική ιστορία ή μια εμπειρία σχετική με το θέμα και η άλλη ομάδα αναλαμβάνει να τη δραματοποιήσει».
Γιατί, θεάτρο δεν είναι οι σχολικές παραστάσεις της 28ης Οκτωβρίου ή οι δραματοποιήσεις λογοτεχνικών βιβλίων...
Ένα υπέροχο βιβλίο για το θέατρο και το σχολείο. Αν είστε εκπαιδευτικός, αξίζει να το διαβάσετε για να δείτε πώς το θέατρο μπορεί να συνδυαστεί με τη ζωή της τάξης σας και να βοηθήσει τους μαθητές σας να ανακαλύψουν τον εαυτό τους και τους άλλους. Μετά από μια αναλυτική και πολύ κατατοπιστική αναφορά στα είδη θεάτρου του Augusto Boal, γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στη σχέση της θεατροπαιδαγωγικής, της διαπολιτισμικότητας, της αναπηρία και περιγράφονται αναλυτικά τεχνικές που κάθε εκπαιδευτικός μπορεί να χρησιμοποιήσει.
Ένα βιβλίο πλούσιο σε θεωρητικά στοιχεία αλλα και πρακτικές ιδέες για κάθε μάχιμο εκπαιδευτικό που θέλει να πάρει μια πρώτη γεύση από το θέατρο ... Τα παραδείγματα που δίνονται καθώς και η περιγραφή των προγραμμάτων που έχουν εφαρμοστεί σε διάφορα μέρη του κόσμου, βοηθούν τον αναγνώστη να κατανοήσει σε βάθος τις πληροφορίες και να τις εφαρμόσει στην τάξη.
Παρακάτω, παρατίθονται τρεις από τις τεχνικές που αναφέρονται στο βιβλίο:
Γλυπτό της ομάδας, σελ 260
«Στόχος είναι η σωματική έκφραση της ομάδας, με την έννοια ότι καθένας και όλοι μαζί αποδίδουν με τη στάση του σώματος και την έκφραση του προσώπου τους μια λέξη, μια έννοια, τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν ένα θέμα, μια συγκεκριμένη πτυχή ενός ζητήματος ή μια τοποθέτησή τους. Η ομάδα ή ένα μέλος της γίνεται ο γλύπτης και χρησιμοποιεί άλλα μέλη για να διαμορφώσει με τα σώματα, τις στάσεις και τις εκφράσεις τους μια εικόνα από την ιστορία ή μια πλευρά ενός θέματος. Αυτή η τεχνική μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την αξιολόγηση».
Μανδύας του ειδικού, σελ 267
«Στόχος είναι η επεξεργασία των διαφορετικών διαστάσεων του θέματος και η ανάπτυξη της υπευθυνότητας των μελών της ομάδας. Κάθε μέλος αναλαμβάνει το ρόλο ενός ειδικού για το θέμα. Με αυτό τον τρόπο μελετά την ειδικότητά του, παίρνει πληροφορίες για ό,τι σχετίζεται με το θέμα και είναι έτοιμος να αντιδράσει στο δρώμενο σαν ειδικός. Έτσι το θέμα μπορεί να προσεγγιστεί διαθεματικά ή να μελετηθεί πολυπρισματικά μέσα από τους διάφορους ρόλους. Για παράδειγμα, τα παιδιά θέλουν να παίξουν «το ταξίδι στη χώρα του άλλου» : αφού προσδιορίσουν τη χώρα, ο ένας παίρνει την ειδικότητα του ιστορικού, ο άλλος του γεωγράφου, ο τρίτος του γλωσσολόγου, ο τέταρτος του οργανωτή ταξιδιών, ο πέμπτος του κατοίκου της άλλης χώρας, ο έκτος του τουρίστα κοκ και ετοιμάζουν ένα δρώμενο στο οποίο εντάσσουν τις πληροφορίες και ορισμένους από τους ειδικούς. Πρόκειται για μια τεχνική της Dorothy Heathcote που προσφέρεται ιδιαίτερα για πολιτισμική προσέγγιση».
Playback Theatre, σελ 268
«Στόχος είναι η ενσάρκωση μιας προσωπικής ιστορίας ή της εμπειρίας ενός μέλους από τους άλλους, η αποστασιοποίηση και η μελέτη ενός προσωπικού θέματος μέσω των άλλων, καθώς και η προσέγγιση των μελών. Μια από τις δύο ομάδες ή ένα μέλος αφηγείται μια προσωπική ιστορία ή μια εμπειρία σχετική με το θέμα και η άλλη ομάδα αναλαμβάνει να τη δραματοποιήσει».
Γιατί, θεάτρο δεν είναι οι σχολικές παραστάσεις της 28ης Οκτωβρίου ή οι δραματοποιήσεις λογοτεχνικών βιβλίων...
Μαύρη αγελάδα - άσπρη αγελάδα :Δραματική τέχνη στην εκπαίδευση και διαπολιτισμικότητα
Άλκηστις
εικονογράφηση: Nicholas Zeitoun
φωτογράφιση: Μανώλης Τσάφος
2008
510 σελ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου